هورنیوز – ایمان بویری ، در خصوص کسب نشان طلای دسته ۱۲۰ کیلوگرم مسابقات آسیایی هند، اظهار کرد: این مسابقات در سطح بالایی برگزار شد و ۱۸ کشور در آن حضور داشتند. از ایران نیز ۱۱ نفر در این پبکارها شرکت کرده بودند که چهار نفر آن ها خوزستانی بودند.

وی افزود: وزن من، ۱۰۶ کیلو و ۴۰۰ گرم است و می توانستم یک کیلوگرم وزن کم کنم و در دسته ۱۰۵ کیلوگرم که دسته خودم است با حریفانم رقابت کنم ولی به خاطر دوستم، محسن حسین پور که ورزشکار خوزستانی دسته ۱۰۵ کیلوگرم بود، من در دسته ۱۲۰ کیلوگرم شرکت کردم.

این ملی پوش خوزستانی بیان کرد: در این دسته رقابت خیلی سختی داشتم و در نهایت در یک شرایط نابرابر نسبت به سایر حریفانم توانستم طلایی شوم. من به فکر مدال برنز بودم، چرا که دسته وزنی من این دسته نبود و رقابت مان مانند فیل و فنجان بود. من ۱۱ مدال کشوری دارم ولی برای اولین بار بود که در مسابقات برون مرزی حضور پیدا می کردم و در چنین شرایط سختی هم توانستم به مدال طلا برسم.

بویری با بیان این که برای شرکت در این مسابقات هیچ کمکی به من نشد، گفت: من برای حضور در این رقابت ها، پنج میلیون تومان وام گرفتم. به هر حال این که بخواهی مقام اول آسیا را بیاوری و از جیب خودت هم پول بدهی، سخت است.

وی عنوان کرد: با این مدال آوری انگیزه من بیشتر شده است ولی من اگر بخواهم در مسابقات آسیایی و جهانی پیش رو نیز شرکت کنم، باز هم باید از جیب خودم هزینه ورودی را بدهم که در این صورت باید باز هم وام بگیرم و این که چه کسی باید این وام ها را پرداخت کنم، نمی دانم!

این ورزشکار خوزستانی افزود: اگر حمایت شویم خوب است؛ من برای شرکت در همین مسابقات آسیایی که پنج میلیون تومان وام گرفتم، باید تا سه سال دیگر قسط پرداخت کنم. یکی از دوستان من که از استان اصفهان در این مسابقات شرکت کرده بود، از سوی استانش حمایت شده بود ولی ما از سوی استان مان نیز حمایت نمی شویم. تبریک می گویند ولی تبریک گفتن دردی را دوا نمی کند.

وی بیان کرد: به هر حال من برای حضور در مسابقات بعدی نیز باید وام بگیرم و همین الان هم برای قسط پنج میلیون تومانی ام هر ماه ۴۲۰ هزار تومان پرداخت می کنم، این در حالی است که من ماهانه فقط ۹۰۰ هزار تومان حقوق می گیرم و با پرداخت این قسط چیزی برای خودم نمی ماند.