توهمات یک رئیس جمهور
پنچشنبه ۱۴ مرداد ماه ۹۵ احمدی نژاد رئیس جمهور سابق ایران به استان یزد و تحدیدا شهرستان بافق سفر تبلیغاتی غیر رسمی داشت.
ظاهراً تدارکات وسیعی برای این سفر شده بود به جهت اینکه استان یزد خواستگاه رئیس جمهور اسبق بوده است میخواست در مهد اصلاحات انها را به دوئل فراخواند.
از این که بگذریم و به محتوای سخرانی او بپردازیم ظاهرا احمدی نژاد ۹۵ فرقی با احمدی نژاد دهه ۸۰ نداشت بلکه بر اثر عقدهای سرکوب شده ای سیاسی خود میخواهد بگم بگم را دوباره در این کشور باب کند .
هیج کس از افشاگری و کشف حقایق برای ملت ناخرسند نمیشود ولی سوال این دولت ایشان و حاشیه ای هاله نور ابداعی نامبرده از اتهامات مالی مبرا هستند؟ رحیمی با حکم قوه قضایی اکنون دوره محکومیت را می گذارند و صفی طویل دیگر در انتظار محاکمه، بگذریم که مرتضوی حداقل در افکار عامه مردم دوران محکومیت خود را میگذراند چون بعضی مواقع لزومی به محکومیت قضائی نیست این ملت است که حکم محکومیت اشخاص را صادر میکند.
عجیب این است که ایشان از حکومت مردمی و قدرت مردم سخن میگفت همان مردمی که بعلت رای به رقیب در سال ۸۸ انها را خس خاشاک نامید همان مردمی که قدرت خرید آنها در دوران دولت به اصطلاح خدمتگذار نهم و دهم به نصف تقلیل یافت.
احمدی نژاد در توهمات خود سیر میکند و میخواهد با حرکات پوپولیستی، توده ها را به نفع خود به حرکت در آورد همان توده های که از آنها “مواجب بگیر…”ساخت و ضربات جبران ناپذیری بر اقتصاد متزلزل کشور وارد نمود.
اشاره تلویحی ایشان به حکومت سرمایه داران در این بر متوهم بودن نامبرده مهر تایید زد و این قدر متوهم حرف میزند انگار فراموش کرده پرونده ۳هزار میلیاردی و قضیه زنجانی دولت او تا خرخره متهم ردیف اول کسب اموال نامشروع است.
توهمات این رئیس جمهور سابق محدود به این موارد نمیشود و میخواهد بازی خطرناکی که حاصل ذهن متوهم ایشان است بازی کند ولی فعلا بر طبل حقوق ملت میخواهد بکوبد همان ملتی که در اوخر دوره ریاست جمهوری او برای ترک منصب ریاست ایشان بعلت شرایط بد اقتصادی و اجتماعی لحظه شماری میکرد ولی توهمات این رئیس جمهور سابق ظاهراَ تمامیت ندارد و هر کس سخرانی ایشان را مرور کند دچار همان توهم احمدی نژادی خواهد شد که از خود میپرسد این آقا از کدام ملت و مردم حرف میزند؟ آیا مردم محاصره شده دوره اقتصادی ایشان یا مردم بولیوی؟کدام یک؟