موضوعاتی همچون آگاهی آحاد جامعه نسبت به حق و حقوق خود ؛ وضعیت معیشتی و رفاهی گروهای جامعه ؛ نوع روابط بین افراد مختلف جامعه و حتی موضوعات اعتقادی چون عدالت و ایمان در بین طبقات جامعه ؛ نقش این فاصله در زندگی سرمایه دار و کارگر بسیار متفاوت و متضاد میباشد.

شاید بتوان این فاصله را به یک اهرم ساده تشبیه نمود ، اهرمی که قسمت انتقال نیرو در دستان سرمایه دار بوده و قسمت دیگر اهرم اوج شکوفایی اقتصادی میباشد .و تکیه گاه این اهرم طبقه ی کارگر و خانواده ی آنان می باشد .

هر چقدر فاصله بین نقطه نیرو و تکیه گاه در این اهرم بیشتر باشد . سرمایه دار توان کمتری جهت بالا رفتن وزنه اقتصاد مصرف می نماید توانی که بر اساس پرداخت حق و حقوق و موضوعات رفاهی کارگر میبایست نمود پیدا می کرد . ودر آنسو ؛ مقدار فشاری که برجسم کارگر و نظام خانواده وی وارد میگردد ، ثابت مانده و چه بسا افزایش نیز یابد.

با این توضیحات میتوان پی برد که مقدار این فاصله برای هر دو گروه بسیار مهم میباشد . با توجه به تضاد نقش این فاصله ؛ سرمایدار همواره سعی مینماید این فاصله را افزایش داده تا با کمترین توان در نظام پرداختی بیشترین بهره را برده ؛ و گارگران نیز همواره سعی نموده اند با کاهش این فاصله از فشار اقصادی که بر خود و خانواده هایشان وارد می گردد بکاهند و این انتظار را دارند سرمایدار نیز به طور برابر در بالا بردن وزنه ی اقصاد همگام با کارگر شریک و سهیم گردد.

شواهد نشان میدهد در این سالها این سرمایه دار بوده که جهت افزایش این فاصله موفق تر از کارگران بوده . و هر ساله فشار اقتصادی بیشتری به کانون و خانواده کارگر وارد می گردد.
راههای متفاوت و بسیاری وجود دارد که سرمایه دار جهت اهداف خوداز آن بهره مند میگردد. از خلاء های قانونی در روابط کارگر و کارفرما گرفته و یا مسئولین اجرایی فاسدی که برای تامین منافع خویش چشمهایشان را بر اجرای قوانین میبندند تا عدم آگاهی و اتحاد بین خود کارگران .

در این بین کارگران همواره سعی دارند با افزایش آگاهی و استفاده از تجارب گذشته اجازه سو استفاده قرار گرفتن خود توسط کارفرمایان را از بین ببرند .

اما کارفرمایان نیز از تلاش برای فریب و اغفال کارگران به جهت بهره برداری بیشتر از این طبقه ی محروم دست بر نمی دارند . و هر لحظه با ترفندهای جدیدتر نسبت به گذشته ، از ضعف و سادگی کارگر سواستفاده می نمایند.

همه ی ما میدانیم انجام تعمیرات یکی از موضوعات مهم در هر شرکت و یا کارخانه ی تولیدی میباشد .

در زمان تعمیرات عملا قسمتی از کارگاه یا کل خط تولید متوقف میگردد. اما برنامه ریزی های بسیار دقیق مدیریتی و کارشناسی شده تضمینی است برای از سرگیری روند تولید با حداکثر ظرفیت نامی هر شرکت در آینده بعد از تعمیرات .

در قسمتی از این برنامه ریزی همواره موضوعی به نام پاداش تعمیرات نیز برای پرسنل در نظر گرفته میشود . این هزینه از اینرو به کارگر داده میشود که در کمترین زمان ممکن و به بهترین اقدام ، تعمیرات های لازم صورت گیرند.

متاسفانه در اقدامی جدید از سوی کارفرمای شرکت سیمان کارون حرکتی آغاز گردیده تا اهمیت موضوع تعمیرات برای کارگران بسیار کمرنگ و بی ارزش جلوه داده شود.

در این اقدام که نوعی فریبکاری جدید از سوی مدیریت میباشد ،تاریخی نامشخص و غیر دقیق برای شروع تعمیرات اعلام میگردد. و این تاریخ همواره از شنبه روز آغازین هفته به شنبه ای دیگر موکول میگردد.

این امر باعث میگردد کارگران به این باور برسند که هیچ برنامه ریزی دقیق و حساب شده ای برای تعمیرات در نظر گرفته نشده و موضوع تعمیرات برای کارفرما و آینده ی شرکت چندان اهمیتی نداشته و کارگران برای رهایی از بحران فعلی که در آن قرار دارند ؛ خود باید داوطلبانه خواهان انجام تعمیرات باشند و پر مسلم میباشد که در این صورت کارگر نباید برای کارفرمایی که تصمیم جدی برای تعمیرات ندارد ؛ هیچ شرطی خواهان و خواستار باشند.

شروطی که میتواند حداقل احیاء کننده حقوق از دست رفته خود ، همچون دو پاداش تعمیرات سالهای گذشته ، پاداش عید فطر ، مطالبات معوقه سال ۸۶ و غیره باشد.

(آرزوی آگاهی بیشتر برای خود و همه ی کارگران خواستارم)