هورنیوز – جامعه شناسان زیادی از قسمت های مختلف جهان در دوران متفاوتی از زمان ،صدها تعریف برای واژه فرهنگ بیان کرده اند و فرهنگ را آن چیزی دانسته اند که مردم در همه وقت با آن سرو کار داشته و  در حال زندگی کردن با آن هستند. و هر آنچه را که بتواند  در یک جامعه و در بین مردم  مرسوم و به صورت رفتار شکل گیرد جزئی از فرهنگ آن جامعه دانسته اند.

فرهنگ دربرگیرنده اعتقادات، ارزش ها، باورها،  علائق، عادات، رسوم،  دانش ها،  هنرها،  قوانین،  سنت ها و اخلاقیات مردم است. فرهنگ می تواند از نسلی به نسل دیگر منتقل شود. جامعه شناسان بزرگی در دنیا ، مهم ترین دغدغه انسان را فرهنگ حاکم بر آنها  دانسته و بر این باورند که زیر بنای همه مسایل و مشکلات مربوط به انسان ، فرهنگ آن جامعه  است.

سمینارها و همایش های زیادی در مورد فرهنگ، مقاومت فرهنگی، مهندسی فرهنگی،  مدیریت فرهنگی و ضد فرهنگ در کشور برگزار شده است که  نشان از اهمیت این موضوع دارد.

این روزها بحث داغی در محافل مختلفی  مبنی بر اخلاق ناپسند و دور از انتظار هموطنان ما در دنیای مجازی وجود دارد. هموطنان عزیزی که به هر دلیلی در فضای مجازی حضور پیدا کرده و هر آنچه را که مخالف سلیقه آنها و یا در حال رقابت با آنها باشد به باد ناسزا می گیرند.   خواه این مخاطبان ایرانی یا خارجی،  سیاستمدار یا غیر سیاسی،  دشمن یا دوست ، هنرمند یا ورزشکار ،یک فرد معمولی و یا معروف و مشهور  باشد.

برایشان فرقی نمی کند و الفاظ رکیکی را در دنیای مجازی منتشر می کنند و به این صورت  نظر و عقیده خود را ابراز می نمایند.

خیلی از کارشناسان و مسئولان مربوطه در برنامه ها و پیامهایی در انواع رسانه ها من جمله تلویزیون ، اظهار داشته اند که این نوع واکنش هموطنانمان نشان از بی فرهنگی آنهاست اما من با این نظر مخالف بوده و معتقدم این واکنش ها دقیقا نوع فرهنگ ما را نشان می دهد هر نوع واکنش ، عکس العمل و رفتاری که از ما سر میزند نشانه ای از فرهنگ اخلاقی  ماست و بی فرهنگی  در هیچ جای دنیا امکان ندارد. زیرا هر رفتار و اخلاقی که در جامعه ای درهر گوشه از جهان صورت پذیرد،  فرهنگ همان جامعه را منعکس کرده است. نه اینکه اگر واکنش ها و رفتارهای بدی را مشاهده کردیم باعث آن را بی فرهنگی بدانیم.

متاسفانه با پیدایش دنیای مجازی همین نوع از فرهنگمان را از دنیای واقعی به دنیای مجازی انتقال داده ایم و به این صورت فرهنگ خودمان را در معرض نمایش گذاشته ایم. همانطور که در استادیوم های ورزشی به جای تشویق تیم محبوبمان، تیم رقیب را دشنام میدهیم اکنون در فضای مجازی نیز همین کار را ادامه داده ایم. همانطور که در دنیای واقعی سیاست به سفارتخانه حمله میکنیم در دنیای مجازی نیر با همین شدت به سیاستمداران مخالف نظر و عقیده مان حمله می کنیم.

مشکل اصلی ما نوع فرهنگ هجومی بعضی‌ از هموطنان  ماست که بدون تحمل داشتن ،تعقل کردن و کنترل کردن سریع از طریق دنیای مجازی و شبکه های اجتماعی واکنش نشان میدهند. همه ما و بخصوص جامعه شناسان و مسئولان آموزشی ما باید به فکر تغییر این بخش از فرهنگمان باشیم و با توجه به سرعت انتشار عقاید و نظرات و همچنین کم شدن فاصله ها سعی در عوض کردن نوع برخوردهای مان در دنیای مجازی  با استفاده از  آموزش  دادن و تمرین کردن  داشته باشیم

و با یک خشم لحظه ای و واکنش سریع باعث انتقال این قسمت از فرهنگ غیر قابل باورخودمان نباشیم. زیرا در این دنیایی که همه به تمام نقاط دنیا در کوتاه ترین زمان دسترسی داشته و متاسفانه با انتقال و انتشار این نوع پیامها علاوه بر اینکه همه ایرانیان با یک چشم دیده میشوند، دیگر جای جبران خطا نیست. پس باید سعی و تلاش در انجام ندادن خطا که همان الفاظ نامناسب در دنیای مجازی است داشته باشیم.