۱۲ اردیبهشت ۱۲۷۵ بود که ناصرالدین شاه توسط میرزا رضای کرمانی ترور شد، درباره انگیزه میرزارضا برای قتل ناصرالدین شاه مسائل مختلفی مطرح شده است؛ برخی قتل ناصرالدین شاه را به سید جمال الدین اسدآبادی نسبت می دهند، برخی قتل شاه را توطئه دولت انگلیس و عثمانی می‌دانند و برخی معتقدند که صدراعظم وقت یعنی علی اصغر خان امین السلطان در این قضیه نقش داشته است.

بعد از ترور ناصرالدین شاه، امین السلطان تلاش بسیاری کرد تا خبر این ترور پخش نشود و تهران آرام بماند؛ نقل است وی به محض مطلع شدن از ترور شاه ترتیبی داد تا جسد ناصرالدین شاه را مخفیانه از صحن بیرون ببرند و در کالسکه سلطنتی بنشانند. در بازگشت به کاخ گلستان خودش نیز در کنار جسد برجای نشسته شاه نشست و جسم بی‌جان او را به حرکت درآورد تا برای جمعیت دست تکان دهد.

با این حال شاه مضروب پس از انتقال به کاخ گلستان چندان زنده نمی ماند و تلاش اطبا برای نجات او بی نتیجه می ماند. گفته می‌شود کلمات آخر وی پیش از مرگ این بود که “اگر زنده بمانم جور دیگری بر شما حکومت می کنم”. پس از مرگ ناصرالدین شاه مقرر می‌شود تا روز بعد و رسیدن مظفرالدین شاه به پایتخت صبر کنند و پس از آن پیکر شاه را پس از تشییع در امامزاده عبدالعظیم حسنی(ع) به خاک می سپارند.

آقارضا عکاسباشی، عبدالله قاجار و آنتوان سوریگین از جمله عکاسانی بودند که به دلیل اهمیت مراسم تشییع جنازه و خاکسپاری ناصرالدین شاه تصاویری از این مراسم به ثبت رسانده اند.