هورنیوز – همانطور که می دانیم خداوند متعال در هر منطقه ای ومکانی در این سرزمین پهناور گیتی ، نوعی استعداد های بالقوه ،جهت شکوفایی وثمر رساندن به مخلوقات خود قرار داده است . که میزان بهروری واستفاده از این استعدادها  به میزان ونوع نگرش ومدیریت صحیح خود انسان بر میگردد. هرچقدر  مدرنیته ودرست عمل شودبه همان اندازه می توان از این استعدادها ومزایا استفاده نمود. این یک قاعده کلی است و  خداوند در قرآن کریم درین مورد می فرماید:

وأن لیس للإنسان إلا ما سعی که اینجا منظور از کلمه” سعی” کیفیت اداره تلاش ویا به واصطلاح علم امروزی همان  مدرنیته صحیح می باشد.

شهرستان شادگان نیز  مستثنی از این قاعده وقانون نیست. ولی متأسفانه شواهد ووضعیتهای موجود در در شهرستان از کم کاری ویا ضعف مدیریتی حکایت دارند. که در این بحث نمی خواهیم به همه آن شواهد ووضعیتها  اشاره کنیم بلکه به موضوع مهمی وحیاتی – برای  مردم شادگان-می پردازیم ؛وآن موضوع  کشاورزی و روند  آن  در منطقه است .

در این شهرستان زمینهای مستعدی جهت انواع کشت وجود دارد که این زمینهای مستعد تقریبا ۸۰% درامر اشتغال ورفع بیکاری نقش داشته اند و مردم این مرز وبوم از قدیم الایام با این نوع فعالیت دست وپنجه نرم می کنند .ولی با مرور زمان وایجاد تحولات جدید درزمینه کشاورزی،گویا مردم شهرستان از  این تحولات نصیب آنچنانی  نبرده اند ، بلکه در چند جادچار ضررشدند! و بجای نفع واستفاده مطلوب ازاین امکانات جدبد ؛ نتایج ناشایست ومعکوسی گرفته اند ویا متحمل شده اند. وواقعیاتی دال بر این موضوع موجود است، که در اینجا فقط به دو مورد که به کشاورزی ارتباط مستقیم  دارند  اشاره می شود:

۱ – طرح تسطیح وآبیاری معروف به طرح ۵هزار هکتاری که سهم شادگان حدود۱۰هزار هکتار

۲- طرح ایجاد سدهای تتظیمی بالادستها وخارج از محدوده شادگان .

درمورد اولی که همان طرح تسطیح اراضی بخاطر عدم اجرای صحیح آن -از نظر کمی وکیفی -،متأسفانه شهرستان نتوانست استفاده مطلوبی و مورد انتظار بهره ببرد و مى توان گفت  این طرح در مناطق تحت پوشش خود مانند ضرب المثل شترمرغ شد ؛ نه تابع اصول جدید آبیاری نه روشهای سنتی محفوظ نگه داشت، بدین صورت است که قسمتهای وسیعی که تحت پوشش این طرح واقع شده اند وزمینهای حاصلخیزو معروفی بوده بعد از اجرای طرح  مذکور به زمینهای لم یزرع مبدل شده اند وزندگی مردم از مستقل  به زندگی کوچ ودربه دری تغییر یافت !  که برای جویندگان این حقیقت کافی است به مناطق واهالی ام الصخر وابو عرابید  واطراف مراجعه کنند واز  ناکارآمدی این طرح مطلع شوند . ناگفته نماند درموقع افتتاح این پروژه ناقص وناکارمد اعتراضاتی از طرف بعضی کشاورزان شده ودلایلی هم موجود است ولی کجا گوش شنوا!!!!!

اما طرح دومی باصطلاح طرح سدهای تنظیمی [ تخریبی ] چه بلاهای وپیامدهایی بر سر مردم کشاورز شادگانی   به بار آورده که این امر برای همه،آشکار وقابل لمس است و نیازی به توضیح ندارد.که برای اثبات صحت آن  به یک  مورد اشاره می شود؛ کشاورزی سراغ داریم که دارای حدودا ۳۰۰اصل نخل بوده وهست که امسال بخاطر کم  وبی آبی محصول وبرداشتش  از این ۳۰۰نخل صفر است!!!! بقیه موارد بعهده جویندگان حقیقت می سپاریم.

واگر تصور شود که ایجاد سدهای تنظیمی وسیله ای مناسب برای مهار آب در موقع کم آبی محسوب می شود . شاید این تصور صحیح است ولی حقیقت و واقع امر اینچنان نیست  و در عمل نتایجی دیگر برای مردم شادگان به بار آورد آن هم نه بخاطر وجود سد بلکه بدلیل سوء ویا ضعف مدیریتی وهمسو نبودن با اهداف طرح. زیرا درکنار هر سد تنظیمی صدها هکتار که قبلا وقاعدتا کشت دیم بودند به برکت این سدهای تنظیمی! تبدیل به تحت پوشش آبیاری مدرن شده اند!!!! ودیگر توجهی به؛ پایین دستها که جزء اهداف سدها بوده، نمی شد. حالا سؤال اینجاست؛  که بر چه اساس و با کدام محسابات علمی وعقلی تو این دو سه ده خشک سالی زمینهای دیمی تبدیل به کشت آبیارمی شوند !!!!تا دودنتایج چنین عملی به چشم ما شادگانیها وپایین دستها بخورد!

بنابراین اگر روند این امر ادامه پیدا کند شادگان آینده ای تاریک درپیش رو خواهد داشت. واگرتصمیمی درست اتخاذ نشود ؛منطقه دورق وشادگان دچار پیامدهای نامطلوب اجتماعی خواهد شد. لذا از مسؤلین محترم وذیربط تقاضا می شود نسبت به موضوع  راهکارهای عملی عاجل اتخاذ نمایند .ونگذارند شادگان  به یک بیابان متروکه و برهوت تبدیل شود.

ومن الله المستعان