دخل و خرج خوزستانیها متعادل شد

مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات استانداری خوزستان با اعلام نتایج آمارگیری از هزینه و درآمد خانوار در استان، گفت: متوسط کل هزینه و درآمد سالانه یک خانوار شهری استان به قیمت جاری در سال ۱۳۹۲ به ترتیب ۲۲۱.۸ میلیون ریال، معادل ماهانه ۱۸.۸ میلیون ریال و ۲۲۵.۶ میلیون ریال، معادل ماهانه ۱۸.۵ میلیون ریال بوده که این ارقام نسبت به ارقام مشابه سال ۹۱ به ترتیب ۲۶.۸ درصد و ۳۱.۳ درصد افزایش یافته است.
سیدلطفالله هاشمی عنوانکرد: متوسط کل هزینه و درآمد سالانه یک خانوار روستایی استان به قیمت جاری به ترتیب ۱۶۶.۲ میلیون ریال، معادل ماهانه ۱۳.۸ میلیون ریال و ۱۵۳.۹ میلیون ریال، معادل ماهانه ۱۲.۸ میلیون ریال بوده که نسبت به ارقام مشابه سال ۹۱ به ترتیب ۲۱.۱ درصد و ۲۴.۹ درصد افزایش یافتهاند. درآمد سالانه ۲۱.۵ درصد خانوارهای نمونه شهری و ۴۳.۴ درصد خانوارهای نمونه روستایی ۱۲۰ میلیون ریال و کمتر، معادل ماهانه ۱۰ میلیون ریال و کمتر بوده است.
وی افزود: مقایسه این ارقام نشان میدهد که در سال ۱۳۹۲ در نقاط شهری استان خوزستان، درآمد خانوارها از هزینه آنها پیشی گرفته و هم در نقاط شهری و هم در نقاط روستایی برخلاف سال ۱۳۹۱، درصد افزایش درآمد از درصد افزایش هزینه نسبت به سال ماقبل، بیشتر بوده است.
هاشمی با بیان اینکه طبق نتایج این آمارگیری بخشی از رشد هزینهها ناشی از افزایش قیمتها است، خاطرنشانکرد: شاخص تورم محاسبه شده از طرح شاخص قیمت مصرفکننده در سال ۱۳۹۲ برابر با ۳۱.۵ درصد در نقاط شهری و ۳۳.۸ درصد در نقاط روستایی بوده است.
وی ادامهداد: رشد میانگین هزینه سالانه خانوارهای شهری پس از تورمزدایی، ۳.۶- درصد و در خانوارهای روستایی ۹.۵- درصد بوده است. منفیبودن رشد هزینههای واقعی خانوارهای شهری و روستایی بیانگر آن است که خانوارها در مواجه با افزایش قیمت کالاها و خدمت مصرفی که به معنای کاهش قدرت خرید آنها است، مصرف و هزینه خود را تعدیل کردهاند.
مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات استانداری خوزستان گفت: در سال ۱۳۹۲ متوسط کل درآمد سالانه یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی در استان خوزستان به قیمت ثابت (واقعی) نسبت به ارقام مشابه سالگذشته به ترتیب ۰.۲ درصد و ۶.۷ درصد کاهش یافته است.
هاشمی اظهارکرد: سهم هزینههای خوراکی و دخانی از هزینه کل خانوارهای شهری و روستایی استان به ترتیب ۳۷.۴ درصد و ۵۰.۸ درصد بوده است. در بین هزینههای خوراکی و دخانی، بیشترین سهم با ۲۳.۸ درصد در خانوادههای شهری متعلق به گوشت و پس از آن میوهها و سبزیها با سهم ۱۹.۹ درصد و در خانوادههای روستایی متعلق به آرد، رشته، غلات و نان با ۲۲.۳ درصد و پس از آن گوشت با ۲۱.۴ درصد بوده است.