تعیین جنس بدنه سطل زباله به سلیقه و دکوراسیون آشپزخانه، اتاق‌ها یا حتی سرویس بهداشتی منزلتان بستگی دارد اما به طور کلی، بهتر است برای محیط‌های مرطوب مانند حمام و دستشویی از سطل‌هایی با بدنه استیل استفاده نکنید…

این سطل‌ها در اثر کوچک‌ترین تماسی با قطره‌های آب یا حتی بخار آب، لک می‌شوند و ظاهر نامناسبی پیدا می‌کنند.

 سطل‌های پلاستیکی یا سرامیکی برای سرویس‌های بهداشتی مناسب‌تر هستند. برای آشپزخانه می‌توان از انواع سطل‌ها استفاده کرد اما برای اتاق‌ها بهتر است سطل‌های چوبی که نمای زیباتری دارند را انتخاب کنید.

 سطل زباله باید حتما دارای مخزن باشد. یعنی مخزنی داخل بدنه اصلی سطل قرار بگیرد که شما نایلون زباله‌ها را داخل آن بگذارید.

 بهتر است برای حفظ پاکیزگی و نظافت مخزن داخلی سطل، همیشه یک نایلون زباله بزرگ داخل آن بگذارید، ‌کف نایلون را با یکی، دو عدد روزنامه باطله بپوشانید و هر روز نایلون اصلی زباله‌های روزانه را روی این روزنامه‌ها قرار دهید.

 به این ترتیب، امکان آلوده‌شدن بدنه مخزن سطل با زباله‌های مختلف یا شیرابه آنها به حداقل ممکن می‌رسد.

 بهتر است نایلون زیری را هر ۴ یا ۵ روز یکبار عوض کنید. با این کار، دیگر سطل زباله شما همیشه بوی نامطلوبی نخواهد داشت و مجبور به شستن زودبه‌زود آن هم نخواهید بود.

شیرابه پسماند از کجا می آید؟

مشکل دیگر پسماند های تر، شیرابه است. وقتی پسماند های تر روی هم انباشته می شوند فشار حاصل از آنها سبب تولید آب پسماند یا در اصطلاح شیرابه می شود.

آلودگی شیرابه بسیار زیاد است. ما یک معیاری در مایعات غلیظ آلوده مانند فاضلاب و شیرابه داریم تحت عنوان BOD. BOD حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ قسمت در میلیون است که به آن ppm۳۰۰ می گویند که مربوط به پسماند های معمولی است.

ولی وقتی پسماند تبدیل به شیرابه شد BOD آن چند هزار برابر شده و به ۴۰ هزار ppm می رسد. یعنی یک قطره شیرابه پسماند هایی که در کوچه و خیابان رها شده اند مانند یک بمب میکروبی خطرناک هستند که به راحتی می توانند انواع و اقسام بیماری ها را به رهگذران و مردم انتقال دهند.

اگر این شیرابه در آب بریزد، آب را آلوده می کند و اگر روی زمین بریزد، آب های زیرزمینی را آلوده خواهد کرد. پس از جمع آوری پسماند ها، پسماند تر تبدیل به کود و کمپوست می شود که هم ارزش غذایی آن برای گیاهان حایز اهمیت است و هم از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است.

 اما برای بازیافت پسماند و همچنین تولید کمپوست باید هم کیفیت بهداشتی پسماند ها بالا برود و هم مطابق استانداردهای بین المللی عمل کنیم.

● … و اما پسماند خشک

پسماند های خشک شامل مقوا، کاغذ، قوطی های نوشابه، انواع پارچه و… است که به طور طبیعی به چرخه حیات برنمی گردند و فسادناپذیرند.

 این پسماند ها را باید از پسماند های تر جدا کرده و در کیسه جداگانه ای ریخت. این پسماند ها را می توان مدت ها نگاه داشت.

با پسماند خشک چه باید کرد؟

در مراکز بازیافت، از پسماند های خشک مانند کاغذ و مقوا، مجددا کاغذ و مقوا تولید می کنند. ما برای تولید یک تن کاغذ مجبوریم ۱۷ درخت تناور را قطع کنیم؛ در حالی که می توانیم در تهران روزانه ۶۰۰ تن کاغذ از این پسماند های خشک به دست بیاوریم.

ضمن اینکه هر کاغذ را می توانیم ۸ بار بازیافت کنیم. حال اگر ۶۰۰ را در ۱۷ درخت تنومند ضرب کنیم یعنی از قطع ۱۰۲۰۰ درخت در روز جلوگیری کرده ایم.

همه این مسایل مستلزم این است که مردم پسماند را از مبدا تفکیک کنند و ماموران شهرداری هم این پسماند ها را جدا جمع آوری کرده و آنها را با هم مخلوط نکنند.

? چرا افراد پلاستیک ها و پسماند های شان را می سوزانند

سوزاندن پلاستیک ها و دیگر پسماند های خانگی در حیاط و داخل خانه در بسیاری از کشورهای جهان رایج است.

 افراد بدلایل زیادی پلاستیک ها را می سوزانند

یا به این دلیل که سوزاندن آسان تر از حمل آن به مرکز دفع پسماند محلی است یا طفره رفتن از پرداخت هزینه خدمات منظم جمع آوری پسماند است یا اینکه خدمات پسماند شهرداری وجود ندارد، و یا اینکه برای بسیاری از افراد روستانشین تنها راه رهایی از پسماند است.

 سوزاندن پلاستیک در داخل خانه در نواحی با سطح اقتصادی پایین و در جایی که شهروندان از بخاری های خود برای آشپزی و گرم کردن استفاده می کنند انجام می شود.

بسیاری از پلاستیک ها به راحتی می سوزند و پتانسیل انرژی بالایی دارند. بخاری ها را با پلاستیک روشن می کنند و با این کار هیزم صرفه جویی و پسماند کم می شود.

چگونه سوزاندن پلاستیک ها و پسماند های دیگر به محیط زیست آسیب می زند؟

مواد آلوده کننده رها شده از سوزاندن پسماند پلاستیکی در داخل یک بشکه از طریق هوا به مسافت های نزدیک یا دور منتقل می شود، و بعدا بر روی زمین یا آب ها می نشیند.

 تعدادی از این مواد آلوده کننده نظیر جیوه، بایفنیل های پلی کلریناته شده (PCBs)، دیوکسین ها و فوران ها مدت های طولانی در محیط زیست می مانند و تمایل به تجمع درجاندار زنده را دارند یعنی این مواد در بدن حیوانات شکارچی در راس شبکه غذایی متراکم می شوند.

تجمع این مواد آلوده کننده در بدن جاندار زنده معمولا به طور غیر مستقیم از طریق آب و غذای آلوده به جای تنفس مستقیم هوای آلوده رخ می دهد.

 در حیات وحش دامنه اثرات مرتبط با این آلوده کننده ها شامل سرطان، اولاد ناقص، ناتوانی تولید مثلی، بیماری های دستگاه ایمنی و اثرات جزئی رفتاری – عصبی می باشد.

انسان می تواند به طور غیر مستقیم درست به مانند حیات وحش، بویژه از طریق مصرف ماهی ها، گوشت و فرآورده های لبنی آلوده درمعرض این مواد قرار گیرند.

راهکارها :

پلاستیک ها را جدا کنید – پسماند پلاستیکی را از پسماند های دیگر جدا کنید. هیچ نوع پلاستیکی را در حیاط یا داخل خانه تان نسوزانید.

از پلاستیک ها اجتناب کنید- بویژه کالاهای بسته بندی شده در کاغذهای بسته بندی PVC را که هنگام سوزاندن دیوکسین ها را تولید می کنند خریداری نکنید.

پسماند ها را کاهش دهید- محصولاتی را بخرید که قابل استفاده مجدد یا پرکردن مجدد (ظروف شیشه ای و فلزی ) باشند.

تهیه کمپوست ( کود گیاهی) – روزنامه ها ، برگ ها و غذا را می توان در حیاط تبدیل به کمپوست کرد.

بازیابی – از مسئولان شهرداری تقاضا کنید تا بازیابی کاغذ، شیشه، و فلزات را سازماندهی کنند.

 پلاستیک ها را به تولید کننده بازگردانید – پسماند پلاستیکی را به مغازه برگردانید و بخواهید آن را جهت بازیابی به تولید کننده پس بدهد.