استاندار خوزستان با بیان این‌که هفته پژوهش فرصت‌ و مناسبت‌ی است که خود موضوع پژوهش و برخورد با امر پژوهش در کشور به بحث، بررسی و تحلیل گذاشته می‌شود، بر لزوم بازنگری بر این امر که اکنون “در مسیر پژوهش در چه نقطه‌ای قرار داریم” تاکید‌کرد و گفت: باید بر امر پژوهش نیز یک پژوهش انجام شود.

دکتر عبدالحسن مقتدایی در آیین تجلیل از پژوهشگران برتر دانشگاه علوم‌پزشکی جندی‌شاپور اهواز که امروز (۲۶ آذرماه) در تالار شهدای این دانشگاه برگزار شد با مروری بر تصمیم‌گیری‌های بدون تحقیق و پژوهش در کشور که بعد از چند سال دوباره برچیده می‌شوند، به موضوع تجمیع پردیس‌ها و دانشگاه علوم‌پزشکی کشور اشاره و اظهار‌کرد: زمانی این طور گفته می‌شد که هر شهرستان باید بتواند برای خود شهرک صنعتی،​دانشگاه و… داشته باشد اما این تصمیمات پس از دو دهه نتایج خود را نشان داد و این بار گفتند که چطور آن‌ها را تجمیع کنیم؛ این امر تنها مختص دانشگاه‌های علوم‌پزشکی نبود بلکه در ساختار مجموعه دولت‌های بعد از انقلاب اسلامی نیز مشاهده می‌شود.

وی افزود: شاهد هستیم که یک‌باره تصمیم‌گیری می‌شود وزارت‌خانه‌ای ایجاد و سپس به یک‌باره تصمیم می​گیرند وزارت‌خانه‌ها در هم ادغام شوند. هم ایجاد و هم ادغام وزارتخانه‌ها نمود یک شجاعت است اما ضرر و زیان آن را تنها مردم می‌بینند. در حالی که اگر تحقیق و بررسی شود که برای ۱۰ سال آینده به‌جای ۱۵ وزارت‌خانه باید ۲۰ وزارت‌خانه داشته باشیم و از همین اکنون برای آن برنامه‌ریزی شود، این امر به صورت علمی انجام شده است. تجربیات گذشته نشان می‌دهد پژوهش در هر زمینه در بخش معلومات و آنچه موجود و ملموس است، انجام شده و در آن زمینه موفق بوده‌ایم.

استاندار خوزستان با ابراز مسرت از این‌که فضای کشور به سمتی هدایت می‌شود که به امر پژوهش و تحقیق اهمیت داده می‌شود،​ خود این رویکرد را یک موفقیت دانست و گفت: اگر این نگاه از سر اعتقاد باشد که همین طور است زیرا وقتی یک موضوع در برنامه و بودجه طرح و برای آن تامین اعتبار می‌شود بیانگر ارزش قائل بودن برای آن است، تاثیر آن ‌را نیز در جامعه خواهیم دید؛ رفتاری که از دولت مشهود است نیز بر اهمیت دادن و پرداختن به موضوع تحقیق صحه می​گذارد.

مقتدایی اظهارکرد:​ در هر صورت این روز و ایام هفته پژوهش مناسبت‌ها و فرصت‌هایی است که باید خود این موضوع نیز به بحث و بررسی گذاشته شود. تقدیر و تجلیل امر بسیار پسندیده‌ای است اما فضای موجود کشور در برخورد با امر پژوهش مستلزم یک بازنگری است مبنی بر این‌که اکنون در کجای مسیر قرار داریم و آیا می‌توانستیم به نقطه مطلوب‌تری برسیم. بنابراین باید بر امر پژوهش هم یک پژوهش انجام شود تا ۱۰ سال دیگر به جایی نرسیم که فکر کنیم می‌توانستیم از این هم بهتر کار کنیم.

وی تصریح کرد: ​اصل مطلوب‌بودن و نیاز‌بودن پژوهش یک امر قطعی است اما دلخوش به آن نباشیم که همین فضای موجود، فضای مطلوب پژوهشی است.