با مقایسه‌ی ارزش افزوده‌ی تالاب‌ها با دیگر اکوسیستم‌ها اهمیت آن مشخص می‌شود. در این مقایسه هر یک هکتار زمین کشاورزی گندمی در عرف بین المللی دارای ۵۰۰ دلار ارزش افزوده می‌باشد که در جنگل‌ها به ۱۵۰۰ دلار در یک هکتار افزایش می‌یابد اما در تالاب‌ها به ۲۰ هزار دلار در یک هکتار جهش پیدا می‌کند یعنی هر هکتار تالاب بیش از ۴۰ برابر هر هکتار کشت گندم و ۱۴ برابر یک هکتار جنگل مقایسه می‌گردد.

اما متاسفانه به علت دخالت انسان تخریب‌گر، تالاب‌ها دچار ضربات و تکان‌های شدید شده‌اند که حیات وحش و زندگی موجودات آبی از یک طرف و رویش گیاهان تالابی از طرف دیگر را تحت تاثیر قرار داده است. تالاب شادگان نیز از این تکان‌ها بی نصیب نماند. ورود پساب‌های نیشکر و آب‌های دفعی فولاد خوزستان و فاضلاب شهری شادگان به تالاب به سرعت تخریبی آن افزایش داده است.

هر ۱ متر مکعب فاضلاب شهری ۴۰ مترمکعب آب تالاب را آلوده می‌کند و در بازه‌ی زمانی طولانی حتی اگر این تجزیه‌ی مولکولی جبران شود اما اجسام سنگین موجود در فاضلاب شهری و دیگر آلاینده‌ها با ته نشین شدن در کف تالاب موجب:

۱ـ تخریب چرخه‌ی تخم ریزی ماهیان تالابی

۲ـ عدم رویش بعضی گونه‌های گیاهی نظیر بردی

۳ـ ورود اجسام سنگین آبی به بدن احشام و پرندگان

شایسته است دولت جهت حفاظت از تالاب‌ها یک سازمان خاص غیر از محیط زیست ایجاد نماید تا هم وحدت رویه در تصمیم گیری ایجاد شود و هم از تکثر وظایف تشابهی جلوگیری نماید اما اگر با این روش حمایتی- حفاظتی از تالاب‌ها به علت ضعیف بودن قدرت اجرایی انتظامی محیط زیست در برابر دیگر تخریب گران قدرتمند نظیر فولاد، نیشکر و وزارت نفت این سازمان نمی‌تواند کارایی خوبی داشته باشد لذا لزوم بازنگری در این حوزه بسیار حیاتی می‌باشد.

علیرضا صداوی .نویسنده و پژوهشگر