دکتر مظفر بختیار ایران شناسان، فارسی پژوهان، نسخه شناسان و مترجمان برجسته متولد ۱۳۲۲ در چهارمحال و بختیاری است.

[هم چنین علی اکبر دهخدا در دوران جنگ جهانی اول طی دو سال و نیم اقامت در منزل پدری ایشان بخش عمده کار فیش برداری و تألیف کتاب امثال و حکم و لغتنامه را در آنجا انجام داد]

دکتر مظفر بختیار پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عضویت هیأت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درآمد و پس از سال ها تدریس و تحقیق موفق به کسب رتبه استادی شد. هم چنین عضو هیات علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران،از ایران شناسان و نسخه شناسان دوران معاصر و از پژوهشگران برجسته ی «چین شناسی و فرهنگ های شرق دور» است و دانشگاه پکن در سال ۱۳۷۵ به مناسبت آثار و تحقیقات او در زمینه چین شناسی، عنوان «استاد ممتاز دانشگاه پکن» و منشور ویژه آن دانشگاه را به وی اعطا کرد. وی چندین سال از طرف دانشگاه تهران در دانشگاه پکن پایتخت چین و دانشگاه هانکوک سئول پایتخت کره جنوبی به تدریس و تحقیق اشتغال داشت.

برخی از آثار تألیفی دکتر مظفر بختیار عبارتند از:« نی نامه»، «فرقه های صوفیه در چین»، «فرهنگ چینی به فارسی »،«کتاب ایران»،«شکوه ایران»،حیاه الطغرایی (به عربی) و «آداب فتوت» می باشد.که «کتاب ایران»دکتر مظفر به شش زبان دنیا ترجمه شده است.هم چنین مقدمه ی ایشان بر کتاب«تاریخ بختیاری» اثر زنده یاد اسکندر عکاشه به یادگار مانده است.
دکتر مظفر بختیار در ۲۳ مرداد ۱۳۹۴ در گذشت.فقدان این دانشمند بزرگ را به خانواده ی ایشان و جامعه ی علمی و دانشگاهی تسلیت می گوییم.

یاد و نامش گرامی باد.