وی با بیان اینکه هم اکنون ۶میلیون و ۶۰۰ هزار زن ۱۵ تا ۴۹ ساله ازدواج نکرده در کشور وجود دارد، گفت: با توجه به بررسی انجام شده از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۳، میزان ازدواج در کشور هر سال نسبت به سال پیش از آن کمتر شده که بر اساس آخرین آمار، آمار ازدواج در سال ۹۳ در کشور حدود ۴۰ تا ۴۵ هزار ازدواج نسبت به سال ۹۲ کاهش یافته است.

وی با اشاره به افزایش آمار طلاق در کشور گفت: ۱۴.۲ درصد طلاق ها مربوط به یک سال اول زندگی و ۵۰ درصد مربوط به پنج سال اول زندگی است.

وی اضافه کرد: در کشور ما سالانه یک میلیون و ۷۵۰ هزار بارداری اتفاق می‌افتد که یک میلیون و ۵۳۰ هزار مورد منجر به فرزندآوری و ۲۲۰ هزار منجر به سقط جنین می شود.

مطلق، با اشاره به اینکه تاخیر در ازدواج، فرزندآوری و ناباوری و سن مادر از شاخص های مهم باروری است اظهار کرد: قدرت باروری با افزایش سن به ویژه پس از ۳۵ سالگی کاهش می یابد.

مدیرکل دفتر سلامت، جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به چالش ها و عوامل تاثیرگذار بر نرخ باروری کلی اشاره کرد و گفت: افزایش میانگین فاصله تولد نخستین فرزند و ازدواج، افزایش میانگین فاصله بین تولد فرزند اول و دوم و فرزند دوم و سوم، افزایش قصد تک فرزندی و تاثیر آسیب های اجتماعی بر ازدواج سالم از جمله این چالش ها است.

وی اضافه کرد: با توجه به بررسی انجام شده در دنیا از نظر جمعیت شناسان، زمانی که میزان باروری کلی به زیر حد جایگزینی یعنی دو و یک دهم برسد یک تهدید است و باید در جهت ارتقای نرخ باروری تلاش شود.

مطلق با اشاره به سیاستهای ابلاغی کلی جمعیت توسط رهبر معظم انقلاب ادامه داد: پس از ابلاغ این سیاستها دو کارگروه در کشور تشکیل شد که یکی از آنها شامل برنامه های جمعیت، چالش های جمعیت، ازدواج و طلاق است که از سال آینده پس از اتمام برنامه پنجم توسعه وارد گام جدید خواهد شد.

وی با اشاره به رویکردهای وزارت بهداشت در راستای ارتقای نرخ باروری کلی گفت: تهیه و تدوین محتواهای آموزشی با تاکید بر آموزش مهارتهای زندگی و تدوین محتواهای جدید بر اساس نیاز نوجوانان و جوانان در راستای خانواده و همسرگزینی، ارتقای مشاوره هنگام ازدواج و پس از ازدواج با تاکید بر مهارت های زوجین و سلامت جنسی از جمله این رویکردها است.

وی افزود: تلاش دستگاه های دخیل در امور فرهنگی برای تقویت نگرش جامعه، برنامه ریزی برای کاهش متوسط سن ازدواج و تعهد دستگاه اجرایی کشور نسبت به تامین مقدمات لازم برای ازدواج از جمله رویکردهای بخشی و بین بخشی است.