احمد جعفری ماجد با توجه به بحث هایی که به تازگی راجع به عبور کانالی از این منطقه باستانی که موجب خسارت هایی شده اظهارکرد: در این منطقه که از آثار مهم باستانی است، چند سال پیش کانال های آبیاری کشاورزی احداث شد و یک شرکت سنگ سازی نیز در کنار آن فعالیت می کند.

وی نبود راهنما و مسیر مشخص برای دسترسی به این منطقه را از مشکلات آن بیان کرد و گفت: روستاهای اطراف نیز از منطقه دور هستند و از اهالی کمتر کسی محوطه باستانی را می شناسد.

جعفری ماجد افزود: کانال آبیاری موجود در منطقه جوبجی جدید نیست، و کانال های بسیاری هست که به دلیل وجود سد تنظیمی در آن منطقه احداث شده، اما نباید اجازه داد که این کانال ها موجب تخریب منطقه شوند.

این دوستدار میراث فرهنگی ادامه داد: تل جوبجی یکی از مناطق مهم و آثار تاریخی دوره عیلامی است که در سطح رویی زمین آنجا نیز به راحتی می توان بسیاری از سفال های مفرغ و سفال لعاب دار را مشاهده کرد.

یکی دیگر از دوستداران میراث فرهنگی خوزستان نیز در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: منطقه جوبجی متاسفانه آن قدر که باید از گزند حفاری های غیرمجاز در امان نمانده و لازم بود میراث فرهنگی بیشتر حاکمیت خود را اعمال کند.

مجتبی گهستونی افزود: امروز پایگاه جوبجی تنها در حد حرف وجود دارد و هیچ گونه کار پژوهشی و حفاظتی در آن منطقه انجام نشده است.

وی گفت: موقعیت محوطه جوبجی در کنار رودخانه است و رودخانه لازمه توسعه آن منطقه است اما میراث فرهنگی و دستگاه های مربوطه نتوانستند تعریف مشخصی بین توسعه آنجا و حفظ میراث فرهنگی داشته باشند.

گهستونی یادآور شد: میراث فرهنگی با اجرای پروژه های مختلف سازمان ها در این منطقه مخالفت کرد و پروژه ها به سرانجام نرسید.

وی ادامه داد: برخی سازمان ها سعی می کنند با پنهان کاری پروژه های خود را پیش ببرند و اگر کسی متوجه خطای آنها شد خود را دوستدار میراث فرهنگی نشان می دهند و ادعای تخلف نمی کنند.

گهستونی اضافه کرد: با توجه به حساسیت موضوع در بحث کانال های آب و باستانی بودن منطقه جوبجی، در سال ۸۶ برخی مسئولان به این منطقه آمدند و موضوع را مورد نظارت قرار دادند و قرار شد در عمارت صمیمی رامهرمز موزه ای راه اندازی شود که بخشی از گنجینه رامهرمز در آن نمایش داده شود.

وی بیان کرد: گنجینه جوبجی هیچ گاه در خوزستان نمایش داده نشد اما در بندرعباس و تهران نمایش داده شد.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری رامهرمز در این باره اظهار کرد: زمین های حوزه شرقی شهرستان رامهرمز با کانال آبی که از میان زمین های محوطه باستانی عبور می کرد آبیاری می شدند اما بر اساس جلسه ای که با حضور نمایندگان کشاورزی این منطقه برگزار شد این موضوع بررسی و جلوی کار گرفته شد.

احسان شیخ بارانی گفت: پیش از آن سازمان آب و برق قول کاهش عرض کانال آبیاری را داد، اما وسط کار بدقولی کردند و عرض کانال را بیشتر کردند.

مدیر پایگاه جوبجی رامهرمز یادآور شد: این بحث در پژوهشکده باستان شناسی کشور مطرح شد که آنجا گفتند حتی اجازه عبور لوله آب نیز نباید داده شود زیرا کانال در عرصه درجه یک محوطه باستانی است.

وی ادامه داد: چرا میراث فرهنگی همیشه باید در مقابل طرح های عمرانی کوتاه آید و چرا طرح های عمرانی جابه جا نشوند؟

شیخ بارانی گفت: با وجود اینکه کشاورزان از حدود ۶۰ سال پیش در این منطقه کشاورزی کرده اند و بنایی در آنجا مشاهده نمی شود و آثار باستانی در آنجا به دلیل آبرفت و عمل فرسایش قابل رویت نیست، اما پذیرفتند که دیگر در منطقه کشاورزی نکنند.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری رامهرمز افزود: با کشف محوطه باستانی در سال ۸۶ ، کشاورزان با اینکه در آنجا حس مالکیت داشتند دیگر کار کشاورزی در منطقه انجام ندادند زیرا آن منطقه نیز برای کشاورزی مناسب نبود اما در مواردی بحث هایی می شود که جلوی آنها گرفته شده است.

وی گفت: کل حریم محوطه باستانی جوبجی ۶۰ تا ۷۰ هکتار است اما عرصه کمتر از این است.

منطقه دو هزار و ۵۰۰ ساله جوبجی رامهرمز در سال ۱۳۸۶ در جریان عملیات عمرانی با بیل یک لودر، آرامگاهی عیلامی کشف شد و مقدمه حضور پژوهشکده باستان شناسی در محل را فراهم آورد.

کشفیات در محوطه جوبجی موجب اهمیت بین المللی و جهانی این محوطه و پس از آن پایگاه پژوهشی جوبجی در آن منطقه ایجاد شد.

ایرن