هورنیوز – در این بیانیه آمده است: وقتی داستان نفت را می خوانیم، نام مسجد سلیمان در میان است، نفت پیدا می شود و با لوله به آبادان منتقل می شود و آبادان تولدی دوباره می یابد، پالایشگاه راه می افتد و مسافرانی که آبادان مقصد نهایی آنان است پیاده و سواره از دور و نزدیک خود را به شهر نفتی می رسانند، همه آمدند و آبادان نامی شد، فرزندانی در این شهر چشم گشودند با شناسنامه ی آبادانی، حالا دیگر آبادان را همه می شناسند.

آبادانی ها علاقه ی فراوانی به فوتبال دارند و ستارگان نامداری هم در این رشته داشته و دارند، آبادانی ها را برزیلی های ایران می نامند آن هم بخاطر تکنیک نابشان در دریبل ها و مهارت های انفرادی که خاص نبوغ بچه های آبادان است.

سابقه فوتبال آبادان به سابقه ی حضور پالایشگاه در این شهر می رسد، آبادانی ها صد سال است پا به توپند، بزرگانی چون مرحوم پرویز دهداری، مرحوم منوچهر سالیا، مرحوم علی نکویی، مرحوم غلامحسین مظلومی، پرویز مظلومی، عبدالرضا برزگری، ابراهیم قاسمپور و در سالیان اخیر، ‘ مسعود شجاعی، محمد علوی، مهدی هاشمی نسب، بهنام سراج، امید شریفی نسب، احمد رضا عابدزاده’ و بسیاری از بزرگان دیگر را به فوتبال ایران معرفی کرده که تعدادی از آنان منشا افتخار آفرینی برای فوتبال ملی بوده اند همانند مرحوم پرویز دهداری که معلم اخلاق نام گرفت یا برادرن مظلومی که واقعا سالها برای فوتبال کشور زحمت کشیدند، یا ابراهیم قاسمپور که در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین در ترکیب اصلی تیم ایران قرارداشت و هنوز تکنیک نابش در سمت چپ تیم ملی در یاد ایرانی ها باقی مانده است.

زمانی که فوتبال در ایران ناشناخته بود، آبادانی ها با انگلیسی ها در آبادان بازی می کردند و فوتبال را در سطح کشور مطرح کرده و پایه ساز فوتبالی شدند که اکنون حق این خطه از جنوب کشور که بعد از انقلاب دیگر اثری از آن جوانان پر کشش دیده نمی شود را مثل آب خوردن از بین می برند.

حق آبادان و فوتبالش نیست که مدیران پرطرفدارترین تیمش یعنی صنعت نفت آبادان در یک دهه اخیر بین الیگودرز و اندیمشک پاسکاری شود، گودرزی را بر کنار می کنند تا عیسی زاده بیاید و بالعکس.

آیا تیم فوتبال صنعت نفت آبادان شخصیت فوتبال آبادان را داراست؟ آیا این تیم را می توان نماینده واقعی فوتبال برزیلی های ایران نامید؟ آیا وقت آن نرسیده که به سرمایه های بومی خودمان تکیه کنیم؟

فوتبال آبادان بیش از یک دهه است که به دست کسانی افتاده است که هیچ ربطی به آبادان ندارند، اصلا هم برایشان مهم نیست که همه ساله چه بودجه هنگفتی را با چه کیفیتی هزینه می کنند، از جذب بازیکنان مازاد تیم های دیگر گرفته تا بازکنان پا به سن گذاشته، از لابی با دلالان گرفته تا نتیجه خریدن!

کمی منصف باشیم و ما نیز مثل عادل فردوسی پور از نتایج حیرت انگیز تیم صنعت نفت آبادان در هفته ای پایانی لیگ دسته ۱ متعجب شویم.

خوشحالیم که باز هم پایمان به لیگ برتر باز شده است اما ناراحتیم از اینکه باز هم دلالان و واسطه های غیر بومی تیم را می بندند، ناراحتیم که مدیرعامل این باشگاه غیربومی است، ناراحتیم از اینکه سرمربی تیم اظهار می کند رابطه اش با حسن هوری خوب است و او را دروازه بان اول تیمش می داند، ناراحتیم از اینکه مدیریت باشگاه صنعت نفت آبادان با پیشکسوتان آبادانی غریبه است.

از سال ۱۳۷۸ به بعد، اساسنامه باشگاه صنعت نفت آبادان زیر نظر شورای عالی ورزش وزارت نفت تغییر کرده و اساسنامه جدید آن تصویب شد، به این شکل که ابتدا نام باشگاه از تیم فوتبال صنعت نفت آبادان به مؤسسه فرهنگی ورزشی صنعت نفت تعییر یافت و پس از آن هیأت مدیره بود که ۵ عضو دارد، سه نفر از اعضای آن از آبادان می باشند که عبارتند از مدیرعامل شرکت پالایش و پخش فراورده های نفتی آبادان و دو تن از شاغلان پالایشگاه، ۲ تن دیگر از سوی شورای عالی ورزش در تهران منصوب شدند که همواره جلسات خودرا در دو شهر آبادان و تهران برگزار می کرده اند.

البته منشور اساسنامه مؤسسه در سال ۸۵ با تغییرات جدیدی مواجه شد و استفاده از نفرات غیر شرکتی هم در متن اساسنامه گنجانده شد .

باشگاه صنعت نفت آبادان طی سال های تشکیل تا کنون سرمربیان فراوانی به خود دیده است که عمده تغییرات پیاپی که ناشی از مدیریت های متزلزل در آن بوده است به شرح زیر می باشند:

نام – زمان شروع – زمان خاتمه

هاری گیم بهمن ۱۳۵۱ آذر ۱۳۵۴

غلامحسین واقف بهمن ۱۳۵۴ آذر ۱۳۵۵

منوچهر سالیا بهمن ۱۳۵۵خرداد ۱۳۷۰

جاسم اهل یرف- خرداد ۱۳۷۰ – خرداد ۱۳۷۱

علی فیروزی- خرداد ۱۳۷۱- خرداد ۱۳۷۳

عبدالواحد بزمه – خرداد ۱۳۷۳ – خرداد ۱۳۷۴

علی فیروزی – خرداد ۱۳۷۴- خرداد ۱۳۷۸

گئورگ پاپیان -خرداد ۱۳۷۸- آذر ۱۳۷۸

فریدون معینی -آذر ۱۳۷۸ – خرداد ۱۳۷۹

ابراهیم قاسمپور – خرداد ۱۳۷۹- خرداد ۱۳۸۱

منصور پورحیدری – خرداد ۱۳۸۱ – آبان ۱۳۸۱

ابراهیم قاسمپور -آبان ۱۳۸۱ – خرداد ۱۳۸۲

عبدالرضا برزگری – خرداد ۱۳۸۲- آذر ۱۳۸۲

حسن دشتی – آذر ۱۳۸۲ – تیر ۱۳۸۳

بایرام دوردیف -تیر ۱۳۸۳ – آذر ۱۳۸۳

پرویز مظلومی – آذر ۱۳۸۳ – خرداد ۱۳۸۵

آلفردو کاسیمیرو – خرداد ۱۳۸۵ – اسفند ۱۳۸۵

ابراهیم قاسمپور – اردیبهشت ۱۳۸۶ – آذر ۱۳۸۶

احمد طوسی – آذر ۱۳۸۶ – خرداد ۱۳۸۷

مجتبی تقوی – تیر ۱۳۸۷ – آبان ۱۳۸۷

حبیب گله‌داری – آبان ۱۳۸۷ – بهمن ۱۳۸۷

بیژن ذوالفقارنسب – بهمن ۱۳۸۷ – آذر ۱۳۸۸

آلفردو کاسیمیرو – آذر ۱۳۸۸ – بهمن ۱۳۸۹

غلامحسین پیروانی – بهمن ۱۳۸۹ – آذر ۱۳۹۰

خوزه آلبرتو کاستا – آذر ۱۳۹۰ – مهر ۱۳۹۱

آلفردو کاسیمیرو – مهر ۱۳۹۱ – بهمن ۱۳۹۱

علی فیروزی – بهمن ۱۳۹۱ – اسفند ۱۳۹۱

سعید سلامات – فروردین ۱۳۹۲ – اردیبهشت ۱۳۹۲

ابراهیم قاسمپور – خرداد ۱۳۹۲ – اسفند ۱۳۹۲

بهنام سراج- اسفند ۱۳۹۲ – مرداد ۱۳۹۳

کارلوس مانوئل – مرداد ۱۳۹۳ – آذر ۱۳۹۴

هوشنگ خوش‌کلام – آذر ۱۳۹۴ – دی ۱۳۹۴

نادر دست‌نشان – دی ۱۳۹۴ تاکنون

****
واقع مطلب این است که تمامی این انبوه مربیان آشنا و غیرآشنا در حالی به حیاط خلوت مدیران وقت این باشگاه قدم گذاشته اند که هزینه های هنگفتی دریافت کرده اند، از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ یعنی در یک بازه زمانی ده ساله هفده سرمربی به آبادان آمده است، بد نیست نتایج این سال ها را مرور کنیم:

لیگ – رتبه

۱۳۵۲ – جام تخت جمشید – ششم

۱۳۵۳ – جام تخت جمشید – پنجم

۱۳۵۴ – جام تخت جمشید – هشتم

۱۳۵۵ – جام تخت جمشید – سیزدهم

۱۳۵۶ – جام تخت جمشید – ششم

۱۳۵۷ – جام تخت جمشید – ناتمام

۱۳۶۸ – لیگ قدس – چهارم گروه دو

۷۱–۷۰ – جام آزادگان – حضور نیافت

۷۲–۷۱ – جام آزادگان – چهارم

۷۳–۷۲ – جام آزادگان – هشتم

۷۴–۷۳ – جام آزادگان – دوازدهم

۷۵–۷۴ – لیگ ۲ -قهرمان

۷۶–۷۵ – جام آزادگان – پنجم

۷۷–۷۶ – جام آزادگان – یازدهم

۷۸–۷۷ – جام آزادگان – نهم

۷۹–۷۸ – جام آزادگان – دوازدهم

۸۰–۷۹ – لیگ دسته ۲ – سوم گروه ۳

۸۱–۸۰ – جام آزادگان – قهرمان

۸۲–۸۱ – جام خلیج فارس – سیزدهم

۸۳–۸۲ – جام آزادگان – صعود نکردن در پلی اف

۸۴–۸۳ – جام آزادگان – صعود نکردن در پلی اف

۸۵–۸۴ – جام آزادگان – سوم گروه یک

۸۶–۸۵ – جام آزادگان – صعود

۸۷–۸۶ – جام خلیج فارس – هفدهم

۸۸–۸۷ – جام آزادگان – هشتم

۸۹–۸۸ – جام آزادگان – سوم

۸۹–۹۰ – جام خلیج فارس – نهم

۹۱–۹۰ – جام خلیج فارس – دهم

۹۲–۹۱ – خلیج جام فارس – شانزدهم

۹۳–۹۲ – جام آزادگان – چهارم گروه ۱

۹۴–۹۳ – جام آزادگان – چهارم گروه دوم

۹۵–۹۴ – جام آزادگان- سوم-صعود

طی این ۱۰ سال تنها چهار دوره توانسته ایم در لیگ برتر حضور داشته باشیم که بهترین نتیجه را در فصل ۹۰-۸۹ و آن هم رتبه’ نهم ‘ کسب کرده ایم و پس از آن در دو دوره با دو مربی خارجی به ترتیب دهم و شانزدهم شده ایم و به لیگ دسته ۱ سقوط کرده ایم.

اما در این سال های پرنشیب که فرازی هم دیده نمی شود چه کسانی مدیرعامل تیم صنعت نفت آبادان بوده اند؟

در بین مدیرعاملان این تیم سهم ناصرغلامحسین گودرزی و علی عیسی زاده از دیگران بیشتر بوده است، دو فردی که بیشترین ناکامی را در پرونده باشگاه صنعت نفت آبادان و مردم فوتبال دوست این شهر داشته اند و جالب آنکه این دو مدیرعامل، غیربومی و با فوتبال آبادان بیگانه اند.

درست در زمان مدیریت این دو به ویژه علی عیسی زاده، انبوه بازیکنان بی کیفیت غیربومی سر از برزیل ایران در می آورند و دوباره نیز از زمان سکانداری علی عیسی زاده است که تیم صنعت نفت دچار پدیده شوم بازیکن سالاری می شود تا جایی که یک بازیکن نقش تعیین کننده در انتخاب و جذب بازیکنان جدید پیدا می کند که بر همه فوتبال دوستان عاشق آبادان اظهر من الشمس است که آن همه اتفاقات عجیب و غریب که اکثرا ختم به قهر سرمربیان این تیم شد را نیز شامل می شود!

*** انتخابات مجلس دهم و فوتبال آبادان

در روزهایی که کاندیداهای مجلس دهم مشغول جلب آرای مردم آبادان بودند همه بی استثنا شعار بومی گرایی و توجه به استعدادهای موجود در آبادان سر می دادند، انتخابات به پایان رسید و عامر کعبی، جلیل مختار و غلامرضا شرفی منتخب مردم آبادان شدند، حالا وقت آن رسیده که این سه، به شعارهای خود جامه عمل بپوشانند و نماینده فوتبال شهرشان را از لوث وجود بیگانگان و دلالان پاک کنند.

آقایان نماینده بدانند که تیم فوتبال صنعت نفت آبادان آنقدر غیر بومی است که حتی کادر رسانه ای و روابط عمومی خود را نیز از غیربومی ها انتخاب می کند تا بگوید که هیچ اعتقادی به آبادانی ندارد.

از آقایان نماینده شهر به جد می خواهیم که در موضوع پدیده دلالی در این تیم ورود کنند و با تاکید بر اصل شایسته سالاری تیم نفت را از چنگال سودجویان و دلالان منشوری فدراسیون فوتبال رهایی ببخشند، کافی است نشستی با پیشکسوتان فوتبال آبادان داشته باشید تا عمق فاجعه را بیش از این چند سطر متوجه شوید.