چرا صحبت از مسخره کردن مجلس باب شده است؟
مصاحبه همزمان و مفصل هشت نماینده مجلس با خبرگزاری مجلس با عنوان « همسویی برنامه های صداوسیما با رسانه های بیگانه برای تضعیف نظام» آخرین پرده از اعتراض نمایندگان مجلس به آن چیزی است که آن را مسخره کردن مجلس میدانند. آیا در این روند فقط رسانهها مقصر هستند؟
آقایان پیرموذن، هروی، جعفرزاده ایمنآبادی، ندیمی، نعمتی، حقیقتپور، سبحانینیا و سید شریف حسینی هشت نماینده مجلس هستند که نه تنها از نظر جناحی و سیاسی به یکدیگر نزدیک هستند بلکه در اعتراض همزمان به صدا و سیما و ادعایی شبیه به این که صدا و سیما برخوردی همراه با تمسخر با مجلس داشته، شریک هستند. این اعتراض البته اولین اشاره به مسخره کردن مجلس نیست.
به گزارش «تابناک»، پیش از این دکتر علی لاریجانی رییس مجلس شورای اسلامی نیز از رسانهها خواسته بود تا نگاهشان به مجلس «تمسخرآمیز» نباشد.
آقای لاریجانی شنبه ۱۸ مرداد در سخنرانی خود به مناسبت «روز خبرنگار» از مجلس شورای اسلامی به عنوان «پایگاه مهم جمهوریت» نام برد و به همه هشدار داد که «اگر نهاد جمهوریت در کشور خسران ببیند همه خسارات میبینند». رئیس مجلس به طور خاص از سه موضوع «ساپورت، وازکتومی و اشتباه املایی در نگارش یک طرح(درج عبارت امپیتی به جای عبارت انپیتی)» به عنوان موضوعاتی نام برد که طرح آن در مجلس شورای اسلامی، به «تمسخر» مجلس منجر شد.
سخنان هشت نمایندهای که امروز به شکلی بیسابقه همزمان انتقادات خود را متوجه صدا و سیما کردهاند و البته جهتگیری انتقاد خود را متوجه شخص رئیس سازمان کردهاند، شاید از زاویه مهم مورد اشاره رئیس مجلس نباشد ولی نکته مهم ان این است که اگر چه نمایندگان مجلس در دوره چهار ساله نمایندگی خود تقریبا از هر نظارتی معاف هستند، ولی به مرور تعداد بیشتری از آنها مدعی هستند و یا حداقل احساس میکنند که برخی رسانهها در حال مسخره کردن آنها هستند.
اگر چه نمیتوان با قطعیت مطمئن بود که آن چیزی را که نمایندگان مجلس «مسخره کردن» مینامند، واقعا مسخره کردن است یا طنز یا عیبجویی یا تخریب یا هر چیز دیگری، ولی آمارهای مجالس مختلف گذشته نشان میدهد که به طور کلی رضایت از نمایندگان مجلس در سطح پایینی است.
شرایط سیاسی ایران در همه سالهای گذشته متغیر بوده و مسائل مختلفی در جابجایی در ترکیب مجلس موثر بوده است که شهادت تعداد زیادی از نمایندگان یک دوره، رد صلاحیت نمایندگان در یک دوره در انتخابات دوره بعد و مسائلی مانند آن تنها بخشی از این دلایل است؛ ولی به هر حال تعداد نمایندگانی که توانستهاند در مجلس بعد باقی بمانند همواره کمتر از چهل درصد بوده است و حالا کمی بیش از یک سال مانده به انتخابات مجلس، عدهای به راحتی از تغییر نود درصدی ترکیب مجلس سخن میگویند که البته با واقعیت فاصله خواهد داشت.
وقتی که نزدیک به هفتاد درصد مجلس هشتم در مجلس نهم از بهارستان خارج شدند، مماشات در برابر مشکلات دولت قبل، عدم ارتباط مناسب نماینده با مردم حوزه انخابیه و عدم پاسخگویی به خواستهها و مطالبات انها، دلیل تغییر وسیع در ترکیب مجلس دانسته شد.
واقعیت این است که عملکرد مجلس نهم و هشتم تفاوت چندانی ندارد و در حالی که راهی جدیدی برای نظارت مردم و یا هر نهادی دیگر بر کیفیت عملکرد نمایندگان مجلس وجود ندارد، کار نمایندگان روز به روز بیشتر زیر ذرهبین افکار عمومی میرود.
اکنون طرحهای مورد نظر نمایندگان پیش از این که در صحن بررسی شود، مورد بررسی افکار عمومی قرار میگیرد. فهرست نمایندگانی که در هر جلسه مجلس تاخیر یا غیبت میکنند به اطلاع مردم میرسد و مردم روز به روز از محتوای نطق نمایندگان مجلس بیشتر مطلع میشوند.
نکته اصلی همین است، کیفیت و شیوه عمل مجلس نغییر چندانی نکرده است، انتظارات مردم از مجلس بیشتر شده است، راهی برای نظارت و اعمال نظر مردم در قبال نمایندگان طی دوره چهارساله نمایندگی وجود ندارد و رسانههای مکتوب و مجازی روز به روز فرصتهای بیشتری برای پرداختن به عملکرد مجلس فراهم خواهند کرد.
تا وقتی این شرایط تغییر نکند، احتمالا روز به روز تعداد بیشتری از نمایندگان مجلس همین احساسی را خواهند داشت که اکنون این هشت نماینده مجلس بر زبان آوردهاند.
منبع : تابناک