دو سال عملکرد دولت تدبیر در ترازوی نقد
روزنامه جوان عملکرد دولت یازدهم را مورد نقد قرار داده است.
دولت اعتدال در حالی تا چند روز آینده، سومین سالروز انتخاب سکاندار خود را جشن میگیرد که مرور عملکرد این دولت در طول دو سال عملکرد خود، بیانگر این واقعیت است که حسن روحانی تا تحقق تمامی وعدههایش راه درازی را پیش رو دارد. اگرچه باید جانب انصاف را نیز رعایت کرد و گفت که این دولت در برخی از حوزهها نیز عملکردی درخشان از خود نشان داده که شایسته تقدیر است.
نقاط قوت دولت یازدهم
بیان کاستیهای دولت یازدهم و تذکر در خصوص وعدههای بر زمین مانده دولت و نقاط ضعف قوه مجریه در حالی صورت میپذیرد که رئیسجمهور بارها از منتقدان دعوت کرد از طریق ارائه نقدهای منصفانه، به یاری دولت بشتابند. این در حالی است که باید بر این نکته تأکید کرد که هدف از یادآوری وعدههای بر زمین مانده دولت، هرگز تخریب و تخطئه دولت یازدهم نیست، چراکه پرسشگری وظیفه رسانهها است و همانطور که ذکر شد، رئیسجمهور محترم بارها از نقد سازنده دولت استقبال کرده است. در این میان باید به صراحت عنوان کرد که آغاز بیمه همگانی در کشور و درمان رایگان برای همه ایرانیان و همچنین صدور کارت هوشمند برای بیماران صعبالعلاج، در کنار آغاز تلاشها برای تکمیل پروژه مهم پارس جنوبی و همچنین تلاش برای بهبود شرایط کسب و کار و از همه مهمتر عزم جدی دولت برای مبارزه با مفاسد اقتصادی جزو نقاط مثبت، بزرگ و قابلتقدیری است که دولت یازدهم طی دو سال گذشته انجام داده و هرگز از دید رسانهها پنهان نمانده است.
نقاط ضعف دولت
اما در طرف مقابل دولت یازدهم عملکرد انتقادآمیزی را نیز در پرونده خود ثبت کرده است. شاید بزرگترین موردی که مدتها است مورد انتقاد دلسوزان کشور قرار گرفته، پیوند زدن وضعیت جاری کشور به روند مذاکرات هستهای باشد؛ اتفاقی که باعث شده در حوزههای اقتصادی شاهد رکود در کشور باشیم و هیچ گشایشی در موضوع اقتصاد حاصل نشود. این اقدام دولت در حالی صورت میگیرد که به نظر میرسد طرفهای گفتوگوکننده با ایران در موضوع پرونده هستهای، با کارشکنیهای مختلف به دنبال مطول کردن این روند هستند و میکوشند از این طریق، ایران را در وضعیت خلسه نگه دارند؛ وضعیتی که میتواند سایه رکود را هرچه بیشتر بر بازارهای کشور بگستراند و مشکلات اقتصادی مردم را دوچندان کند.
این در حالی است که دکتر روحانی در ایام تبلیغات انتخاباتی خود، شعارهای بسیار چشمگیری در حوزه اقتصاد از جمله تقویت ارزش پول ملی، کاهش نرخ بیکاری، افزایش دستمزد کارگران بیشتر از نرخ تورم، کنترل میزان نقدینگی و جلوگیری از خامفروشی را مطرح کرده بود اما آنچه تاکنون از گفتهها و گزارشهای مراکز رسمی کشور به دست میآید بیانگر این واقعیت است که به دلیل منتظر ماندن دولت برای به ثمر نشستن مذاکرات، هیچکدام از این وعدههای اقتصادی عملی نشده است.
بی اعتنایی به اقتصاد مقاومتی
تمامی این اتفاقات در حوزه اقتصاد در حالی به وقوع پیوسته که رهبر معظم انقلاب بارها در تذکرات مختلفی به دولت، بر موضوع اقتصاد مقاومتی تأکید کردهاند؛ حرکتی که شاهکلید شکستن سد تحریمها است اما آنچه تا به امروز از عملکرد مسئولان دولتی به نظر میرسد، عدم توجه به این دستور استراتژیک در حوزه اقتصاد است. درست در اوج تحریمهای سخت اقتصادی کشور بود که رهبر معظم انقلاب با طرح موضوع حرکت به سمت «اقتصاد مقاومتی» زمینه را برای گذر کمآفت از این دوره سخت و طاقتفرسا فراهم کردند؛ شیوهای که اقتصاد را ملزم به تمرکز بر تولیدات داخلی و کاهش اتکا به محصولات خارجی میکند تا از این مسیر نه تنها اقتصاد داخلی شکوفا و تحمل شرایط بحران اقتصادی آسانتر شود، بلکه کشور به سمت تبدیل شدن به یک قدرت اقتصادی پیش برود، به عبارت بهتر در موضوع اقتصاد مقاومتی، کارشناسان ضمن شناسایی حوزههای فشار و متعاقب آن تلاش برای کنترل و بیاثر کردن آنها، شرایطی را فراهم میکنند که این فشارها به فرصت تبدیل شود، بنابراین باید پذیرفت که تیغ تحریم اگرچه چهرهای کشنده دارد اما در صورت درک شرایط میتوان از این تیغ برای پیشرفتی چشمگیر استفاده کرد.
اضمحلال توان کشور در بازیهای سیاسی
یکی دیگر از نکاتی که شاید جزو نقاط ضعف دولت به شمار میرود، تحلیل توان فعالیت کشور با درگیر شدن دولت در بازیهای سیاسی است؛ بازیهایی که به نظر میرسد از یک سال مانده به انتخابات مجلس شورای اسلامی توسط چهرههای وابسته به دولت آغاز شد و گاهی اوقات هزینههایی را نیز متوجه کشور کرد.
گفتههای مختلف علی یونسی، مشاور امور اقوام و اقلیتهای مذهبی رئیسجمهور، گفتههای انتخاباتی معاون اول رئیسجمهور در نشست یک حزب، گفتههای ترکان دیگر مشاور رئیسجمهور درباره اقتصاد کشور و شاید از همه مهمتر برخی گفتههای شاذ و جنجالی رئیسجمهور در حوزههای مختلف، همگی اقداماتی هستند که توان دولت را، از حوزه خدمت خارج و وارد حاشیه کرده است.
وعدههای بر زمین مانده
از جمله دیگر وعدههای رئیسجمهور در جریان انتخابات سال ۹۲ که تاکنون عملی نشده است نیز میتوان به بازگشت اعتبار به گذرنامه ایرانی، بهبود روابط با کشورهای همسایه به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس بهبود معیشت عمومی اشاره کرد که به نظر میرسد به دلیل شرایط خاص کشور تاکنون عملی نشده است. در این میان یکی از مهمترین اقداماتی که گویا دولت آن را به دست فراموشی سپرده است، موضوع برنامههای ۱۰۰ روزه و سپس گزارشهای آن است که رئیسجمهور وعده آن را پس از پیروزی در انتخابات ارائه کرد، اما تنها یک بار به این وعده عمل کرد و سپس به ورطه فراموشی سپرده شد.
آیا رئیسجمهور پاسخ میدهد؟
در مجموع باید بر این نکته تأکید کرد که هدف از یادآوری وعدههای بر زمین مانده دولت، هرگز تخریب و تخطئه دولت یازدهم نیست، چراکه پرسشگری وظیفه رسانهها است و رئیسجمهور محترم نیز بارها از نقد سازنده دولت استقبال کرده است.
حال رسانهها در آستانه سومین سالگرد پیروزی دکتر حسن روحانی در انتخابات منتظر شنیدن دستاوردهای دولت طی دو سال گذشته و همچنین دریافت پاسخی قانعکننده پیرامون این وعدهها هستند. حال در سالروز انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیسجمهور، وی بار دیگر مقابل دوربین خبرنگاران قرار خواهد گرفت تا به سؤالات رسانههای گروهی پاسخ دهد و از عملکرد خود طی دوران ریاست جمهوری دفاع کند. البته اگر نوبت به رسانههای منتقد برسد و تنها رسانههای حامی دولت به عنوان سؤالکننده پشت تریبون قرار نگیرند؛ روالی که روابط عمومی ریاست جمهوری طی دو سال گذشته در پیش گرفته و اجازه حضور خبرنگاران رسانههای منتقد را در برنامههای ریاست جمهوری نمیدهد یا در صورت حضور، نوبتدهی به رسانههای موافق در اولویت کاری آنان قرار ندارد، موضوعی که میتوان آن را دیگر نقد وارده به دولت در حوزه پاسخگویی عنوان کرد.
منبع : روزنامه جوان