با نواخته شدن آهنگ انقلاب اسلامی توسط امام(ره) نیروهای فدایی و ایدئولوژیک جوان که متعلق به بدنه عمومی جامعه بودند گرداگرد هم حول یک محور جمع شدند.

به زعم نگارنده، حادث شدن این اتفاق یکی از مهمترین ثمراتی است که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی شکوفا شد و بایستی آنرا بعنوان اولین دستاورد رهبرکبیر انقلاب اسلامی بسیار مورد مداقه قرار داد.

کلونی های مقدسی که حاصل تلاش‌های پیرجماران (ره) در طول دوران مبارزه علیه طاغوت شکل گرفت در صحنه های خطیر دهه ی اول انقلاب نقش پررنگی را برای خود ترسیم کردند.

بازخوانی تاریخ دهه ی پنجاه، تصویری بسیار روشن و واضح از چگونگی نگاه امام(ره) به این جماعت جوان و حزب اللهی دارد تا آنجا که رهبر کبیرانقلاب اسلامی شخصا خود مدیریت افکار این جماعت را برعهده می گیرد.

کلونی های مقدسی که در روزهای حساس انقلاب از جمله، در مدیریت رخدادهای همزمان با ورود امام (ره)، کنترل امنیت کشور در زمان ترور،آشوب و هرج و مرج بعنوان بازوان اجرایی رهبرکبیرانقلاب اسلامی آماده اجرای دستورات ایشان بودند.

سطور فوق از جهت منعکس نمودن اهمیت جایگاه پرورش نیرو و کادرسازی برای انقلاب در این سیاهه قرار گرفته است.

لزوم «کادرسازی» و میدان دادن به نیروهای پرورش یافته حزب اللهی کارامد، یکی از مهمترین پشتوانه های انقلاب اسلامی است که متاسفانه در بسیاری از دولتها نادیده گرفته شده است.
کادرسازی برای انقلاب با حرکات کاتوره ای و خودجوش جبهه مومن کشور بسیار تفاوت دارد و پرواضح است که جریان انقلابی که در نسلهای دوم و سوم و اکنون چهارم انقلاب شکل گرفته است و در تمامی اتفاقات مهم کشور ایفای نقش می کند را بایستی از زایشهای اعجازگونه ی جمهوری اسلامی دانست که تحت لوای مدیریت رهبر فرزانه انقلاب بروز و ظهور می‌یابد.

اما همین نسل فعال و انقلابی در اکثر دولتها با گزینش های حزبی و سیاسی در حوزه مدیریتی کشور مواجه می شوند و در زمین بازی هیچ جایی برای حضور آنها در نظر گرفته نمی شود و اما عجبا که بازهم دچار سرخوردگی نمی شود!

با گذشت ۳ دهه  از پیروزی نهضت اسلامی مردم ایران، اکنون خلاء حضور نیروهای متخصص و کارامد دلبسته ی نظام در بسیاری از عرصه های اجرایی و مدیریتی دیده می شود و البته این به معنای نبود این نیروها در سطح اجتماع نیست بلکه از بی تفاوتی برخی مسئولین نشئت میگیرد.
مخاطب این نوشتار دقت کند که عدم کادرسازی مهندسی شده برای جمهوری اسلامی با حضور جنبش ها و تشکلهای دانشجویی و جوانان انقلابی در بزنگاه‌های حساس از جمله انتخابات و … بسیار تفاوت دارد.

متاسفانه در سالهای گذشته بسیاری از گروههای سیاسی، جنبش دانشجویی و جوانان کشور را به عنوان یک ابزار فشار برای رسیدن به قدرت یا به زیرکشاندن حریف خود از قدرت  بهره گرفته اند و  پس از پایان این سناریو آنها را در بایگانی تاریخ قرار دادند.

کادرسازی مهندسی شده به پرورش هدفمند جبهه مومن و جوان کشور برای داشتن نیروی انسانی کارامد و متخصص و از همه مهمتر متعهد اطلاق می گردد تا کشور از آفات بسیاری که اکنون در سلامت سیسیتم اداری، سیاسی و قضایی و فرهنگی تاثیر می‌گذارد در امان باشد.
متاسفانه برخی از افراد و گروههایی که عمدتا خود را از وارثان انقلاب معرفی می کنند چنین نگاهی به جوانان جامعه نداشته و دچار یک دگردیسی سیاسی فرهنگی در هویت خود و نظام فکریشان شده اند.

این عده از ابتدای انقلاب تا کنون بسیاری از مناصب مدیریتی و سیاسی را با نام خود گره زده اند و اساسا به موضوعی نظیر «انتقال قدرت و تجربه» به نسل بعد و شکوفایی جوانان در اداره ی کشور اعتقاد نداشته و برعکس با طرح سخنانی این موضوع را به افکار عمومی کشور القا می کنند که حل مشکلات و معضلات کشور تنها از عهده ی آنها بر میآید و توانایی نسلهای بعدی انقلاب را زیر سوال می برند.

جوانان جامعه ی ما همواره در انتخابات های ریاست جمهوری و پارلمانی مورد استفاده ی ابزاری و شعاری گروهها قرار می گیرند و بر خلاف منویات رهبرمعظم انقلاب اغلب اوقات مسئولان به آنها «اعتماد» نمی کنند.

به دلیل نگاه سیاسی که دولتها نسبت به اطراف خود دارند نمی توان این توقع را داشت که یک دولت، در طراز نظام اسلامی با این موضوع برخورد کند به همین دلیل توقع از نیروهای دلسوز انقلاب و ولایی است که کادرسازی برای ادامه راه الهی پیرجماران(ره) و شهدای معزز را با یک برنامه هدفمند در دستور کار نظام جمهوری اسلامی قرار دهند و در این زمینه همگام با تفکرات تشکیلاتی رهبر انقلاب به وظیفه خود عمل نمایند.

اعتماد به «جبهه مومن و جوان انقلاب» می تواند در درازمدت دستاوردهای عظیمی را برای کشور به ارمغان آورد و خوشبختانه در این موضوع تجربه ی بزرگ و مثبتی نظیر هشت سال دفاع مقدس برای اثبات حقانیت این ادعا وجود دارد.

کادرسازی برای نظام از این جهت اولویت دارد که ما توانسته ایم نیروی انسانی را تربیت کنیم که به دلیل نگاه ایدئولوژیک و انقلابی به موضوعات و فعالیت ها کمتر دچار آفت و آسیب می شود و نگاه غریبانه ای به جامعه و آرمانهایش ندارد.

پرواضح است اگر مسئولان دلسوز و حقیقی انقلاب از این امر مهم تغافل نمایند بخش عظیمی از منابع انسانی انقلاب که سرمایه و پشتوانه نظام جمهوری اسلامی هستند به هدر خواهد رفت در حالی که می توان با تزریق هدفمند این منابع، کارهای ناشدنی را به شدنی تبدیل کرد.