هورنیوز – از طرف دیگر مراکز قدرت و ثروت در جامعه وجود دارند که باوجود بخشهای حراستی، حفاظتی، و مراقبتی نمی توانند به معنای واقعی و عملی برخود نظارت کنند، چرا که اساسا نظارت بر خویش گزینه ی درستی در سیستم«کنترل ها و تعادل ها» نمی تواند باشد.

نظارت و حراستی موفق و معقول است که خارج از چارچوب موضوع مدنظر باشد. نگاه از بیرون به موضوعی، چون درگیر چم و خم امورات نیست، مسئله را بهتر می تواند حلاجی کند.

بنابراین اینجا نقش رسانه ها ظهور و بروز پیدا می کند، تا حسب تکلیف و وظیفه خود، کار و کارکرد چشم را، در سیستم اندام وار جامعه انجام دهند، و نگهبان دستها باشد. تا محیط زندگی انسان هرچه بهتر سالم تر شود.

در استان خوزستان به دلیل وجود مراکز متعدد اعم از شرکت نفت، ملی حفاری، صنایع فولاد، آب و برق، توسعه نیشکر، گروه ملی و…، برای تسهیل کردن مسیر توسعه، رسانه ها باید نقش به مراتب فعالتری داشته باشند، تا مکرر خلاء های مدیریتی و قانونی را هم به مراکز متبوع و هم به افکار عمومی برسانند، تا روز به روز شاهد برطرف کردن نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت باشیم.

ولی واقعیت قضیه به گونه ای دیگر در عمل دیده می شود، به طوری که بسیاری از ارگانها حالت تقابل را در برابر رسانه ها می گیرند، گویی اینکه هیچ نقد و انتقادی بر آنها وارد نیست و اوضاع گل و بلبل است.
لذا به محض انعکاس خبر یا گزارشی که به مزاجشان خوش نمیاد با تمام حَشَم و حَکم علیه خبرنگار و روزنامه نگاری که این اقدام را انجام داده، شکایت می کنند.

جدال نابرابر از آنجایی شروع می شود که یک خبرنگار بدون هیچ گونه امکاناتی، باتوجه به اقتضای شغلش بعد از بیان واقعیتی که به نفع عموم است، می بایست در برابر اُرگانی قرار بگیرد که با تمام قوا وقتی در موضع جدل و قلم حرفی برای گفتن ندارد، به جدال برمی خیزد، قرار گیرد.

به عبارت دیگر ارگانها جهت دفاع از خود با چندین و چند وکیل حقوقی به محاکم قضایی می آیند، ولی بعضا خبرنگاران و روزنامه نگاران برای دفاع از خود حتی کرایه تاکسی تا رسیدن به دادگاه را هم ندارند.