یکی از مسائل و درخواست هایی که در رابطه با زیباسازی سطح نمای شهری مورد اهمیت است بحث استفاده از پیاده روهاست. اهمیت اجرای صحیح و درنظر گرفتن پارامترهای استاندارد در این حوزه موجب ایجاد آسایش و امنیت جانی برای شهروندان میگردد. در ابتدا می بایست تعریفی از پیاده رو داد که عبارتست از :
منظور از پیاده رو گذرگاهی است که در کنار مسیرهای سواره رو مثل جاده ، خیابان و میدان منحصرا برای حرکت عابران پیاده ساخته می شود .
کشورهای صنعتی و پیشرفته و صاحب سبک در این زمینه کار خود را از چندین دهه های قبل آغاز و طرح جامع پیاده روی را در اکثر شهرهای دیگر کشورها نیز به اجرا در آوردند که با استقبال از عموم جامعه مواجه گردید.

***خیابان طالقانی
یکی از نمونه های موفق پیاده روها در کلانشهر اهواز ، اجرای طرح اصلاح و نوسازی پیاده رو خیابان طالقانی است که از استاندارهای قابل قبولی از جمله امنیت بالا ، عرض مناسب و سایبان ، مناسب افراد نابینا و معلول می باشد که با استقبال شهروندان و کسبه روبرو گشته و احساس رضایت را در افکار عمومی بالابرده است . همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید راحتی پیمودن طول مسیر برای عابران ، مکانی مناسب را برای تردد محیا کرده است.

***خیابان سلمان فارسی

از جمله طرح های اجرا شده دیگر در شهر اهواز ، اصلاح خیابان سلمان فارسی بود که امیدها برای بنیان گذاری خیابانهای مخصوص عابرپیاده از سوی شهرداری صورت گرفت .
ولی متأسفانه با گذشت زمان از این طرح، نوعی بی نظمی و بهم ریختگی ناشی از سد معبر دستفروشان و تردد مجدد وسایل نقلیه ، احساس شکست در اجرای آن را در نزد افکار عمومی شکل داد.
اجرای نامناسب پیاده روها از جمله عدم یکنواختی لازم و وجود پستی و بلندی ها و همچنین وجود چاله ها در طول مسیر به علت تراکم نامناسب زیر سازی، عدم رسیدگی به جداول معیوب، استفاده از فضای سبز ناکافی، عدم رسیدگی به نظافت سنگفرشها (شستشو) ، اشغال خیابان توسط خودروها ، سد معبر اجناس مغازه ها ، خود عواملی بود که اولین خیابان پایتخت استان را با نارضایتی هایی از سوی شهروندان روبرو کرد .
اما می توان گفت که آغاز چنین طرح هایی گرچه نیاز به نظارت دقیق از سوی مسئولین ذیربط را می طلبد اما تأثیر اجرای آن می توان باعث ایجاد آرامش و توسعه فضاهای امن بر شهروندان جهت جذب سرمایه در بخش های مختلف گردد .
لذا با این حال پیشنهادهایی جهت برطرف کردن مکان های تردد مدنظر می باشد که به صورت اختصار در ذیل آورده شده :
گسترش و ترویج فرهنگ پیاده روی از سوی نهادهای ذیربط.
افزایش فضاهای تردد عابر پیاده.
جلوگیری از پارک کردن خودروها روی پیاده روها
رعایت اصول اجرای قانون و مقررات عبور و مرور افراد معلول و نابینا در احداث پیاده روها (شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در جلسه مورخ ۸/۳/۱۳۶۸ پیشنهاد وزارت مسکن و شهرسازی در ارتباط بـا رفـع موانع شهرسازی و معماری در عبور و مرور، دسترسی به اماکن و فضاها و تجهیـزات عمـومی شـهری بـه منظـور تـأمین امکان شرکت افراد دارای معلولیتهای گوناگون جسمی در زندگی روزمره جامعه )
۳٫ اصلاح و بازسازی خیابانهای غیراستاندارد جهت تردد عابرین.
۴٫ اعمال خلاقیت های هنری در بحث طراحی پیاده روها.
۵٫ درنظر گرفتن شرایط آب و هوایی شهر و احداث سایبان ها برای عابرین پیاده.
۶٫ مکانیزه کردن برق رسانی (استفاده از شبکه های زیر زمینی توزیع برق ) در مکان های پرتردد.
۷٫ جلوگیری از ورود وسایل نقلیه به داخل پیاده روها.
۸٫هماهنگی و یکپارچه سازی سکوی منازل مسکونی و مغازه ها.
۹٫ جلوگیری از ورود آب های سطحی و ریزش آب درون ناودانی ها به پیاده رو ها

** کارشناس عمران شهری