قبل از هر چیزی باید از توان کودک مان شناخت کافی داشته باشیم. از طرف دیگر معمولا افرادی که در کودکی وظایف سنگینی را عهده دار می شوند و والدین به آن ها سختگیری می کنند، وقتی وارد جامعه می شوند از انجام دادن کارشان لذت نمی برند و سعی می کنند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند.

رفتار والدین با کودکان شان نقش مستقیمی در آینده آن ها دارد. البته فضایی که کودک در آن رشد می کند هم مهم است؛ برای مثال کودکان روستایی از همان سنین کودکی کارهای بزرگی انجام می دهند و ناراحت هم نیستند چون شیوه زندگی روستایی این گونه است، اما یک کودک شهری توان یک کودک روستایی را ندارد به همین دلیل باید برای مسئولیت دادن به کودکان مان همه چیز را در نظر بگیریم تا از نظر روانی و جسمی آسیبی نبینند.

از طرف دیگر نباید از مسئولیت دادن به کودک صرف نظر کنیم چون در این صورت مسئولیت پذیر نخواهد شد و نمی تواند در آینده روی پای خودش بایستد بنابراین باید مسئولیت مناسبی برای او در نظر بگیریم.