در این مدت شاهد بوده‌ایم دولت و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران تلاش و انرژی زیادی را برای پاسخگویی و اقناع کردن مخالفان توافق به کار گرفته‌اند. حال سوال اینجاست که آیا این تلاش‌ها به نتیجه خواهد رسید و مخالفان برجام با استدلال‌های دولت قانع خواهند شد که این توافق به نفع کشور و منافع ملی است یا خیر؟ شواهد و ظواهر امر نشان از این دارد که مخالفان توافق تا امروز نشان دادند که نگاه‌شان به این توافق و نتیجه آن یک نگاه سیاسی است نه نگاهی که مبنایی بر پایه صلاح و منافع ملی کشور داشته باشد. در واقع برای این گروه خیلی اهمیتی ندارد که در این توافق ایران چه امتیازاتی گرفته یا چه امتیازاتی از دست داده است، آنها در این رویداد تاریخی منویات سیاسی خود را پیگیری می‌کنند و به دنبال این هستند.

حتی در سال‌های گذشته و در موضوع بزرگی همچون انرژی هسته‌ای هم نگاه این گروه بر مبنای منافع ملی استوار نبود بلکه مساله هسته‌ای تبدیل به ابزاری برای دستیابی به برخی اهداف سیاسی قرار گرفته بود. بعد از توافق وین شاهد هستیم که دو مساله شانه به شانه هم پیش می‌آیند و مساله اول اصرار تندروها بر سیاست غرب‌ستیزی است.

بعد از توافق شاهد بازگشایی سفارتخانه‌های ایران و انگلستان در دو کشور بودیم که بی‌شک از نتایج توافق هسته‌ای است اما جریان افراط‌گر به‌شدت در مقابل این مساله واکنش نشان داد زیرا احساس می‌کند با این توافق بخشی از سیاست‌های غرب‌ستیزش ناکام خواهد ماند. نکته دوم اینجاست که متاسفانه برخی اعضای برجام کمترین انصافی درمورد این توافق از خود به خرج نمی‌دهند و فقط کافی است نطق‌های مخالفان جمهوریخواه اوباما را گوش کنیم تا متوجه شویم در این توافق اگر امتیازی داده شده در عوض امتیازی هم از طرف غربی گرفته شده است؛ امتیازاتی که جمهوریخواهان آنها را دلیل مخالفت خود با برجام بیان می‌کنند.

اما مخالفان توافق در کمیسیون برجام کوچک‌ترین توجهی به این امتیازها ندارند و با بی‌انصافی طوری جلوه می‌دهند که گویی سراسر متن برجام بیانیه‌ای علیه ایران است. بنابراین از آنجایی که مخالفت برخی منتقدان با توافق، مبنا و ریشه سیاسی دارد پس تلاش دولت برای اقناع کردن اینها نیز بی‌نتیجه خواهد ماند. ما شاهد بودیم که بسیاری از چهره‌های برجسته اصولگرا با وجود اینکه با دولت تفاوت دیدگاه دارند اما از توافق و برجام حمایت کرده‌اند زیرا اینها نگاه‌شان سیاسی نیست و منافع ملی و صلاح کشور را مدنظر خود دارند و همین مساله آنها را به حمایت از این توافق وامی‌دارد. دولت با پشتیبانی نیروهایی که امروز منافع ملی کشور را مدنظر دارند و آن را خط قرمز خود قرار داده‌اند هر آنچه را به صلاح کشور می‌داند پیش ببرد و اجازه ندهد اقلیتی که تنها نگاه سیاسی به این موضوع دارند این فرصت تاریخی را برای کشور و ملت ایران از بین ببرند.

*صادق زیباکلام