شرحى بر نامه تاریخى فرمانده سپاه خوزستان

امیر دریابان على شمخانى
بسمه تعالى

وانزلنا الحدید فیه باس شدید

مسئولین، مسلمین، به داد ما برسید این چه سازمان رسمى شناخته شده‏ اى است که اسلحه انفرادى ندارد؟ نیروهاى شهادت‏ طلب پاسدار را آموزش ندادید، مسامحه کردید، چوبش را از خداى عزوجل خوردید و خواهید خورد. چه باید بگویم که شاید شما را به تحرک وابداریم؟ این را بگویم که از ۱۵۰ پاسدار خرمشهر تنها ۳۰ نفر باقى مانده، این را بگویم که ما مى‏توانیم با ۳۰ خمپاره، خونین‏ شهر را براى ۳۰ ماه نگه داریم و امروز ۳۰ تفنگ نداریم، و حال آن که سازمان‏هاى غیررسمى با امکانات فراوان بر ما مى‏ رانند که باید برانند. واقعیت این است که چرا ارتش امروز ما نمى ‏تواند بدون وجود سپاه پاسداران و برعکس، کوچک‏ترین تحرکى داشته باشد. من را وقت آن نیست که بگویم تا به حال چه کارهاى متهورانه ‏اى انجام داده ‏ایم. خدا مى‏ داند که ما تانک‏هاى دشمن را لمس کرده‏ ایم. فغان‏هاى زنانه آنها را در شبیخون‏هاى خود شنیده‏ایم. سایه ما به حول خدا و مکتب اسلام همواره مورد حملات سلاح‏هاى سنگین دشمن بوده و هست و دشمن هرگز نتوانسته اسیران ما را تحمل کند. اسراى پاسدار یا از پشت تیرباران شده یا زیر تانک‏ها له و لورده گردیده ‏اند. پناهندگان عراقى همواره ترس نیروهاى دشمن را از پاسداران انقلاب به عنوان یک معجزه الهى مطرح مى‏ کنند. سلاح را به دست صالحین بدهید. تا به حال، دشمن حسرت گرفتن یک اسلحه کمرى را از پاسداران داشته و خواهد داشت. ما شهداى زنده فراوان داریم. ما اصحاب حسین به تعداد زیادى داریم. ما برپادارندگان کربلاى ۳۰ روزه خونین ‏شهریم. ما بهشت را زیر سایه شمشیرها مى‏ بینیم. شهداى ۲۵ روزه ما هنوز دفن نشده‏اند. به داد ما برسید. ما نیاز به اسلحه و امکانات داریم. ما در راه خدا جان داریم که بدهیم، امکانات دادن جان را نداریم. به خود بیایید فریادهاى پاسداران از فقدان امکانات، بر ما زمین و زمان را تنگ کرده است. خستگى زیاد مانع از نوشتن من مى‏ شود ولى باز هم باید بدانید که ما شهیدان زنده‏ اى هستیم که با نبرد خویش علیه مردگان زنده ادامه خواهیم داد. اگر وساطت کنید و ما را به حدید خداوند مسلح سازید، فَضَرَب الرّقاب خویش را تا سقوط دولت بعث عراق و دیگر زورمندان و قلدران ادامه خواهیم داد وگرنه تا آن زمان مبارزه خواهیم کرد که شهید شویم و تکلیف شرعى خویش را به جاى آوریم.

على شمخانى

۵۹/۸/۳

حالیا با خواندن این نامه تاریخى که در واقع به مثابه ى والاترین سرایش شعر دفاع مقدس است همه حقایق تاریخى در مورد کم و کیف جنگ تحمیلى بر آیندگان روشن خواهد شد.
“نصرمن الله و فتح قریب”

والسلام