به نظر می رسد رسانه ملی دیگر در راستای ملی بودن خود قدم بر نمی دارد و به یک رسانه انحصاری تبدیل شده است؛ رسانه ای در انحصار دو قشر مرفه.

صدا و سیما یکی از مهمترین عوامل تأثیر گذار بر فرهنگ جامعه است.
صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران وظیفه بیشتر و سنگین تری را بر عهده دارد؛ چرا که باید در راستای ترویج فرهنگ ایرانی اسلامی و ارائه الگوهای صحیح به مردم تلاش زیادی داشته باشد.

با ورود گیرنده های دیجیتال به فضای رسانه ای، مردم در انتخاب شبکه های صدا و سیمای کشور مختار تر هستند و می توانند با تنوع بالایی برنامه های صدا و سیما به ویژه سیما را نظاره کنند.

ایام نوروز زمان مناسبی برای محک زدن سیمای کشور است تا عملکرد سالانه رسانه ملی را بررسی کرد؛ چرا که در این ایام بیشترین اوغات فراغت برای مردم فراهم شده است.

ویژه برنامه های زیادی از رسانه ملی در ایام نوروز پخش شده است که به نظر می رسد این رسانه ها در پی معرفی الگو های خاصی به مردم هستند.

تقدیر ها و تجلیل ها در این ویژه برنامه ها بیشتر به سمت دو قشر خاص پیش می رود.

قشر بازیگران و از میان قشر ورزشکاران، فوتبالیست ها به عنوان مهمترین اقشاری هستند که در این رسانه به مردم معرفی می شوند.

قطعاً این دو قشر به عنوان دو قشر فوق مرفه در جامعه شناخته می شوند که با حضور خود در سیمای ملی فرهنگ تجمل گرایی به کل کشور تزریق می شود.

قطعاً کسی منکر زحمات این دو قشر در جامعه نیست؛ اما آیا سهم همه مردم از رسانه ملی به اندازه این دو قشر است؟

به نظر می رسد رسانه ملی دیگر در راستای ملی بودن خود قدم بر نمی دارد و به یک رسانه انحصاری تبدیل شده است؛ رسانه ای در انحصار دو قشر مرفه.