به گزارش هورنیوز، دکتر عبدالحسن طلایی‌زاده رئیس مرکز تحقیقات سرطان و آلاینده‌های محیطی و نفتی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز اظهار کرد: عمده محورهای فعالیت امسال این مرکز تحقیقاتی، انجام پروپوزال‌های اعضای هیأت‌علمی و دانشجویان با در اختیار گذاشتن امکانات برای آن‌ها است.

وی افزود: در راستای ارتقاء توانمندی مرکز، راه‌اندازی یک بانک اطلاعاتی مهم‌ترین اولویت در سال جاری است؛ در این بانک اطلاعاتی، داده‌های مربوط به بیماران سرطانی خوزستان جمع‌آوری می‌شود و مورد تحقیق و بررسی قرار می‌گیرد.

رئیس مرکز تحقیقات سرطان و آلاینده‌های محیطی و نفتی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز ارائه راهکارهای خدماتی را از دیگر رویکردهای این مرکز در سال جاری عنوان کرد و گفت: با هدف ارائه راهکارهای بیماریابی در مناطق شایع استان کارگروه‌هایی تشکیل که امسال برای کسب نتیجه مطلوب‌تر تغییراتی در این کارگروه‌ها ایجاد شد.

وی در ادامه با اشاره به ایجاد ایجاد یک بیوبانک از نمونه‌های خونی، نسجی و ژنتیکی بیماران سرطانی ،تصریح کرد: افتتاح کلینیک چندتخصصی سرطان در بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز برای بیماران سرطانی صعب‌العلاج بوده است و بیمارانی که برای ادامه پروسه درمانی مستأصل هستند و با مشکل مواجه شده‌اند از اقداماتی بود که انجام شد.

رئیس مرکز تحقیقات سرطان و آلاینده‌های محیطی و نفتی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز در خصوص طریقه کار این کلینیک توضیح داد: چندین پزشک متخصص در زمینه‌های مختلف اعم از جراح سرطان، شیمی‌درمانی سرطان، پرتودرمانی سرطان، پاتولوژی، رادیولوژی، گوارش و … در این مرکز حضور دارند و برای درمان یک بیمار صعب‌العلاج تصمیم بهینه اتخاذ می‌کنند؛ این رویکرد اقدام بسیار مهم و نادری است که به همت مرکز تحقیقات سرطان به انجام رسیده است.

وی با بیان این‌که اغلب پژوهشگران تنها برای تحقیق درباره یک طرح تحقیقاتی وارد مرکز شده و پس از اتمام آن، مرکز را ترک می‌کنند، گفت: کمبود نیروی انسانی متخصص که بتواند به‌صورت ثابت در این مرکز به کار تحقیقات بپردازد از چالش‌های کنونی است چراکه از دیگر اولویت‌های سال جاری سامان‌دهی سطح موارد سرطان در استان است که برای تحقق این هدف به نیروی انسانی کافی نیاز است.

طلائی زاده در پایان افزود: همچنین انتظار داریم مجوز ردیف استخدامی برای مرکز صادر شود چراکه در حال حاضر امکان استخدام و به‌کارگیری نیروی تخصصی در مرکز وجود ندارد؛ به عبارت دیگر از لحاظ بودجه و تجهیزات کمبود چندانی وجود ندارد اما نیروی انسانی که بتواند از این امکانات به‌طور بهینه استفاده کند در اختیار مرکز نیست.