هورنیوز – گرچه کرسی‌های مهم مجالس هفتم، هشتم و نهم از هیات‌رییسه مجلس گرفته تا هیات‌رییسه کمیسیون‌ها بین اصولگرایان تقسیم می‌شد و فقط غلامرضا تاجگردون در مجلس اصولگرایانه نهم توانست بود بر کرسی ریاست کمیسیون برنامه و بودجه تکیه کند، اما مجلس دهم با حال و هوایی متفاوت وارد رقابت بر سر این کرسی‌ها شده است.

حضور پایاپای اصولگرایان و اصلاح‌طلبان در مجلس دهم فضای هیات رییسه مجلس را متفاوت کرد، امری که به نظر می رسد در رقابت‌های کمیسیونی هم شاهد باشیم و دو جریان با کاندیداهای خود وارد میدان شوند.

روز گذشته لیست اولیه عضویت نمایندگان مجلس شورای اسلامی در کمیسیون‌های تخصصی خانه ملت مشخص شد.

به روال ادوار گذشته کمیسیون‌های امنیت ملی، اقتصادی و برنامه و بودجه از محبوبترین کمیسیون‌ها بودند که با تعداد بالای متقاضیان برای عضویت روبرو شدند. کمیسیون‌های انرژی، صنایع، عمران و آموزش هم درخواست‌های به نسبه زیادی داشتند و برخی از اعضای آنها باید روانه دیگر کمیسیون ها شوند.

کمیسیون شوراها، قضایی و حقوقی، اصل نود و فرهنگی با وجود اهمیتی که دارند اما با کمترین تقاضا همراه بوده اند.

آیین نامه چه می‌گوید؟
براساس آیین‌نامه داخلی مجلس هر کمیسیون می‌تواند بین ۱۹ تا ۲۳ عضو داشته باشد از همین رو کمیسیون هایی چون امنیت که ۳۸ داوطلب دارد یا صنایع که با ۳۳ درخواست عضویت روبرو شده است، طبیعتا باید با برخی از دواطلبانش خداحافظی کند تا آنها سقف عضویت دیگر کمیسیون‌ها را پر کنند.

فراکسیون‌ها لیست ارائه می دهند؟
هرچند تاکنون هیچ یک از دو فراکسیون ولایت و امید وارد رایزنی داخلی برای معرفی کاندیداهای خود برای کرسی های هیات رییسه مجلس و مشخصا ریاست این کمیسیون ها نشده‌اند، اما بدون شک رقابت بین دو جریان بر سر کرسی های ریاست کمیسیون‌ها جدی و پررنگ خواهد بود.

در همین راستا می‌توان گمانه‎‌هایی را درباره گزینه های ریاست بر هر یک از کمیسیون ها مطرح کرد.

عارف به مصاف وزیر احمدی‌نژاد می رود؟
کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس را باید از جمله کمیسیون هایی دانست که با تقاضای بالا نمایندگان روبرو شده است، ۲۵ نماینده ای که در میان آنها چهره‌هایی چون محمدرضا عارف مرد شماره اول انتخابات تهران، علی مطهری نایب رییس دوم مجلس، محمدمهدی زاهدی رییس ۴ ساله کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نهم و وزیر علوم دولت احمدی نژاد دیده می شوند.

اما رقابت بر سر کرسی ریاست بدون شک بین عارف و زاهدی خواهد بود، چه آنکه علی مطهری به دلیل عضویت در هیات‌رییسه نمی‌تواند رییس هیچ کمیسیونی باشد.

در این میان شانس عارف را می توان بیشتر از وزیر علوم احمدی‌نژاد دانست چه آنکه کمیسیون آموزش که در مجلس گذشته در ید کامل پایداری‌ها بود، این دوره تغییر ترکیب محسوسی داشته و حضور چهره‌های اصلاح‌طلبی چون پروانه سلحشوری، فریده اولادقباد، محمودصادقی و …پررنگ است. همین امر نیز می‌تواند برگه برنده عارف در مقابل رییس سابق این کمیسیون باشد.

در این میان اما یک احتمال دیگر هم مطرح است. آن هم اینکه محمدرضا عارف وارد گود رقابت بر سر ریاست این کمیسیون نشود، امری که پیشتر از سوی گزینه‌های ریاست مجلس هم رایج بوده است. آنجا که غلامعلی حدادعادل بعد از شکست در رقابت با علی لاریجانی در کرسی ریاست مجلس نهم، راضی به حضور در ریاست هیچ کمیسیونی نشد.

کمیسیونی با جذابیت سفرهای خارجی
کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی را باید از محبوبترین کمیسیون های مجلس دانست، کمیسیونی که بنا به وظیفه و ماهیت کاری‌اش با جذابیتی به نام «سفرهای خارجی» همراه است که می‌تواند پوئن وسوسه کننده‌ای برای عضویت نمایندگان در این کمیسیون باشد. از همین روست که ۳۸ نماینده مجلس دهم برای عضویت در آن اعلام آمادگی کرده‌اند. از همین رو باید منتظر ماند و دید قرعه نمایندگی در دیپلماتیک‌ترین کمیسیون مجلس، به نام کدامیک از این ۳۸ نفر خواهد افتاد.

رقابت بر سر صندلی ریاست این کمیسیون هم باز میدانی از رزم آرایی اصولگرایان واصلاح طلبان است. علاءالدین بروجردی در چند دوره اخیر مجلس، مرد شماره یک کمیسیون امنیت بوده است؛ حتی آن زمان که حضور پایداری ها در این کمیسیون پررنگ بود او باز هم پیروز رقابت بر سر کرسی ریاست بود.

اما مصطفی کواکبیان که بعد از بازگشت به پارلمان بارها خود را به عنوان گزینه های ریاست و نایب رییسی مجلس معرفی کرده بود حال با ناکامی در رقابت بر سر کرسی ریاست و عدم کاندیداتوری در کرسی نایب رییسی، خود را آماده کاندیداتوری برای ریاست کمیسیون امنیت می‌کند. گرچه بعید به نظر می رسد در رقابت با بروجردی شانسی برای پیروی داشته باشد. کاظم جلالی هم که پیشتر در مجلس هشتم جایگاه سخنگویی این کمیسیون را عهده‌دار بود؛ گرچه تا کنون با بروجردی برای ریاست این کمیسیون رقابت نکرده ولی چنانچه دیگر در راس مرکز پژوهش‌ها نباشد؛ بعید نیست که نامزد ریاست کمیسیون امینت ملی شود. او سالهاست که خود را در مرکز پژوهش های مجلس مشغول کرده است و به نظر می رسد علاقه اش ماندگاری در آن مرکز باشد تا کرسی ریاست کمیسیون امنیت ملی.

رویارویی اصلاح طلبان با مردان احمدی نژادی مجلس دهم
کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات را باید مهمترین کمیسیون اقتصادی مجلس دانست، کمیسیونی که خصوصا در ایام بررسی بودجه های سنواتی یا برنامه های ۵ساله اهمیت دوچندن پیدا می کنند و بنا به آیین نامه داخلی مجلس همه اعضای آن بدون رای گیری به عضویت کمیسیون تلفیق در می آیند.

کرسی ریاست کمیسیون برنامه و بودجه در مجلس نهم تنها صندلی بود که دو سال ریاستش را به یک چهره اصلاح طلب سپردند.تاجگردون تنها نماینده چپ گرایی بود که در دوران اقلیت محض اصلاح طلبان در مجلس به سمت ریاست یک کمیسیون رسید. او در همین دوره دهم نیز شانس اصلی برای ریاست بر این کمیسیون است. در مقابل او می‌توان گزینه هایی چون محمدرضا تابش دیگر چهره اصلاح طلب و حمیدرضا حاجی بابایی وزیر آموزش و پرورش دولت احمدی نژاد را قرار داد. گرچه احتمال کاندیدا نشدن تابش به نفع تاجگردون وجود دارد ولی بعد از ناکامی حاجی بابایی در رقابت بر سر کرسی نایب رییسی مجلس، بعید به نظر نمی رسد وی خود را برای کرسی ریاست کمیسیون در معرض رای نمایندگان قرار دهد.

کمیسیون اقتصادی مجلس هم بدون شک از دیگر کمیسیون های مهم مجلس است، کرسی ریاست این کمیسیون که در دوره های پیش عمدتا در دست ارسلان فتحی پور بود. در این دوره از مجلس با عدم تایید صلاحیت و راهیابی او به مجلس، کمیسیون اقتصادی گزینه های جدید را پیش روی خود می بیند. الیاس حضرتی مرد اصلاح‌طلب مجلس دهم و محمود بهمنی رییس بانک مرکزی دولت احمدی نژاد محتمل ترین گزینه ها برای ریاست کمیسیون اقتصادی هستند.

دو چهره نفتی رودروی هم
کمیسیون انرژی مجلس از پرحاشیه ترین کمیسیون های مجلس نهم بود، مسعود میر کاظمی وزیر نفت احمدی نژاد در سالهای ابتدایی مجلس نهم در راس این کمیسیون بود ولی در نهایت جای خود را به علی مروی داد که سابقه نفتی پررنگی در کارنامه اش داشت.

مجلس دهم اما از حضور چهره های شاخص خالی است و محتمل ترین گزینه را می توان امیری خامکانی دانست که در ادوار اخیر مجلس تنها بر کرسی این کمیسیون تکیه کرده و زمانی هم سخنگوی این کمیسیون بوده است. هدایت‌الله خادمی از دیگر چهره های نفتی حاضر در این کمیسیون است که شانس حضور در کرسی ریاست این کمیسیون را به نسبه دارد. بهروز نعمتی هم گرچه در این کمیسیون عضویت دارد اما به دلیل حضورش در هیات رییسه امکان رقابت در انتخابات هیات رییسه کمسیون را ندارد.

ریاست کمیسیون اجتماعی به بانوی اصلاح طلب می رسد؟
وزرا و مدیران احمدی‌نژاد هنوز هم در مجلس حضور دارند، از زاهدی تا بهمنی و مصری. آنگونه که حتی بتوان برخی از آنها را گزینه های رقابت بر سر کرسی های ریاست کمیسیون ها معرفی کرد. کمیسیون اجتماعی هم پذیرای وزیر رفاه دولت نهم است و باید مصری را یکی از محتمل ترین گزینه ها برای حضور در رقابت بر سر کرسی ریاست این کمیسیون دانست. در برابر او افرادی چون علیرضا محجوب یا سهیلا جلودارزاده هم قرار داد. چهره های اصلاح طلبی که از قضا برخواسته از خانه کارگر هستند، با دغدغه های اجتماعی بدنه جامعه.

گرچه فراکسیون امید هنوز لیستی برای ریاست کمیسیون ها معرفی نکرده است، اما احتمال حمایت از جلودارزاده در رقابت بر سر کرسی ریاست کمیسیون اجتماعی وجود دارد، او از گزینه های این فراکسیون برای صندلی دبیری هیات رییسه هم بود ولی رای کافی را بدست نیاورد.

کمیسیون بهداشت؛ به پزشک اصلاح طلب می رسد یا پزشک اصولگرا
کمیسیون بهداشت مجلس در اداور مختلف مجلس محفل حضور متخصصان و پزشکان مجلس بوده است، مسعود پزشکیان وزیر دولت اصلاحات را باید شاخص ترین چهره حاضر در این کمیسیون دانست که البته با قرار گرفتن در کرسی نایب رییسی مجلس از دایره گمانه زنی ها برای ریاست این کمیسیون خارج می شود.

علی نوبخت پزشک اصلاح طلب این کمیسیون و حسینعلی شهریاری رییس پیشین این کمیسیون را باید گزینه های اصلی رقابت ریاست کمیسیون بهداشت معرفی کرد.

کمیسیون صنایع صحنه رویارویی دو اصولگرا با یک اصلاح طلب
کمیسیون صنایع هم از کمیسیون های محبوب است که داوطلبان زیادی برای عضویت دارد و بدون شک بر روی نام برخی از داوطلبان عضویت خط قرمز کشیده خواهد شد. در میان اسامی فعلی اما حمیدرضا فولادگر شانس اصلی ریاست بر این کمیسیون است سابقه عضویت او در این کمیسیون در دو دوره گذشته و البته ریاستش بر کمیسیون ویژه اصل ۴۴ اندوخته مناسبی برای او در این رقابت است. محسن کوهکن و یوسف نژاد دو چهره اصولگرا و اصلاح طلب هستند که احتمال حضورشان در رینگ این رقابت وجود دارد.

روحانیون اصلاح طلب و اصولگرا در مصاف کمیسیون فرهنگی
کمیسیون فرهنگی با کمترین تقاضا روبرو بوده است و فقط ۴ نفر برای عضویت در آن ثبت نام کرده اند، چهارنفری که از بین آنها می توان شاهد قدرت نمایی دو چهره اصولگرا و اصلاح طلب بود. احمد سالک و احمد مازنی. سالک که در کارنامه نمایندگی اش ریاست بر این کمیسیون را هم ثبت کرده است باید منتظر بماند و ببیند چه نمایندگانی به این کمیسیون افزوده خواهند شد و بالانس جناجی در این کمیسیون به نفع او خواهد بود یا رقیب اصلاح طلبش.

کمیسیون کشاورزی و گزینه هایی ناشناس
مرد شماره یک کمیسیون کشاورزی در مجالس اصولگرا عباسعلی رجایی بود که این دوره موفق به کسب آرا نشد. در بین اسامی داوطلب شده برای عضویت در این کمیسیون نام پاپی زاده و احمدعلی کیخواه به عنوان گزینه های محتمل ریاست بر این کمیسیون مطرح است.

عدم اقبال به نظارتی ترین کمیسیون مجلس
کمیسیون اصل نود را باید نظارتی ترین کمیسیون پارلمان دانست. همین امر هم اهمیت این کمیسیون را بالا برده است هرچند اسامی اعلام شده برای عضویت در این کمیسیون نشان می‌دهد که با اقبال چندانی روبرو نشده و تنها ۷ درخواست عضویت داشته است. در میان این اسامی بدون شک نام محمدعلی پورمختار شانس برتر ریاست است و حسن نوروزی با احتمال پایین‌تر در رده دوم قرار داد.

حقوقی ترین کمیسیون به پایداری ها می رسد؟
حقوقی ترین کمیسیون پارلمان هم در ادوار مختلف، محفل هم نشینی قضات و وکلای مجلس بوده است. در میان اسامی محدود ثبت شده برای عضویت در این کمیسیون، ملکشاهی رییس کمیسیون حقوقی مجلس نهم شانس بالایی برای ریاست دارد. محمد دهقان هم که در رقابت بر سر نایب رییسی موفق به کسب آرا نشد، شاید به نیابت از پایداری های مجلس وارد گود رقابت شود.

لاهوتی شانس ریاست کمیسیون عمران
۲۵ نماینده خوستار عضویت در کمیسیون عمران شده اند که باید منتظر ماند و دید خط قرمز بر نام کدامیک از آنها کشیده خواهد شد. در میان همین نام‌های موجود مهرداد لاهوتی و محمد دامادی شانس های مطرح برای رقابت بر سر کرسی ریاست هستند.

کمیسیون شوراها باز هم به خجسته می رسد؟
برجسته ترین عضو کمیسیون شوراها هم در همه این سالها امیر خجسته بوده است که در در میان معدود نمایندگان متقاضی عضویت در این کمیسیون، باز هم باید او را شانس بالای ریاست در این کمیسیون دانست.