«بگمبگم» احمدینژاد به «میگه میگه» اطرافیان رحمانی فضلی رسید
تنها ساعاتی پیش از آنکه وزیر کشور در صحن مجلس به خاطر بازتاب نامناسب سخنانش در باره پولهای کثیف، رسانهها را مقصر بداند و از نمایندگان عذرخواهی کند، روزنامه دولتی ایران به نقل از یکی از نمایندگان مجلس، رحمانی فضلی را میکروبشناسی نامیده بود که به نوشته ایران، قصد رونمایی از پشت پرده پولهای کثیف دارد.
جعفرزاده ایمنآبادی مدعی شده بود، «کسی دارد درباره پولهای کثیف صحبت میکند که اصطلاحاً میکروبشناس است. رحمانی فضلی تفاوت پولهای قانونی و غیرقانونی را میشناسد و من به او اعتماد دارم».
عزیری رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس نیز به روزنامه دولتی ایران گفته بود، معتقد است که رحمانی فضلی حرف بدون حساب و کتاب نمیزند چون او خود نماینده مجلس و رئیس دیوان محاسبات کشور بوده و نسبت به امور مرتبط با انتخابات و هزینههای آن اطلاع دارد.
هرچند وزیر کشور، مدعی است فقط قصد هشدار داشته و «برخی از رسانهها این موضوع مهم کشور را بر عرصه رقابتهای سیاسی، تحلیلهای گروهی و با توجه به مصالح و منافع خود از آن استفاده کردهاند و ما روز بعد از آن توضیح دادیم که این موضوع هشدار بوده است»، مرور رسانهها در دو ماه اخیر نشان میدهد، رسانههای دولتی و همکاران رحمانی فضلی خود پیشگام آن چیزی بودهاند که اکنون وزیر از آن تبری میجوید.
امیری قائممقام و سخنگوی وزارت کشور در اواخر اسفند به حجم وسیع اطلاعاتی که در اختیار وزارت کشور قرار میگیرد اشاره کرده و گفته: «وزیر کشور حتماً اطلاعاتی دارند که هشدار دادند». وی همچنین از آمادگی وزیر کشور برای ارائه توضیحات و مستندات به نمایندگان مجلس خبر داد، اما توضیح نداد آیا از سوی مجلس چنین درخواستی مطرح شده است یا نه.
اکبر ترکان، مشاور ارشد رئیس جمهور در فروردین امسال پا را فراتر گذاشت و مدعی شد: «اینکه بگوییم دولت دارد علیه مخالفان اتهام سیاسی میزند؛ خنده دار است. من و بسیاری از افراد دیگر بر سر ادعای خود در مسأله پولهای کثیف و سوءاستفاده فعالان سیاسی از جایگاه خود، هستیم. اتفاقاً فعالان سیاسی هم خودشان بخوبی میدانند منظور دولت چه کسانی و با چه میزان تخلف، مانند دریافت پول قاچاق، رشوه و پولشویی بوده است. هیچ کدام از اینها قابل کتمان نیست»، «وزیر کشور هم به طور خاص، حاضر است این مسائل را با نمایندگان در میان بگذارد و اتفاقاً در جلسهای با برخی از آنها هم در میان گذاشته است».
رئیس دولت قبل به استفاده از تهدید «بگم بگم» در مقابل رقبای سیاسی خود متهم بود و وقتی مجبور شد در مجلس بماند و بگوید، کار به یکشنبه موسوم به «یکشنبه سیاه» کشید. اطرافیان وزیر کشور دولت یازدهم دو ماه تهدید «میگه میگه» را علیه رقبای سیاسی خود مورد استفاده قرار دادند، ولی با وجود حضور در جلسه علنی مجلس، وزیر کشور حرف خاصی برای گفتن نداشت و جلسه مجلس به مرور اسلایدهایی در باره پولشویی در صحنه بینالمللی گذشت.
حالا دولتیها که یا چیزی برای گفتن نداشتند یا اینکه جرأت گفتن حرفهایشان را نداشتند، باید چند روزی پذیرای گوشه و کنایههای رسانههای رقیب خود باشند.