آفت روزنامهنگاری تخصصی
هورنیوز – حتما نباید جنگلی در آتش بسوزد تا خبرنگاران دست به قلم شوند. حتما نباید ریزگردها، آلودگی هوا، تصادفات جاده ای، سفر مقامات دولتی، برگزاری آزمون، انتصاب و برکناری مدیران، برپایی نمایشگاه و دعوت به جلسه مطبوعاتی یا کنفرانس خبری در میان باشد تا خبرنگاران توجه شان به یک رویداد جلب شود.
در دنیای روزنامه نگاری تخصصی عکس این روند جاری است. خبرنگار حرفه ای و متخصص منتظر نمیماند تا رویدادی رخ دهد و بعد خبر بنویسد و گزارش تهیه کند.
خبرنگاران به عنوان پیشقراولان اطلاع رسانی پیش از وقوع جریانها باید از آن مطلع شوند. خبرنگاران متخصص گاهی حتی با کنار هم گذاشتن اطلاعات مختلف در مورد یک موضوع پیشگویی هم میکنند. اما چند درصد از خبرنگاران در ایران چنین هستند؟
خبرنگاری کاری عاشقانه است. یعنی کسی باید با تمام وجود و بدون چشمداشت به این حرفه و مهارت علاقه مند باشد تا بتواند به طور حرفه ای و تخصصی مسائل، مشکلات و چالشهای محیط زندگی خود و دیگران را در راستای بهتر شدن و با تاثیرگذاری مثبت پیگیری کند.
ما به خبرنگاران متخصص نیاز داریم. خبرنگار متخصص کسی نیست که از این جلسه به آن جلسه و از این اداره به آن اداره به دنبال پوشش خبری نشستهای مختلف باشد. ویژگی اصلی خبرنگار متخصص فرایندمدار بودن است. خبرنگاری که یک یا ۲ حوزه خبری دارد و مثل کف دست با تمام بخشهای یک سازمان آشنا باشد، کارشناسان را بشناسد، با روابط عمومی آن ارگان تعامل روزانه داشته باشد، با مدیران آن در ارتباط مستمر باشد، به طور شبانه روزی در حال رصد کردن سایتهای جهانی، منطقه ای، کشوری و استانی در مورد آن حوزه خبری باشد، ارتباط تخصص خود با دیگر ارگانها را بشناسد و…. میتواند در تصمیم گیریهای مسئولان موثر باشد. میتواند با هشدار دادن، جلوی آتش سوزی جنگلی را بگیرد، مانع آبگیری سدی شود، و….
روز خبرنگار مجال خوبی بود تا با ارزیابی، از خود بپرسیم که رسانهها و خبرنگاران خوزستانی تا چه میزان فرایندمدار و درگیر رویدادها هستند؟ اما حالا که چند روز از روز خبرنگار گذشته نیز برای این بازبینی دیر نیست. چون این بازبینی هر روز باید تکرار شود. هر روز.
پاسخ به پرسشهای این چنینی میتواند چراغ راه آینده روزنامه نگاری خوزستان باشد.