سه سال پیش رییس جمهور در جمع مردم اهواز در مصلی امام خمینی وعده داد خوزستان را به اوضاع مطلوب بر می گرداند. گفت جای جای استان خوزستان بعنوان تربت پاک برای ملت ایران است و خیلی دلم می خواست در این سفر به همه جای سرزمین جهاد و شهادت است، می رفتم.گفت هر مقدار دولت برای این سرزمین و این استان تلاش و سرمایه گذاری کنند، کم انجام داده است. این اولین دیدار مردمی رییس جمهور روحانی بود به استانی که خاکش حاصلخیز، راه هایش استراتژیک، رودخانه اش زمانی با ابهت، استانی که شناور روی نفت.
روحانی از هجرت گفت. هجرت از شرایط بد به شرایط مطلوب؛ هجرت از تورم، رکود، گرانی و بیکاری تا اشتغال، هجرت از جامعه ای که دیگران در آن برای ما شکاف درست کردند تا جامعه ای متحد. اینها را دقیقا رییس جمهور گفت.
او از توافق ژنو گفت، توافقی که معنایش پذیرش جهان فناوری صلح آمیز است. رییس جمهور گفت ما مصمم به هجرتیم.
او از احیا کارون گفت، کارونی که شریان حیات استان است.رودخانه زیبایی ها.
او وعده داد از سرشاخه های کارون جز برای آب آشامیدنی هیچ اقدامی نکنند. او گفت برای تصفیه آب شهر اهواز به سرعت پیگیری می شود، مسئله فاضلاب در دستور کار قرار میگیرد، برای آب خرمشهر و آبادان تلاش پیگیر می کند.

۳ سال بعد…

چند روز دیگر رییس جمهور می آید. اما این بار بعید می دانیم در مصلی امام خمینی تجدید خاطرات کند. او می آید و چند پروژه نفتی و پتروشیمی را افتتاح می کند و بعد می رود. روحانی می آید اما هنوز تربت و هوای پاک این سرزمین آلوده به ریزگردهاست!  او می آید و خوزستان کمبود دارد و برایش کم گذاشته اند.راه های استراتژیکش قربانگاه جان انسان هاست.کارون با عظمتش مثله شده و به مسلخ می رود.او می آید و ما سرجای مان هستیم و هجرتی از وضعیت نامطلوب به مطلوب نکردیم. هنوز تورم، رکود،گرانی و بیکاری میهمان میهمان نوازان جنوبی است.او می آید اما خبری از احیا کارون نیست و امید مردمانش برای خوردن آب از شیر آب ناامید شده است.
 

۲۳ آبان ۹۵

رییس دولت اعتدال خوش آمدی. فعلا هوا بد نیست، خبری از ریزگردها نیست. آسمان صاف است، اما آبی نیست. رییس جمهور روحانی،  مردم نجیب خوزستان خسته اند،غبار گرفته اند،نای نفس کشیدن ندارند، بیمارند، آسم دارند،بیماری قلبی دارند، سرطان ذره ذره وجود عزیزانشان را آب می کند. آب شرب سالم ندارند، تتمه کارون(رودخانه نوستالژیک شان)  دیگر جان ندارد.
آقای رییس جمهور افتتاح بفرمایید اما از این افتتاحیه ها خوزستان را چه حاصل؟!  چقدر از سر ریز این ثروت نصیب خوزستانی ها می شود و کی نشاط  چهره مردمانش را بشاش می کند؟!