سیلزدگان شعیبیه درانتظار دریافت خسارت
هورنیوز – سیلاب در سه شهر از خوزستان، ٢٠٠ هزار هکتار از اراضی کشاورزی را نابود کرد و بیش از یکهزار رأس دام بر اثر این سیلاب ناپدید شدند. دلیل این سیلاب باز کردن دریچههای سدی در شمال استان خوزستان به نام سد «دز» به دلیل افزایش حجم آب پشت این سد اعلام شد.
این بحران باعث شد مردم خانههای خود را ترک کنند و اسکان سیلزدگان در شهرستان دزفول تقریبا سههزار نفر، در شوش در منطقه آهودشت دو هزار و ۵٠٠ نفر و در اندیمشک نیز حدود یک هزار و ۵٠٠ تا دو هزار نفر گزارش شده است. همچنین بر اثر سرعت آب، پل مسیر غرب و شرق منطقه شعیبیه قطع شد.
بنا به گزارش ستاد بحران استان خوزستان، در مجموع پیشبینی میشد ٧٣ روستا درگیر سیلاب شوند، بر همین اساس درخواست تخلیه چهار روستا در اندیمشک، ١٢ روستا در دزفول، ١٩ روستا در شوش، ٣۴ روستا در شوشتر و چهار روستا در اهواز داده شد، البته در نهایت در اندیمشک چهار روستا، دزفول هفت روستا، شوش ٩ روستا و در شوشتر ۶ روستا به زیر آب رفتند و بسیاری از روستاها در محاصره سیلاب قرار گرفتند.
تخریب نهرهای قدیمی و طبیعی
اهالی بخش شعیبیه از توابع شهرستان شوشتر میگویند که تخریب نهرهای قدیمی و طبیعی توسط شرکت کشت و صنعت به نام شرکت نیشکر امام خمینی باعث شد تا آب از مسیر اصلی خود منحرف شود و روستاهای این بخش را به زیر آب ببرد. نهرهای طبیعی این منطقه موسوم به «صباب» بودند که توسط این شرکت در دهه گذشته مسدود شدند و حالا تبعات این دستکاری طبیعت بهصورت سیلاب خود را نشان داد.
ساکنان شعیبیه میگویند که مسیرهای طبیعی انحراف آب ناشی از طغیان رودخانه دز در غرب شعیبیه بهوسیله اقدامات شرکت توسعه نیشکر، سالها پیش تخریب شده و این شرکت با ایجاد سیلبندهای خاکی و بتنی عملا سیلاب را به سمت مزارع مردم منطقه منحرف کرده است. مردم روستاهای مجاور طرح توسعه نیشکر، شاهد انحراف سیلاب به سمت زمینهای کشاورزی خود بودند که این امر آنها را غافلگیر کرد. سیلاب به کانال بتنی و سیلبند ساخته شده توسط شرکت توسعه نیشکر که در مقابل روستاها واقع شده، برخورد کرد و به سمت روستاهای غرب شعیبیه منحرف شد.
به گفته کشاورزان شعیبیه که شاهد پیشروی سریع سیلاب به مزارع گندم خود بودند؛ پیش از این، قبل از آمدن شرکت نیشکر و دستکاری اراضی منطقه در سالهای ١٣۶٨ و ١٣۶٩، سیلابها مسیر طبیعی خود واقع در میانه شعیبیه که در حال حاضر به زیر کشت نیشکر درآمده است را طی میکرد و با تشکیل رودخانه موقتی در امتداد شمال ـ جنوب شعیبیه به رود کارون در نزدیکیهای پل «بندقیل» میرسید و سیلابها به این شکل تخلیه میشد. آنها نام این رودخانه فصلی را «رودخانه صباب» عنوان کردند. وجود صباب همواره تکیهگاه خوبی برای اهالی روستا بود که بتوانند از بلایای سیلاب در امان بمانند.
ساخت سیلبندهای موقت
به گفته مسئول مرکز ترویج و خدمات جهاد کشاورزی زویه از بخش شعیبیه؛ مسئولان برای ساخت سیلبندهای موقت از ریشسفیدان شعیبیه کمک خواستند تا بدانند کجا آب جمع میشود و خروجی آب از کجاست و اگر این کار انجام نمیشد، فاجعه انسانی شدیدتری رخ میداد.
منطقه شعیبیه از توابع شهرستان شوشتر، روستاهای حاشیه دز توابع شهرستان شوش و روستاهای جنوبی شهر الحایی همچون «سید یدیم» و «سیدهاشم» از توابع شهرستان اهواز کانون اصلی سیلاب در این استان بودند.
به شکایت مردم رسیدگی می کنیم
مدیرکل ستاد بحران خوزستان درباره ادعای مردم شعیبیه مبنی بر مقصر بودن کانال بتنی شرکت نیشکر امام خمینی(ره) در انحراف مسیر سیلاب و ورود آن به روستاها و مزارع این بخش گفت که هنوز این مسئله را بررسی نکردهایم اما در صورت دریافت شکایت از اهالی روستا و اثبات این مسئله که آن کانال عامل بحران بوده، به این شکایت رسیدگی میکنیم.
هاشم بالدی با بیان اینکه شکی نیست هواشناسی خوزستان تجهیزات و امکانات کافی برای پیشبینی ندارد و نمیتواند بهصورت دقیق شرایط را اعلام کند، گفت: برای نمونه، تعطیلی ٢۵ فروردین ماه امسال به دلیل بارندگی بود که هیچگونه بارشی اتفاق نیفتاد.
گفته میشود خسارات فراوانی به بخش کشاورزی و دامداری خوزستان وارد شده و طبق برآوردهای اولیه حدود ٢٠٠ هزار هکتار از اراضی کشاورزی آسیب دیده و بیش از یکهزار رأس دام نیز ناپدید شده است.
بر اساس برآوردهای اولیه، میزان خسارت وارده به ٢٠٠ هزار هکتار از اراضی کشاورزی استان حدود ٢٣۵ میلیارد تومان است و همچنین بیش از سه میلیارد تومان خسارت بر اثر ناپدید شدن یکهزار رأس دام سبک و سنگین در استان برآورد شده است. معابر روستای «یذاب» بهعنوان بحرانیترین روستا در بخش شعیبیه شوشتر معرفی شد.
از پایان سیلاب تا کنون، نزدیک به ۸۰ روز میگذرد و همچنان آسیبدیدگان شهرهای دزفول، شوش، شوشتر و اهواز خسارتی از دولت دریافت نکردهاند. برخی منابع محلی از جابهجایی اهالی روستاهای منطقه آهودشت شوش به حاشیه شهر اهواز خبر داده اند. زندگی این مردم مبتنی بر کشاورزی است و متاسفانه بهلحاظ اقتصادی هماکنون در شرایط بدی بهسر میبرند.