«یوکیا آمانو» مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز جمعه تازه‌ترین گزارش فصلی خود با موضوع برنامه هسته‌ای ایران را منتشر کرد.

بنا بر اعلام آقای آمانو، در سه ماهه اخیر میزان ذخایر اورانیوم با غنای ۵درصد ایران، افزایش یافته و به بیش از ۸ تن رسیده است. این رقم در گزارش پیشین مدیر کل، ۷۷۶۵ کیلوگرم بود و نسبت به گزارش پیش از آن، کاهش یافته بود.

مدیر کل در گزارش جدید با بیان اینکه دو اقدام عملی از سومین گام چارچوب همکاری هنوز اجرایی نشده، نوشته است که ایران و آژانس توافق کرده‌اند تا بعد از تاریخ ۲۴ نوامبر (سوم آذر) یعنی ضرب‌الاجل توافق موقت ژنو، در سریعترین زمان ممکن، دیداری فنی داشته باشند. همچنین آژانس قرار است سوالات بیشتری در رابطه با اقدامات عملی باقی‌مانده، به ایران ارائه دهد.

آقای آمانو در این گزارش بار دیگر تائید کرده است که تهران به طور کامل به مفاد برنامه مشترک اقدام که سال گذشته در شهر ژنو سوئیس میان ایران و گروه ۱+۵ (آمریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان) به دست آمد و در پایان تیر ماه تمدید شد، به طور کامل پایبند بوده است.

مدیر کل آژانس در بخش دیگری از این گزارش بار دیگر به تکرار ادعاها در مورد ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای ایران پرداخته و خواستار ارائه اطلاعات بیشتر در این رابطه شده است.

این گزارش همچنین اعلام کرده است که ایران برای چهارمین بار از ورود یکی از اعضای تیم بازرسی آژانس ممانعت به عمل آورده است. تهران پیش از این از همکاری برخی بازرسان با سرویس‌های اطلاعاتی ابراز نگرانی کرده بود.

متن این گزارش در ادامه آمده است:

    GOV/2014/58

     ۷ نوامبر ۲۰۱۴

اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته‌ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران

گزارش مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی

تحولات عمده

• ایران و آژانس دو نشست جداگانه در تهران داشتند تا اقدامات عملی باقی‌مانده مورد توافق به تاریخ ماه می ۲۰۱۴ در سومین گام از چارچوب همکاری را مورد بحث قرار دهند.

• ایران هیچ توضیحی که آژانس را قادر کند تا در مورد اقدامات عملی باقی‌مانده شفاف‌سازی کند، ارائه نداده و در عین حال اقدام عملی تازه‌ای نیز به عنوان گام بعدی چارچوب همکاری، پیشنهاد نکرده است.

• آژانس به اجرای اقدامات نظارتی و راستی‌آزمایی در ارتباط با اقدامات مرتبط به هسته‌ای اعلام‌شده در برنامه مشترک اقدام و تمدید آن،‌ ادامه داده است.

• از زمان اجرای برنامه مشترک اقدام، ایران در هیچ یک از تأسیسات اعلام‌شده خود، UF6 را تا سطح بالاتر از اورانیوم-۲۳۵ غنای ۵درصد، غنی‌سازی نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم ۲۳۵ با غنای ۲۰درصد این کشور، از طریق رقیق‌سازی یا تبدیل، به اکسید اورانیوم بدل شده است.

• غنی‌سازی UF6 تا سطح اورانیوم ۲۳۵ با غنای ۵درصد، با همان نرخی که در گزارش پیشین مدیر کل عنوان شده بود، ادامه یافته است. مقدار این مواد که در فرم UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم ۲۳۵ با غنای ۵درصد باقی مانده، به ۸۳۹۰٫۳ کیلوگرم افزایش یافته است.

• هیچ قطعه مهم تازه‌ای در رآکتور IR-40 نصب نشده و هیچ فعالیت ساخت و آزمایش سوخت برای رآکتور، صورت نگرفته است.

• ایران به ارائه دسترسی مدیریت‌شده آژانس به کارگاه‌های تولید سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره‌سازی، ادامه داده است.

A. مقدمه

۱٫ این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پـادمان معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت درجمـهوری اسـلامی ایران (ایران) می‌باشد. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چهارچوب برای همکاری (چهارچوب برای همکاری) و نیز برنامه اقدام مشترک (آنگونه که تمدید شده) می‌باشد.

۲٫ شورای امنیت تاکید کرده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه‌هایش در خصوص ایران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه‌های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده‌اند مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام آور هستند. اجرای کامل تعهدات ایران جهت اعاده اعتماد به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته‌ایش لازم می‌باشد.

۳٫ همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ یک «بیانیه مشترک در مورد یک چهارچوب برای همکاری» امضاء کردند (GOV/INF/2013/14). ذیل چهارچوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیت‌های راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیت‌هایی به صورت گام به گام موافقت کردند. اقدامات عملی که تا کنون در ارتباط با «چهارچوب برای همکاری» مورد توافق قرار گرفته‌اند در ضمیمه شماره یک فهرست شده‌اند.

۴٫ همان گونه که قبلا گزارش شده در یک تحول جداگانه، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا  (E3+3)در تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳ در مورد برنامه مشترک اقدام با ایران به توافق رسیدند. برنامه اقدام مشترک ، از جمله، بیان می‌دارد که «هدف این مذاکرات دستیابی به یک راه‌حل جامع بلند مدت مرضی الطرفین است که اطمینان می‌دهد که برنامه هسته‌ای ایران منحصرا صلح آمیز خواهد بود.»  بر اساس برنامه مشترک اقدام که از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ لازم الاجرا گشت، نخستین گام دارای ظرف زمانی شش ماهه و قابل تمدید با رضایت طرفین است. طبق درخواست E3+3 و ایران و با توجه به تصویب شورای حکام ( به شرط وجود منابع مالی)، آژانس به نظارت و راستی آزمایی فعالیت‌های ذیربط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA)، علاوه بر آنچه قبلا مطابق موافقتنامه پادمان ایران و قطعنامه های ذیربط شورای امنیت انجام می داد، می پردازد. در جولای ۲۰۱۴، E3/EU+3 و ایران توافق کردند که برنامه مشترک اقدام را تا تاریخ ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴ تمدید نمایند و از آژانس درخواست کردند به نظارت و راستی آزمایی فعالیت‌های ذیربط هسته‌ای ادامه دهد. بر اساس تائیدیه شورای حکام در ژانویه ۲۰۱۴، آژانس به این کار مبادرت کرد. در این رابطه، یک میلیون یورو دیگر، برای تداوم اجرای این امر، از سوی تعدادی از کشورهای عضو بر عهده گرفته شده است.

۵٫ این گزارش فصلی، به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/2014/43) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می‌پردازد.

B. شفاف سازی مسائل حل نشده

۶٫ شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر ۲۰۱۱ خود (GOV/2011/69) تاکید کرد که برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت‌ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورای حکام در قطعنامه سپتامبر ۲۰۱۲ خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست‌های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.

۷٫ همانطور که پیش از این گزارش شد، مدیر کل در طول دیدارهایش در تهران در ماه اوت ۲۰۱۴، بیانیه‌های ایران در مورد تعهد واقعی که از سوی مقامات عالی‌رتبه در رابطه با اجرای چهارچوب همکاری عنوان شده و همچنین اراده اظهارشده از سوی ایران برای تسریع حل و فصل تمامی موضوعات باقی‌مانده را متذکر شد.

۸٫ در طول دیدارهای فنی در تهران به تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۱۴ و ۲ نوامبر ۲۰۱۴، مقامات ایران و آژانس مذاکراتی در ارتباط با اجرای دو اقدام عملی مورد توافق در ماه می ۲۰۱۴ در قالب گام سوم چهارچوب همکاری که هنوز اجرایی نشده، یعنی اقدامات مربوط به انجام انفجارهای مقیاس بزرگ و محاسبات ترابرد نوترونی (ضمیمه ۱)، صورت دادند. آژانس در دیدار روز ۷ اکتبر ۲۰۱۴، نگرانی‌ها در رابطه با دو اقدام عملی را با جزئیات شرح دادند. این دیدار شامل پرسش از این و به اشتراک‌گذاری اطلاعات بود. در دیدار روز ۲ نوامبر ۲۰۱۴، ایران برخی توضیحات مربوط به انتشارات علمی منابع آزاد ارائه کرد. با این وجود، ایران هیچ توضیحاتی که آژانس را قادر سازد تا در مورد دو اقدام عملی باقی‌مانده شفاف‌سازی کند، ارائه نکرده است.

۹٫ توافق شد که دیدار فنی دیگری برای بحث بیشتر در مورد دو اقدام عملی باقی‌مانده در سریعترین زمان ممکن، پس از ۲۴ نوامبر ۲۰۱۴، برگزار شود. در تدارک این نشست، آژانس پذیرفت که سوالات بیشتری به ایران ارائه کند.

۱۰٫ در ارتباط با اقدامات عملی جدید، آژانس طی نامه‌ای به تاریخ ۲۵ اوت ۲۰۱۴، ابتدا از ایران دعوت کرد تا اقدامات عملی جدیدی را که می‌خواهد در گام بعدی چهارچوب همکاری انجام دهد، پیشنهاد دهد. از آن زمان، این دعوت چندین بار تکرار شده است، از جمله در جریان دیداری در تهران به تاریخ ۸ اکتبر ۲۰۱۴٫ اما ایران اقدام عملی جدیدی پیشنهاد نکرده است.

C. تاسیسات اعلام شده براساس پادمان توافق شده با ایران

۱۱٫ براساس توافق پادمانی، ایران ۱۸ تأسیسات هسته ای و ۹ محل در خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای به صورت معمول در آن مورد استفاده قرار می گیرند LOFs)[15]) در اختیار آژانس قرار داده است. (ضمیمه II).

بدیهی است که برخی از فعالیتهای صورت گرفته در شماری از این تاسیسات با قطعنامه‌های مرتبط شورای امنیت و شورای حکام به شکلی که در پایین آورده می شود، در تضاد است، آژانس همچنان به راستی‌آزمایی عدم انحراف مواد اعلام شده در این مراکز ادامه می‌دهد.

D. فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی

۱۲٫ مغایر قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل و شورای حکام، ایران همه فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در مراکز اعلام شده را به شکلی که در ذیل آورده می شود متوقف نکرده است.  با این حال، از زمان ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴، با این حال از ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴، ایران UF6 غنی شده بالاتر از ۵ درصد U-235 را تولید نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد U-235 ایران یا از طریق رقیق سازی و یا تبدیل، مورد فرآوری بیشتر قرار گرفته است. تمام فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته‌ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاه‌های خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

۱۳٫ ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ ، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ایش ‌می‌باشد. ایران همچنین اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ ، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی  می‌باشد.

۱۴٫ از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز کرده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:

• ۱۳۳۹۷٫۳ کیلوگرم ( ۶۲۵+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ که ۸۳۹۰٫۳ کیلوگرم (+۶۲۵٫۳ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل)  آن به شکل UF6غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵  باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده‌اند (نگاه کنید به ضمیمه III): و

• تا آن نقطه‌ای که ایران تولیدUF6غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵را متوقف کرد، با تولیدی برابر ۸/۴۴۷ کیلوگرم از این مواد، تمام مواد تولید شده مورد فرآوری بیشتر از طریق کاهش غنا یا تبدیل به اکسید اورانیوم واقع شده اند (نگاه کنید به ضمیمه III).

D.1  نطنز

۱۵٫ کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ می‌باشد که اولین بار در سال ۲۰۰۷ راه اندازی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، ۸ واحد برای سالن تولید A برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل ۱۸ آبشار است و مجموعا حدود ۲۵۰۰۰ سانتریفیوژ در ۱۴۴ آبشار دارد. در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می‌باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید B ارائه کند.

۱۶٫ در بخشی که شامل سانتریفیوژهای IR-2m می شود، تا تاریخ ۱۵ اکتبر ۲۰۱۴، وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: سانتریفیوژهای IR-2m بطور کامل در شش آبشار نصب شده بودند،  هیچکدام از این آبشارها با UF6 طبیعی خوراک دهی نشده‌اند، و کار نصب اولیه ۱۲ آبشار دیگر با سانتریفیوژهایIR-2m در این واحد تکمیل شده بود.

۱۷٫ تا تاریخ ۱۵ اکتبر ۲۰۱۴، در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهایIR-1 وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیر کل بدون تغییر باقی ماند: ۹۰ آبشار بطور کامل نصب شده بود که ۵۴ آبشار با UF6 طبیعی خوراک دهی می‌شد. همانطور که قبلا گزارش شد، کار نصب اولیه ۳۶ آبشار با سانتریفیوژهایIR-1 در دو واحدی که دارای سانتریفیوژ نبودند تکمیل شده بود.

۱۸٫ تا تاریخ ، ایران ۱۴۶۸۵۵ کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت که تولید آن در فوریه ۲۰۰۷ آغاز شد و مجموعا  ۱۲۹۴۵ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید می‌کرد خوراک دهی کرده است.

۱۹٫ در تاریخ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۴، ایران حدود ۴۱۱۸ کیلوگرم UF6 غنی شده تا ۲% اورانیوم ۲۳۵ را به اورانیوم طبیعی رقیق کرد.

۲۰٫ آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه‌های محیط زیستی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت و سایر فعالیت‌های راستی آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات همانگونه که از سوی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی گزارش شده عمل کرده است.

۲۱٫ کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزء تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر ۲۰۰۳ راه اندازی شده است. این تاسیسات می‌تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6 غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ (آبشارهای ۱ و ۶) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای ۲ ، ۳ ، ۴ و ۵) تعیین شده است.

۲۲٫ بین ۱۳ و ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۴، آژانس یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV)  را در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت اجرا کرد تا موجودی فیزیکی را همانطور که ایران در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۴ اعلام کرده بود، راستی آزمایی کند. نتیجه (PIV) هم اکنون توسط آژانس تحت ارزیابی است.

۲۳٫ محوطه تولید: همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شد، ایران خوراک دهی به آبشارهای ۱ و ۶ با UF6 با غنای ۵% اورانیوم ۲۳۵ را متوقف کرده و در عوض آبشارها را با UF6 طبیعی خوراک دهی می‌کند. در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۴ ایران بخش‌های بروز شده پرسشنامه اطلاعات طراحی را ارائه کرد و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده است و این اقدامات «بطور موقت در طول نخستین مرحله اجرای برنامه اقدام مشترک»  اتخاذ شده است. از زمانی که برنامه اقدام مشترک اجرایی شد ایران آبشارهای ۱ و ۶ را به صورت به هم متصل به کار نینداخته است.

۲۴٫ تا ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ که ایران تولید UF6با غنای ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ را متوقف کرد، این کشور ۸/۱۶۳۰ کیلوگرم UF6 با غنای ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به آبشارهای ۱ و ۶ خوراک دهی کرده  یعنی از زمان آغاز تولید از فوریه ۲۰۱۰ و در مجموع ۹/۲۰۱ کیلوگرم UF6با غنای ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید کرده بود که تمام آن از فرآیند کنار گذاشته شده و این موضوع از سوی آژانس راستی آزمایی شده است. بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۱۰ اکتبر ۲۰۱۴، ایران ۴/۶۶۰ کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای ۱ و ۶ در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرده و مجموعا ۷/۶۲ کیلوگرم UF6 با غنای ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید نمود.

۲۵٫ محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6 طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-5 و IR-6s  به عنوان ماشین‌های مجزا و به سانتـــریفیوژهایIR-1،  IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین‌های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است. آژانس تأیید کرده است که یک نمونه اصلی از سانتریفیوژ IR-8 بدون همچنان در جای خود برقرار مانده است اما بدون اتصال می باشد.

۲۶٫ بین ۱۹ اوت ۲۰۱۴ و ۱۰ اکتبر ۲۰۱۴، تقریباً در مجموع ۲/۱۶۶ کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژ‌های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ اورانیوم با غنای پایینی به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن در پایان فرآیند دوباره ترکیب شده اند کنار گذاشته نشده است.

۲۷٫ بین ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۴، ایران ۴/۱۰۸ کیلوگرم از موجودی UF6 با غنای ۲۰% اورانیوم ۲۳۵ را رقیق کرد.

۲۸٫ براساس نتایج آنالیز نمونه‌های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت  و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مربوطه اعلام نموده، فعالیت کرده است.

D.2 فردو

۲۹٫ کارخانه غنی‌سازی  سوخت فردو: کارخانه غنی‌سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مورخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲، یک کارخانه غنی‌سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی‌شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ و تولید UF6 غنی‌شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ می‌باشد.  این تاسیسات که برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ راه‌اندازی شد به نحوی طراحی شده است که  ۲۹۷۶ سانتریفیوژ را در  ۱۶ آبشار در بر می‌گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده‌اند. تا کنون همه سانتریفیوژهایی که نصب شده‏اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند . ایران در تاریخ ۸ فوریه ۲۰۱۴ اطلاعات روزآمدی را برای بخشهایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی، ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی‌سازی» انجام داده و این اقدامات را «بطور موقت در طول اجرای مرحله اول برنامه اقدام مشترک»  به انجام رسانده است.

۳۰٫ همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شد ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی‌شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6طبیعی کرده است. ایران از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک دیگر این آبشارها را به نحوی که به هم متصل شده باشند  بکار نگرفته است. تا تاریخ ۱۱ اکتبر سال ۲۰۱۴، هیچ یک از ۱۲ آبشار دیگر در کارخانه غنی‌سازی سوخت فوردو با UF6 خوراک‌دهی نشده‌اند.

۳۱٫ ایران تا تاریخ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ که تولید UF6غنی‌شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ را متوقف نمود مقدار ۱۸۰۶ کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به آبشارهای کارخانه غنی‌سازی  سوخت فردو خوراک‌دهی کرده بود که تولید آن از دسامبر ۲۰۱۱ شروع شد و در مجموع تقریبا  ۹/۲۴۵ کیلوگرم UF6  غنی‌شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ را تولید کرده بود که همه آن از آن زمان از فرآیند کنار گذاشته شد و از سوی آژانس مورد راستی‌آزمایی قرار گرفته است. ایران بین تاریخهای ۲۰ ژانویه ۲۰۱۴ و ۱۱ اکتبر ۲۰۱۴ مقدار ۱۶۸۳٫۴ کیلوگرم UF6 طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی‌سازی  سوخت فردو خوراک‌دهی کرد و در مجموع ۱۷۴ کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵  را تولید کرد.

۳۲٫ بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فردو و سایر اقدامات راستی‌آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فردو اعلام داشته فعالیت کرده است.

D.3 سایر فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی

۳۳٫ ایران کماکان دسترسی مدیریت شده مستمر به کارگاه های سوار کردن سانتریفیوژها، کارگاه های تولید روتور سانتریفیوژها و تاسیسات ذخیره‌سازی را به آژانس ارائه می‌دهد.  این دسترسی ها و همچنین اطلاعات مربوطه که مورد توافق دو طرف قرار گرفته است نیز طبق یکی از اقدامات عملی در ارتباط با چارچوب همکاری (نگاه کنید به ضمیمه شماره یک) از سوی ایران ارائه شد. ایران همچنین به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت شده، موجودی مجموعه‌های روتور سانتریفیوژ را که باید جایگزین سانتریفیوژهای از کار افتاده‌، شوند به آژانس ارائه داده است. آژانس اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را آنالیز کرده و بنا به درخواست، روشنگری‌های اضافی نیز دریافت کرده است. از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، آژانس بر اساس آنالیز همه اطلاعات ارائه شده از سوی ایران و اطلاعات حاصل از دسترسی مدیریت شده و سایر اقدامات در جهت راستی‌آزمایی، می‌تواند تایید کند که تولید و سوار کردن روتور سانتریفیوژ با برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای آسیب دیده، همخوانی دارد.

E. فعالیت‌های بازفرآوری

۳۴٫ متعاقب قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت‌های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شده است ایران در ژانویه سال ۲۰۱۴ اعلام کرده است که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه) ایران به مراحل فعالیت‌های بازفرآوری یا ساخت تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشند، مشغول نخواهد شد.» ایران طی نامه مورخ ۲۷ اوت به آژانس خاطرنشان ساخته است که زمان اجرای این «اقدام داوطلبانه» در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک  (JPA) تمدید شده است.

۳۵٫ آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلول‌های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است.  آژانس در تاریخ ۶ اکتبر ۲۰۱۴ یک بازرسی و راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۱۴ یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی را در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس در ارتباط با رآکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که در ایران به آنها دسترسی دارد، می‌تواند تایید کند که هیچ‌گونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری در این نقاط وجود ندارد.

F. پروژه‌های مرتبط با آب سنگین

۳۶٫ برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه‌های مرتبط با آب سنگین را معلق نکرده است. البته از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران نه هیچگونه قطعات اصلی در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه مجموعه های سوخت هسته‌ای برای رآکتور IR-40 در کارخانه تولید سوخت(FMP)  تولید کرده است (بند ۵۰ زیر را ببینید.)

۳۷٫ رآکتور :IR-40 رآکتور IR-40 که تحت پادمان آژانس قرار دارد یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین ۴۰ مگاواتی است و به نحوی طراحی شده است که حاوی ۱۵۰ مجموعه سوخت اورانیوم طبیعی به شکل UO2 می‌باشد.

۳۸٫ در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۴ میلادی، آژانس یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی  (DIV) در راکتور IR-40  انجام داد و مشاهده کرد که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچ یک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده‌اند. همانگونه که در گزارش قبلی مدیرکل نیز گفته شده بود، متعاقب یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری، ایران در اوت ۲۰۱۴ رهیافت پادمانی برای رآکتور IR-40 را با آژانس نهایی کرد.

۳۹٫ کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) تاسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید ۱۶ تن آب سنگین مخصوص رآکتور است.

۴۰٫ همانگونه که قبلاً گزارش شد، اگر چه HWPP تحت پادمان آژانس نیست، اما در تاریخ ۸ دسامبر ۲۰۱۳ مورد دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت. در طی اعمال دسترسی مدیریت شده، ایران همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان در فوریه سال ۲۰۱۴، آژانس را قادر ساخته است تا آب سنگین را مشخص کنند.

G. تبدیل اورانیوم و ساخت سوخت

۴۱٫ ایران شماری از فعالیت‌ها را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)، کارخانه ساخت سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت FPFP در اصفهان به شرح ذیل انجام می‌دهد که با وجود این که آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند، برخلاف تعهدات این کشور مبنی بر به حالت تعلیق درآوردن تمام فعالیت های مرتبط با غنی سازی و پروژه های مرتبط با آب سنگین می‌باشد.

۴۲٫ ایران از زمانی که تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام شده خود آغاز کرده از جمله به موارد زیر اقدام کرده است:

• ۵۵۰ تن UF6 طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید نموده که ۱۶۳ تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است؛

• چهار تن UF6  طبیعی را از UCF به کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP) منتقل کرده است. علاوه بر این ۳/۴ تن UF6 غنی شده تا غنای ۵ درصد اورانیوم-۲۳۵ از FEP به EUPP انتقال یافته است.

• ۱۵۰۵ کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به فرایند تبدیل در EUPP تزریق کرده است.

• ۵۳ کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای ۳۴/۳ درصد اورانیوم ۲۳۵ را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و ۲۴ کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید کرده است.

• ۳۳۷٫۲ کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای ۲۰%اورانیوم-۲۳۵ (بدون تغییر نسبت به گزارش پیشین مدیر کل) به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تزریق کرده و ۱۶۲٫۸ کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است.

۴۳٫ تاسیسات تبدیل اورانیوم: تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تاسیساتی برای تولید UF6 و UO2 طبیعی از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) است. همچنین طبق برنامه ریزی انجام شده، تاسیسات تبدیل اورانیوم، UF4 از UF6 ضعیف شده و قالبهای فلزی اورانیوم از UF4 طبیعی و ضعیف شده تولید خواهد کرد.

۴۴٫ در تاریخ ۲۶ جولای ۲۰۱۴ ایران آژانس را مطلع ساخت که در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) فعالیتهای تحقیق و توسعه روی بازیابی اورانیوم از پسماند مایع و جامد ناشی از فعالیت‌های تبدیل در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UFC) انجام می‌دهد.

۴۵٫ آنگونه که نتیجه PIV انجام شده از سوی آژانس در محدوده زمانی بین ۱۷ تا ۲۱ می ۲۰۱۴، نشان می‌دهد، آژانس با توجه به عدم قطعیت اندازه‌گیری که به طور معمول با چنین تسهیلاتی در ارتباط است، موجودی که توسط ایران در ۲۰۱۴ مه ۱۶ را اعلام کرد را تایید کرده است.

۴۶٫ ایران اعلام کرده است که تا تاریخ ۱۰ اوت ۲۰۱۴ ؛ ۱۳٫۸ تن اورانیوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم (UO2 ) از طریق تبدیل UOC  تولید کرده است. آژانس راستی آزمایی کرده است که تا همان تاریخ، ایران ۱۳٫۲ تن اورانیـوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم ( UO2) به کارخانه تولید سوخت (FMP ) منتقل کرده است.

۴۷٫ کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP): این کارخانه تاسیساتی برای تبدیل UF6 غنی شده تا غنای ۵ درصد اورانیوم U-235 به  پودر UO2 می‌باشد. همانگونه که در گزارش قبلی اشاره شده است، ایران در می ۲۰۱۴ این تاسیسات را با استفاده از اورانیوم طبیعی فعال کرد. بعنوان بخشی از فعالیت، ایران تا تاریخ ۱۴ اکتبر ۲۰۱۴ میلادی در مجموع ۴۱۷۴ کیلوگرم UF6 طبیعی به پروسه تبدیل تزریق کرده و ۵۵۳ کیلوگرم اورانیوم به شکل دی اکسید اورانیوم (UO2 ) تولید کرده است. از جولای ۲۰۱۴، این کارخانه فعالیت عملیاتی خود را آغاز کرده و از آن زمان ایران ۱۵۰۵ کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای ۵% اورانیومU-235 به پروسه تبدیل برای تولید دی اکسید اورانیوم (UO2) تزریق کرده است.

۴۸٫ کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه‌ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه‌های سوخت هسته‌ای تولید می‌کند (پیوست ۳ را ببینید).

۴۹٫ در ۳۱ اوت و اول سپتامبر ۲۰۱۴، PIV و DIV از سوی آژانس در کارخانه تولید سوخت (FMP) انجام شده که نتایج آن اکنون در آژانس ارزیابی می‌شود.

۵۰٫ در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۴، آژانس یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در کارخانه تولید سوخت (FMP)‌ انجام داد و راستی آزمایی کرد که ایران به توقف تولید مجموعه‌های سوخت هسته‌ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی برای رآکتور IR-40 ادامه داده و اینکه همه مجموعه های سوختی که قبلا تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت باقی مانده‌اند.

۵۱٫ کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل می‌کند و مجموعه‌های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می‌کند (پیوست ۳ را ببینید).

۵۲٫ همانگونه که پیش‌تر گزارش شد، ایران در ژانویه ۲۰۱۴  بیان داشته است که «در خلال گام اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران اعلام می دارد که هیچگونه خط  باز تبدیل برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد U-235 به UF6 غنی شده تا ۲۰ درصد U-235 وجود ندارد.»   ایران طی نامه ای به آژانس در تاریخ ۲۷‌ اوت ۲۰۱۴ خاطرنشان ساخت که این “اقدام داوطلبانه” در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است. آژانس در تاریخ های ۱۸ و ۱۹ اکتبر ۲۰۱۴ یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی از کارخانه تولید صفحه سوخت انجام داد که طی آن تایید نمود که هیچ خط فرآیندی در کارخانه برای باز تبدیل اکسید اورانیوم به UF6 وجود ندارد.

۵۳٫ آژانس راستی‌آزمایی کرد که ایران تا تاریخ ۱۷ اوت ۲۰۱۴، جمعا” به میزان ۳۳۷٫۲ کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای ۲۰ درصد اورانیوم-۲۳۵ (۲۲۷٫۶ کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت خوراک‌دهی نموده و به میزان ۱۶۲٫۸ کیلوگرم از اورانیوم به شکل U3O8 تولید نموده است . آژانس همچنین راستی آزمایی کرد که ۵۴٫۴ کیلوگرم از اورانیوم در پسماند جامد و مایع قرار دارد. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود، همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است.

۵۴٫ آژانس راستی‌آزمایی کرده است که تا تاریخ ۱۷ اکتبر ۲۰۱۴، ایران یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و ۳۰ مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) را در کارخانه تولید صفحه سوخت تولید کرده است که ۲۸ مجموعه آن شامل مجموعه آزمایشگاهی به رآکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافته است.

H. ابعاد احتمالی نظامی

۵۵٫ در گزارش های پیشین مدیرکل آژانس مسائل برجسته ای در ارتباط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران و همچنین اقداماتی که لازم است ایران برای رفع این مسائل صورت دهد، مشخص شده بود. آژانس همچنان نگران وجود احتمالی فعالیت های اعلام نشده در زمینه هسته ای توسط سازمان های مرتبط نظامی، از جمله فعالیت های مربوط به تولید کلاهکی هسته ای با قابلیت نصب بر روی موشک می باشد. لازم است تا ایران همکاری کاملی را با آژانس بین المللی انرژی اتمی در زمینه تمام مسائل برجسته، به ویژه مسائلی که باعث افزایش نگرانی ها درباره ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران می شود، داشته باشد؛ همکاری هایی شامل فراهم کردن دسترسی بدون وقفه به تمامی سایت‌های هسته ای، تجهیزات و افراد و نیز اسناد درخواست شده توسط آژانس.

۵۶٫ ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس در آن زمان را ارائه کرد که نشان می‌داد ایران فعالیت‌هایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای مرتبط است.  بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند. آژانس از نوامبر ۲۰۱۱ اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می‌دهد.

۵۷٫ ایران در فوریه ۲۰۱۲ نگرانی‌های آژانس را بیشتر بدلیل اینکه برپایه ادعاهای بی اساس مطرح شده، رد کرده است. ایران در نامه‌ای به تاریخ ۲۸ آگوست ۲۰۱۴ اعلام کرده که بیشتر موضوعات مطرح در ضمیمه گزارش آژانس به شماره GOV/2011/65 صرفا ادعاهایی است که ارزش بررسی ندارند.

۵۸٫ همانگونه که در بالا اشاره شد (بند ۸)، مقامات ایران و آژانس نشست هایی فنی را در تهران در تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۱۴ و ۲ نوامبر ۲۰۱۴ برگزار کردند که طی این جلسات دو مورد از اقدامات عملی برجسته در ارتباط با انجام انفجارهای پرقدرت و نیز محاسبات مربوط به انتقال نوترون مورد بحث قرار گرفت (به ضمیمهI مراجعه شود).

۵۹٫ از زمان گزارش قبلی مدیرکل، آژانس از طریق مشاهده تصاویر ماهواره ای در محل مشخصی از سایت پارچین به این نتیجه رسیده که فعالیت های ساخت و سازی که به نظر می رسید جابه جایی یا بازسازی سازه های دیوار خارجی دو ساختمان اصلی سایت را به تصویر می کشد، ظاهرا متوقف شده است.فعالیت های صورت گرفته به احتمال زیاد توانایی آژانس برای انجام یک راستی آزمایی موثر را تضعیف کرده است.  مهم است که ایران پاسخ سوالات آژانس  را ارائه نموده و اجازه دسترسی به مکانهای مشخص مورد سوال را فراهم سازد.

۶۰٫ همانطور که در گزارش های پیشین نیز مطرح شده و همانطور که مدیرکل آژانس پس از نشست های خود در تهران در ماه آگوست ۲۰۱۴ تأکید کرد، ضروری است تا آژانس بتواند یک ارزیابی «سیستمی» از موضوعات باقی مانده مندرج در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/2011/65) انجام دهد. این مستلزم بررسی و به دست آوردن درکی از هر موضوع در جای خود و سپس تعریف و ادغام همه موضوعات با یکدیگر در قالب یک سیستم و  در نهایت نیز ارزیابی این سیستم به عنوان یک مجموعه کلی می باشد. آژانس در این زمینه آمادگی دارد تا روند رفع تمامی مسائل برجسته تحت چهارچوب همکاری را تسریع بخشد. این امر در نهایت با همکاری بیش از پیش ایران و نیز فراهم کردن به موقع دسترسی به تمامی اطلاعات، اسناد، سایت ها، مواد و پرسنل مرتبط در ایران بنا به درخواست آژانس محقق می شود. زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی، به درکی از تصویر کلی مرتبط با مسائل مربوط به ابعاد احتمالی نظامی دست یابد، مدیرکل گزارشی را از ارزیابی های آژانس در این زمینه تسلیم شورای حکام خواهد کرد.

I. اطلاعات طراحی

۶۱٫ بر اساس مفاد توافقنامه پادمان‌ها و قطعنامه های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی ۳٫۱ از بخش عمومی ترتیبات فرعی توافقنامه پادمان‌ها را در خصوص ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی به اجرا درآورد.

J. پروتکل الحاقی

۶۲٫ برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شـورای حکام و شـورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی‌کند. آژانس در شرایطی نیست که بتواند تضمینی معتبر درباره فقدان مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانی که ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی به عمل آورد.

K. سایر موضوعات

۶۳٫ در تاریخ ۶ اکتبر ۲۰۱۴ آژانس تایید کرد که ۱۳ مجموعه سوختی که در ایران تولید شده و حاوی اورانیومی است که تا ۲۰ درصد U-235  در ایران غنی سازی شده است در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR)  قرار دارد.  در همان تاریخ آژانس مشاهده کرد که نمونه کوچک مجموعه سوخت رآکتور آب سنگین اراک (Mini IR-40)  در استخر ذخیره‌سازی قرار دارد.

۶۴٫ تا تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۱۴، آژانس تایید کرد که یک صفحه سوخت (همانی که در گزارش پیشین مدیرکل به آن اشاره شده بود) شامل ترکیبی از U3O8 (اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد) و آلومینیم، در تاسسیات مولیبدن، ید و زنون ( MIX  ) وجود داشت که از تأسیسات ساخت صفحات سوخت ( FPFP ) منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف بهینه سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدن ۹۹ ، زنون ۱۳۳ و ید ۱۳۲ (۹۹MO، ۱۳۳Xe و ۱۳۲I) مورد استفاده قرار گرفته است.

۶۵٫ روادید یکی از اعضای گروهی که از طرف آژانس برای انجام نشست های فنی در تهران به ایران سفر می کرد، در ماه اکتبر سال ۲۰۱۴ صادر نشد. این چهارمین مرتبه ای است که به دلیل عدم صدور ویزا، این فرد نتوانسته برای شرکت در نشست های فنی در تهران به ایران سفر کند. برای اینکه آژانس بتواند به صورت موثر به مسائل برجسته بپردازد، لازم است تا تمامی تعیین شده توسط آژانس با تخصص لازم قادر باشند در فعالیت های فنی آژانس در ایران شرکت نمایند.

L. خلاصه

۶۶٫ درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران تحت توافقنامه پادمان‌ها ادامه می‌دهد، آژانس در شرایطی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد و بنابراین نمی‌تواند نتیجه گیری کند که تمامی مواد هسته‌ای موجود در ایران برای فعالیت های صلح آمیز مورد استفاده قرار می گیرد.

۶۷٫ ایران و آژانس در سومین گام از چهارچوب همکاری، در دو مناسبت متفاوت در تهران نشست هایی فنی را به منظور بحث درباره اقدامات عملی برجسته مورد توافق در ماه مه سال ۲۰۱۴ برگزار کردند.

۶۸٫ ایران نه توضیحی ارائه کرده که آژانس را قادر سازد اقدامات عملی را مشخص سازد و نه هیچ اقدام عملی جدیدی را به عنوان گام بعدی در چهارچوب همکاری پیشنهاد کرده است.

۶۹٫ آژانس آماده است تا روند رفع تمامی مسائل برجسته تحت چهارچوب همکاری را تسریع بخشد. این امر زمانی محقق خواهد شد که ایران همکاری بیشتری با آژانس داشته و دسترسی به موقع به تمامی اطلاعات، اسناد، سایت ها، مواد و پرسنل مرتبط با فعالیت های هسته ای در ایران بنا به درخواست آژانس فراهم گردد. زمانی که آژانس به درک تصویر کلی مسائل مرتبط با ابعاد احتمالی هسته ای برسد، مدیرکل گزارشی از ارزیابی های آژانس تسلیم شورای حکام خواهد کرد.

۷۰٫ ‌آژانس به نظارت و راستی آزمایی در ارتباط با اقدامات مرتبط هسته ای مندرج در طرح اقدام مشترک (JPA) تا زمانیکه تمدید شده ادامه می دهد.

۷۱٫ مدیرکل به طور شایسته و بایسته به ارائه گزارش خواهد پرداخت.