هورنیوز – این روزها بحث انتقال آب از سرشاخه‌های کارون به استان‌های کویری کشور کمی فروکش کرده و با وجود صورت گرفتن کار این طرح‌ها خوزستان در تب گرما و تشنگی می‌سوزد.

وجود سدهای بزرگ کشور در شرق خوزستان و جوار شهرستان‌های ایذه و باغملک شاید این را نشان دهد که حداقل این مناطق از این استان تشنه در رفاه آبی نسبت به مناطق دیگر به سر برده و ورزش‌های آبی تفریح دیگر این مناطق شده است.

با این وجود، قرار داشتن سدهای پر آبی همچون کارون ۲ و ۳ و شهید عباسپور در کنار این شهرستان‌ها هم از درد تشنگی مردم نکاسته و غرق شدن در میلیون‌ها متر مکعب آب سهم این مردم از آب اجدادی خود است.

بی آبی، خشکی و نابودی کشاورزی این مناطق که روزگاری به تنهایی با محصولات خود قسمت عمده‌ای از نیازهای این استان پهناور را بر طرف می‌کردند این روزها به شدت خود را نمایان کرده و حتی کشاورزان و باغ‌دارانی که در فاصله یک متر از کارون قرار دارند هیچ حقی از برداشت آن نداشته و در صورت انجام این کار با برخورد جدی رو به‌رو می‌شوند.

با این وجود سکوت معنادار مسؤولان ارشد استان خوزستان از یک سو و بی‌توجهی متولیان آب و کشاورزی در خوزستان از سوی دیگر باعث از دست رفتن فرصت داشتن و استفاده از آب‌های این استان شده است.

شاید برخورد ناشایست مدیر ارشد کشاورزی استان خوزستان در هنگام سفر استاندار به شهرستان ایذه با یکی از مسؤولان دل‌سوز و پیگیر این شهرستان را بتوان نمونه‌ای از این بی‌توجهی‌ها و عدم شناخت مسؤولان امر از مشکلات مردم دانست، جایی که مدیرکل جهاد کشاورزی خوزستان به جای وعده به مردم و رفع آن، به مسؤول پیگیر پرخاشگری می‌کند!

با این وجود امروز مشکلات بی آبی و تشنگی بدتر از روزهای دیگر کام مردمان دیار کارون و بلوط‌‌زارهای منگشت را خشکانده و این مشکل تا جایی پیش رفت که مردم روستای هپرو واقع در شهرستان باغملک با نوشتن پلاکارد و ابراز گلایه از تشنگی و بی آبی دست به تجمع زدند.

مردم این روستا با تجمع ۴۰۰ نفری خود از وضعیت موجود در آب آشامیدنی و کشاورزی منطقه ابراز نارضایتی داشته و با نوشتن پلاکارد خواستار رسیدگی فوری فرمانداری و استانداری خوزستان به وضعیت موجود شدند.

این در حالی است که بسیاری از بخش‌ها و روستاهای استان خوزستان و شهرستان‌های ایذه و باغملک از جمله سوسن، دهدز، مرغا، صیدون، قلعه تل، بارانگرد، میداود و … که در چند متری و یا کیلومتری آب نیمه جان کارون قرار دارند از نعمت استفاده از آن کاملا بی‌بهره هستند و از مسؤولان دولتی و متولیان این امر درخواست یاری دارند.