به نظر شما توافق احتمالی هسته ای؛ چه تاثیری بر وضعیت اقتصادی واجتماعی و مسائل داخل ایران ومسائل منطقه خواهد گذاشت؟

در هر دو مورد تاثیرش مثبت است؛ اولا در ایران وضعمان به حالت عادی برمیگردد؛ ما در حالت عادی مشکلی در کشور نداریم؛ منابع زیادی در کشور هست که در ارتباط با همکاری های خارجی می توانیم هم بهتر نقد کنیم؛ هم بهتر بفروشیم؛ وتکنولوژی های جدیدی لازم داریم که به فرض می توانیم آنها را بیاوریم؛ روابط تجاری مان تقویت می شود؛ تولیدمان خیلی بالا می رود؛ ما الان تقریبا ۴۰ تا ۵۰ درصد ظرفیت تولید نقد سرمایه گذاری شده مان راکد است.

یک دفعه تجارتمان چند برابر وتقویت می شود؛ وارتباطات جهانی ما تقویت می شود البته ممکن است از لحاظ اقتصادی خیلی زود وفوری از فردا نتیجه ندهد؛ ولی از لحاظ روانی مثبت است چون همین حالت روانی خودش یک مانعی است واین اصلاح می شود. خیلی از جاها آماده سرمایه گذاری هستند؛ مخصوصا ایرانیان خارج مایل هستند که به ایران بیایند؛ ماهم ظرفیت بسیار بالایی برای سرمایه گذاری داریم؛ فقط زیر مجموعه پتروشیمی ایران کافیست که یک تمدن بزرگی در سواحل خلیج فارس ایجاد کند؛ نیروهای تحصیلکرده فراوانی داریم که زمینه کار برای آنها فراهم می شود.

در خارج هم که روابط عادی شود زندگی راحت تر می شود وایرانیان در داخل وخارج احساس امنیت می کنند؛ در مجموع فکر میکنم بسیار مفید است؛ در منطقه هم اگر این حالت با ما نباشد اینجوری علیه ایران شیطنت نمی شود؛ در جنگ عراق علیه ایران ثابت کردیم آنهایی که آنقدر به صدام کمک کرده بودند؛ بعد از جنگ آنها را عفو کردیم وگفتیم:  مضی ما مضی و نادیده گرفتیم و روابطمان حسنه شده بود.

کویت که توسط یک کشور عربی مثل عراق اشغال شده بود بسیاری از شهروندانش نقطه امن آنها ایران بود و حتی با ماشین هایشان می آمدند ایران؛ ماشین هایشان را می فروختند ؛ وزندگی می کردند و هر وقت می خواستند می رفتند و اصلاً برایشان مشکلی ایجاد نمی‌شد؛ واین خیلی طولانی بود ومن فکر می کنم که این یک گره بی ربطی است که در روابط خورده و این گره باید باز شود.