سردار اسعد، نامی که تهدید می شود اما تحدید نمی شود (مالک خدادادی)
بی شک علی قلی خان سردار اسعد بختیاری را باید آغازگر جنبش مشروطیت و جمهوریت در خاورمیانه بزرگ دانست .
جنبشی که امروزه در آسیا و خاورمیانه به نام دموکراسی ، مشروعیت بخش تداوم دولت ها و حکومت های آزدای خواه ست ، همه و همه مدیون و مرهون زحمات مردی است که امروز مجسمه او هم در خانه و موطن خویش مورد بی حرمتی و بی مهری ست .
به گواه تاریخ سردار اسعد بختیاری برای اینکه ایران را خانه خوبان کند رنج پیمودن سه قاره جهان را به جان و دل خرید و با انسجام ایل بختیاری ، اقوام خوزستان ، چهارمحال بختیاری و ایلات ایران ، جنبش مشروطه را بنا نهاد.
مرد مجاهدی که تمام عمر خود را در راه مجاهدت و آزادی این سرزمین گام برداشت تا برای آیندگان نشان به نشان ، نشانه کند که برای آزادی این آب و خاک و برای آزادی ملت ایران ، راحتی زندگی را گذاشت و گذشت ، تا گذشت زمان هیچ خللی در دوست داشتن او نسبت به مام آب و خاک به جای نگذارد .
مردی که نه تاریخ و جغرافیا، نه زمان و مکان، نه جاهلان و جاعلان، نه تابش خورشید و ورزش باد کاخ آزادی خواهی و مهین دوستی او را دستخوش فرسایش فراموشی نخواهد کرد.
مفاخر ملی و محلی هر ملتی نشانگر روح اقتدار و اعتبار آن ملت اند.
نام مردان حماسه آفرین و تاریخ سازی همچون سردار اسعد هرگز به ضرورت زمان تن به محدودیت مکان نخواهد داد.
گرچه این اتفاق نامیمون در منطقه جونقان بوقوع پیوست.
اما هزاران بختیاری عاشق سردار را در سراسر دنیا نگران کرد و خیل هواداران او را وادار به واکنش در مقابل این کنش مغرضانه کرد.
این امر نشان از این واقعیت تاریخی دارد که ملت ها زنده اند و از مفاخر خود هواداری خواهند کرد.
گرچه این اقدام را نباید مختص دو یا چند نفر نادان و عوام دانست بلکه باید یک تفکر تقابلی و قالبی خطرناک دانست که امنیت ملی ما را ،اتحاد و انسجام کشور ما را با چالشی جدی مواجه خواهد کرد.
همه ما باید هوشیار و بیدار باشیم که در این موقعیت زمانی بیش از هر زمان دیگری نیارمند به وحدت و یکدلی هستیم.
ضمن حفظ خونسردی و با تکیه بر خرد و عقلانیت و رعایت مُر قانون این چالش بوجود آمده را می توان با شهامت و درایت به یک فرصت دائمی تبدیل کرد.
شوراها و شهرداری ها ، میراث فرهنگی ، سازمان های مردم نهاد و ….. با نام گذاری اماکن ، خیابان ها و فلکه به نام پدر مشروطیت و نصب تندیس او برای همیشه این سردار ملی را همانند شهید علیمردان خان از انزوای تنگ تاریخی در بیاوریم .
و مصداق سریال سرزمین کهن
“عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد” .
و تاریخ را به قرینه ی واقعیتش تفسیر کنیم سپس قضاوت را به آیندگان بسپاریم.