شایسته است شورای اسلامی کلانشهر اهواز ابتدا اختلافات درون خود را مدیریت و حل و فصل کند، نه اینکه شهرداری برگزیند که اختلافات را جانبداری کند.

جوامع مدنى براى تغییر وضع موجود معمولا در مقطع انتخابات دست به  کار می شوند و به شکل فزاینده اى فعال مى گردند
خصوصا ما جهان سومی ها همیشه برای از میان برداشتن مقام هاى انتخابى سلبى اقدام  می کنیم  و متاسفانه بعد از هرانتخاب سریع پشیمان می شویم و با عبارت  وای حسرتا! مرتب می گوییم
“ای داد و بی داد”!
غالبا این جوامع احساسی و به دور از عقلانیت و منطق صرفا از روى کینه و نفرت سوار بر موج احساسات برانگیخته شده دست به انتخابى خاکسترى مى زنند و بسیار قلیل اند که خلاف این قاعده عمل کنند!
اما جوامع پیشرفته که قدمت در دموکراسى دارند و سردى و گرمی روزگار را بیشتر کشیدند همواره دست به انتخابى ایجابى می زنند با یک بررسی ساده به سابقه ی  احزاب، افراد و برنامه هاى موجود وارد شور و مشورت می شوند و بسیار شفاف در ویترین شیشه اى انتخاب قرار می گیرند و ایجابأ گزینه مورد نظر خود را بر می گزینند.این جوامع رو به جلو حرکت کرده و کمتر آه و ناله و افسوس شان بلند می شود! و کمتر دغدغه هاى بعد از انتخابات را دارند.
اکنون در این مقطع که ما در کلانشهر اهواز  در آستانه ی  استعفاى شهردار  قرار داریم و شوراى اسلامى در تدارک انتخاب گزینه ى جایگزین است خبرهایى که از پشت درب ها بسته به بیرون درز پیدا کرده است حکایت از آن دارد که شورای شهر از درون خود  با وضعیتى  سرخ آبی مواجه است  و متاسفانه متاثر از صف کشى ها و تعارضات درون خود و بدون در نظر داشتن واقعیت هاى اساسى کار در مدیریت شهرى به صورت سلبى مى خواهند دست به انتخاب  بزنند و بى شک با این حساب در هاله اى از دو قطبى شدن انتخاب شهردار را با این روند در پیش رو داریم، صرف نظر از شخصیت وقار و کارآمدی دوگزینه مطرح شده که اتفاقا هر دو از محبوبیت و کارآمدى خاصی بر خوردارند اما انتخاب در این فضا ما را به وضعیت نا امید کننده سوق می دهد و موجب می شود گرینه انتخاب شده هر چند اصلح به عنوان شهردار متاثر از تألمات این صف کشى ها فرداى روزگار مصون نماند و نتواند که  کارآمدى خود را بروز دهد و عملا شهردارى خواهیم داشت که به جای کار کردن لاجرم دفتر خود را باید مثل هیئت هاى حل اختلاف در آورد و هر روز ناز فلان کس را به قیمت گزاف  خریدارى کند.
شایسته است شورای اسلامى کلانشهر اهواز ابتدا اختلافات درون خود را مدیریت و حل و فصل کند، نه اینکه که شهرداری برگزیند که اختلافات را جانبدارى کند!
علاوه بر این  که وضع موجود را اصلاح نکردیم بلکه آن را خراب تر هم بکنیم و آخرالامر در گرداب این وضعیت ما شاهد آن باشیم که همان مرثیه های تکرارى را نوحه وار بشنویم!
آرى
مرثیه همیشگى
“خودم کردم که لعنت بر خودم باد”!
“والسلام”