روزنامه لیبراسیون (متمایل به حزب سوسیالیست فرانسه) مقاله‌ای با عنوان به سوی گرمی روابط ایران و فرانسه؟ به قلم علی آهنی سفیر جمهوری اسلامی ایران در فرانسه نوشته که از نظر خوانندگان می‌گذرد.

ایران و فرانسه که اولین تماس‌هایشان به قرن سیزدهم باز می‌گردد دو تمدنی هستند که هرکدام تاریخ و فرهنگی فوق العاده غنی و کهن دارند و جنبش‌های ترجمه متقابل از آثار دانشمندان، شعرا و نویسندگان دو کشور نماد ارتباطات عمیق بین این دو ملت بزرگ است.

نگاهی سریع به تاریخ روابط دوجانبه ایران و فرانسه به روشنی نشان می‌دهد که به رغم فراز و فرودها، افکار عمومی دو کشور نگاهی مثبت به هم دارند.

استقبال گرم و بیاد ماندنی از امام خمینی و گلباران سفارت فرانسه در تهران توسط ایرانی‌ها به نشانه تشکر، این تصور را ایجاد کرد که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران روابط دو کشور در همه زمینه‌ها نمونه و مثال زدنی باشد.

با این حال، تلاش برای مسموم سازی این روابط از سوی برخی جریان‌ها در فرانسه، اروپا و در ماوراء آتلانتیک، بدون آن که خاورمیانه را از یاد برده باشیم، مانع از تحقق این انتظار شد.

حتی طی سال‌های اخیر، مجموعه همکاری‌های بین دو کشور منجمله در زمینه‌های فرهنگی و دانشگاهی، که در گذشته و حتی در سخت‌ترین دوره روابط دو کشور از وضعیتی نسبتاً مناسب برخوردار بود، بلوکه شدند و موج دانشجویان ایرانی که همواره زبان و فرهنگ فرانسه برایشان جذاب بود، بخاطر فضای سیاسی دو کشور و ندادن ویزا به دانشجویان، ترجیحاً به سوی آلمان و کشورهای انگلیسی زبان هدایت شدند.

همچنین، در زمینه مبادلات تجاری با ایران، فرانسه که زمانی با حدود ۶ میلیارد یورو، بطور متوسط رتبه چهارم یا پنجم را اشغال می‌کرد، الان با کمتر از ۵۰۰ میلیون یورو مبادلات سالانه، به رتبه ۱۵ یا ۱۶ رسیده و به راحتی بازار ایران را به رقبای اروپایی و آسیایی و حتی آمریکایی خود واگذار کرده است.

شایان ذکر است که در فرانسه، کاهش مبادلات تجاری با ایران در چارچوب موضوع هسته‌ای و تحریم‌های تحمیلی به ایران توجیه می‌شود در حالی که در طول هشت ماهه اول سال ۲۰۱۴ مبادلات تجاری ایران و آلمان با رشدی ۳۳ درصدی همراه بوده و به ۶/۱ میلیارد یورو رسیده است (در حالیکه مبادلات برای فرانسه ۳۵۰ میلیون یورو بوده است)، بدون اینکه بخواهیم از افزایش باور نکردنی صادرات آمریکایی به سوی بازار ایران سخن بگوییم.

این رشد مبادلات تجاری با آمریکا، به همان اندازه شگفت آور است که همزمان رئیس جمهور اوباما، شرکت‌های فرانسوی علاقمند به کار با ایران را به «ریختن یک تن آجر روی آنها» تهدید می‌کرد (؟).

همچنین قابل ذکر است که بعد از سفر هیات بزرگ شورای کارفرمایان فرانسه (مدف) به ایران (با حدود ۱۱۹ شرکت فرانسوی)، آمریکایی‌ها فشارهایی را روی روسای شرکت‌های مزبور وارد کردند و تا به آنجا پیش رفتند که از آنها خواستند کارت ویزیت‌های مخاطبین ایرانی‌شان را به آمریکایی‌ها بدهند تا بتوانند مجموعه روابط تجاری رقبای فرانسوی شان با ایران را کنترل کنند!

با توجه به صلح آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران، احترام به تعهدات بین‌المللی و الزام آور بودن فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی، دیر یا زود، پرونده هسته‌ای بسته خواهد شد.

در خصوص برنامه هسته‌ای ایران، با توجه به ماهیت کاملاً صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران، تعهد ما به ان.پی.تی (پیمان منع اشاعه هسته‌ای) و همچنین اهمیت الزام آور بودن فتوای رهبر معظم انقلاب اسلامی – که سلاح هسته‌ای را ممنوع کرده است – و حتی این فتوا از سوی رئیس جمهور اوباما مورد استقبال قرار گرفته است، این پرونده، دیر یا زود بسته می‌شود و تحریم‌ها را پشت سر خواهیم گذارد، لذا منافع مشترک ملت ایران و فرانسه، در همه زمینه‌ها، اعم از منطقه‌ای و بین‌المللی و همچنین نقش تعیین کننده دو کشور در حل بحران‌های منطقه‌ای و مبارزه با معضل تروریسم، آنچنان اهمیتی خواهد داشت که مقامات، مسئولین و اندیشمندان دو کشور نمی‌توانند نسبت به آن بی تفاوت بمانند.

در این رابطه، سفر اخیر رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی ایران به فرانسه (که از بیش از سی سال پیش به این طرف برای اولین بار انجام می‌شد) و دیدارهای سازنده وی با روسای سنا و مجلس ملی فرانسه و همچنین همتایانش، بخوبی ضرورت توسعه و تعمیق سطح مبادلات سیاسی و پارلمانی بین دو کشور و بهره گیری از تمام فرصت‌ها و ظرفیت‌های دو جانبه برای تامین منافع مشترک و کمک به حل بحران‌های منطقه‌ای را نشان می‌دهد.

در نتیجه، اجتناب ناپذیر خواهد بود که تلاش‌های مخرب و تلاش‌های از پیش صورت گرفته برای مسموم سازی مناسبات، خنثی شوند و هر نوع اقدام برای اینکه روابط ایران و فرانسه در نهایت امر به سطح شایسته روابط چند صد ساله بین دو ملت ایران و فرانسه برسد انجام شود. زمان گرمی روابط فرا رسیده است.