بلد الصواریخ یا شهر موشک ها عنوانی بود که عراقیها در طول جنگ تحمیلی به شهر دزفول داده بودند. شهری که به صورت مستقیم بعثی ها وارد آن نشدند ولی ۳ هزار مرتبه از سوی دشمن مورد بمباران قرار گرفت و تخریب های شدیدی را تجربه کرد.

شهر دزفول که مظهر مقاومت مردم در مقابل حملات موشکی عراق نام گرفت در سال ۱۳۶۵ از طرف جمهوری اسلامی ایران با نظر سنجی از مردم ایران به عنوان شهر نمونه معرفی و لوح زرینی توسط دولت در یکی از میادین آن نصب شد.

در طول جنگ، بخش های گسترده ای از بافت تاریخی دزفول آسیب دید و بیش از دو هزار و ۶۰۰ شهید تقدیم انقلاب شد. دزفول در طول جنگ حدود سه هزار نوبت بمباران شدو این شهرستان در طول جنگ تحمیلی ۱۷۲ بار توسط انواع موشک های ۳ متری و ۹ متری اسکاد B ساخت شوروی، دو هزار و ۵۰۰ نوبت توسط توپ و ۳۰۰ بار مورد حملات هواپیماهای دشمن قرار گرفت و در این حملات بیش از ۱۹ هزار واحد مسکونی تخریب شد.

اما این شهر نیز همانند سایر شهرهایی که در حملات دشمن مورد تخریب قرار گرفت، آنگونه که باید و شاید مورد بازسازی قرار نگرفت و مردم در برخی موارد گله هایی در این خصوص دارند.

نماینده مردم دزفول در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر در ارتباط با وضعیت شهر دزفول بعد از جنگ می گوید: بعد از هشت سال جنگ تحمیلی بازسازی انجام شد اما آن طور که باید و شاید و مردم انتظار داشتند اتفاق نیفتاد و مراحل پایانی بازسازی به خوبی انجام نشد.

مردم شهر را باسازی کردند

عباس پاپی زاده عنوان می کند: مردم شهر دزفول چندین بار در طول جنگ این شهر را بازسازی کردند و بعد از جنگ نیز بار اصلی بازسازی بر عهده خود مردم بود و مردم دوباره دزفول را با امکانات کم شهر را یک بار دیگر از اول بازسازی کردند.

وی می افزاید: شاخص های مختلف مربوط به توسعه شهرستان ها و استان های مختلف را با هم مقایسه می کنیم، می بینیم که خوزستان به لحاظ توسعه یافتگی در وضعیت نامناسبی قرار دارد و شهرستان دزفول نیز در این استان از جمله شهر هایی است که دچار عقب افتادگی های بسیار زیادی است.

نماینده مردم دزفول در مجلس اظهار می کند: دزفول در شاخص های مربوط به راه، بهداشت، آموزش و صنعت واقعا دچار مشکل است و به نسبت متوسط استانی و کشوری بسیار پائین هستیم. در بحث توسعه راه های آسفالت روستایی، فقط ۳۵ درصد روستاهای دزفول از جاده آسفالت برخوردار هستند.

پاپی زاده ادامه داد: در حوزه راه، طبق آمار دو سال اخیر، شهرستان دزفول در بین ۲۳ شهر خوزستان رتبه ۲۱ را دارد و از عقب ماندگی جدی در بخش راه واقعا رنج می برد.

وی تصریح می کند: در بخش بهداشت و درمان، در شهرستان دزفول چهار بیمارستان داشتیم که بیمارستان افشار به خوابگاه دانشجویی و «یا زهرا» به مرکز بهداشت و درمان تغییر کاربری یافتند.

نماینده مردم دزفول در مجلس می گوید: دزفول دارای چهار بخش چغامیش، سردشت، شهیون و بخش مرکزی است که بخش مرکزی با جمعیت ۱۱۰ هزار و داشتن پنج شهر بزرگ هنوز از داشتن یک درمانگاه شبانه روزی محروم است.

پاپی زاده بیان می کند: متاسفانه بیمارستان های دزفول که دو باب هستند وضعیت خوبی ندارند و در بیمارستان بزرگ دزفول، بیماران مجبور شدند امسال خودشان از خانه خود پنکه و وسایل خنک کننده بیاورند و مشکلات را حل کنند.

برخی شهدای دزفول

وی می افزاید: در این سال ها چرا باید وضعیت دزفول اینگونه باشد. در بخش صنعت، جزو شهرستان های آخر خوزستان هستیم و این شهر هیچ صنعت بزرگ و مادری ندارد. در بحث آموزش نیز دزفول ۱۰۶ مدرسه با قدمت بالای ۴۵ سال دارد که نیاز به بازسازی دارند زیرا این مدارس بسیار خطرناک بوده و امکان ریزش دارند.

پاپی زاده می افزاید: در دزفول، بحث تجهیز بیمارستان تامین اجتماعی را به عنوان آخرین بیمارستان تامین اجتماعی کشور در حال پیگیری هستیم که با دستور وزیر کار و بهداشت داریم کارهای لازم را انجام می دهیم. در بحث درمانگاه بخش مرکزی نیز در حال پیگیری برای تاسیس درمانگاه شبانه روزی هستیم. در بحث جاده توانستیم مجوز یک بزرگراه ۳۵ کیلومتری را برای شهر دزفول اخذ کنیم. بزرگترین صنعت شمال خوزستان را با کارخانه فولاد و یا ظرفیت دو میلیون تن در این شهر به وجود می آوریم.

وی می گوید: در زمینه صادرات محصولات کشاورزی نیز در حال فعالیت های مربوطه هستیم و از سرمایه گذارانی که به دزفول می آیند استقبال می کنیم، چون دزفول آب خیلی خوبی دارد و استعداد کشاورزی خیلی خوب و استعداد بسیار زیادی نیز در بخش صنعت دارد. امکاناتی مثل زمین، تامین آب و برق و اخذ مجوزهای لازم را برای انجام می دهیم برای سرمایه گذاری در این شهر آثار جنگ را به صورت کلی از بین بردند. این در حالی است که در بسیاری از کشورها که درگیر جنگ بودند سعی شده است قسمتی از محل های تخریبی را حفظ کنند اما در دزفول این آثار حفظ نشده است. ای کاش مانند بمباران اتمی هیروشیما که ژاپن اقدام کرد و قسمتی از شهرهای هیروشیما و ناکازاکی را برای نسل های آینده به همان شکل حفظ کرد ما هم این کار را می کردیم.

رشد مناطق حاشیه بعد از جنگ

فرماندار شهرستان دزفول نیز در خصوص وضعیت این شهرستان از بعد از جنگ تحمیلی تا به امروز عنوان می کند: بخش وسیعی از شهرستان دزفول به دلیل جنگ به حاشیه شهر منتقل شد. به دلیل انتقال جمعیت به حاشیه شهر و زندگی اضطراری، خود به خود مناطق حاشیه در شهر دزفول به شدت رشد کرد.

برخی شهدای دزفول

حبیب آصفی در گفتگو با خبرنگار مهر می افزاید: همچنین بخش وسیعی از زیر ساخت های دزفول هم که در دوران جنگ از بین رفت به شکل اصولی و منطقی بازسازی نشد و در حقیقت برای گذران اضطرارها بازسازی شد.

وی اظهار می کند: کماکان حاشیه دزفول به شدت مشکلات ساخت و ساز، آب، برق، تلفن و روشنایی دارد. علاوه بر اینها به دلیل کمبود اعتبارات در دوران دفاع مقدس بخش سردشت و شهیون به شدت محروم هستند. به جرات می توان اعتراف کرد که در کل کشور در این زمینه متاسفانه نقاطی در دو بخش شهیون و سردشت داریم که هیچ کس باورش نمی شود دارای چنین وضعیت بدی باشند.

زیان کشاورزان

فرماندار دزفول ادامه می دهد: این دو بخش در برخی مناطقشان بیش از ۸۰ کیلومتر باید با اسب، قاطر و یا پای پیاده بروند. به طور طبیعی قریب به اتفاق ظرفیت های توسعه اجتماعی، اقتصادی و خدماتی این مناطق با مشکل مواجه است به همین دلیل بعد از پایان جنگ تاکنون از دو بخش به دزفول می آیند و خود به خود چون هزینه زندگی در مرکز شهر بالاست به حاشیه نشینی روی می آورند. بنابراین دزفول روز به روز در حال توسعه پیدا کردن است. روستاهای اطراف شهر هم متاسفانه جمعیت مهاجر بسیار وسیعی دارد و بدون شک جزو محروم ترین مناطق هستند.

وی می گوید: ظرفیت کشاورزی بسیار منحصر به فردی داریم با وجود اینکه در سراسر کشور از نبود و عدم تولید کافی محصولات کشاورزی می نالند ولی در دزفول مازاد تولید داریم و این تولید مازاد کشاورز ما را به خاک سیاه نشانده است، چون به لحاظ ملی، فکری برای این مسئله نشده و استان خوزستان و شهرستان دزفول هم نتوانستند در حوزه صادرات کاری انجام دهند و یک فعالیت اساسی داشته باشند. کماکان مازاد تولید باعث افت قیمت می شود و زیان انباشت کشاورزان دزفولی را فراهم می کند.

آصفی می افزاید: از طرف دیگر، دزفول ظرفیت های عظیمی در حوزه خدمات و گردشگری دارد که متاسفانه به جز شهر که اقدامات جزئی گردشگری در آن انجام شده در اصلی ترین مناطق، مثل شهیون و سردشت که بهشت گردشگری و میراث فرهنگی است متاسفانه کوچکترین اقدامی تاکنون انجام نشده است.

فرماندار دزفول تصریح می کند: به جرات می توان ادعا کرد که دزفول سرزمینی است که باید از نو شناخته شود. این شهر دریا دریا استعداد در حوزه های گردشگری و میراث فرهنگی دارد که به سرعت می توانند تبدیل به اشتغال مولد شود و مشکلات و معضلات این مناطق را حل کند اما دریغ از تلاشی تا در بهداشت و درمان، دزفول نیز همپای مناطق برخوردار رشد کند. مراکز درمانی و بیمارستان های ما به صورت خیریه ساخته شده اند و متاسفانه معمولا دستگاه های دولتی حجم اعتباری متناسب با تجهیز و به روزرسانی آن را تاکنون تامین نکرده اند به همین دلیل در مناطق روستایی و بخش های شهری به شدت مشکل داریم و دائما مراجعه کننده معترض داریم. تمام این فشارها به شهر دزفول وارد می شود و جمعیت حاشیه که حدود ۲۵۰ هزار نفر هستند برای درمان به شهر می آیند که شهر هم امکان پاسخگویی به این نیاز را ندارند.

وی بیان می کند: بی شک دزفول شهر منحصر به فردی است که نقش بی بدیلی در دفاع مقدس داشت. حتی در زمان انقلاب اسلامی هم نقش بی بدیل و منحصر به فردی داشت. به تعبیری می شود گفت که پل پیروزی عملیات های ابتدایی جنگ تحمیلی شهر دزفول بوده است و عمده یگان های رزم کشور در منطقه دزفول مستقر بوده و آمار دو هزار و ۶۰۰ شهید این شهر گویای نقش عظیم این ملت در دوران دفاع مقدس است.

آصفی می گوید: بیش از ۸۰۰ نفر از این شهدا در حمله موشکی و بمباران های این شهر به شهادت رسیدند. دزفول جای کار بسیار زیادی دارد و بسترها و ظرفیت های عظیمی در این شهر وجود دارد و تمام ادارات برای ارائه خدمت به سرمایه گذاران هستند که امیدواریم مسئولان بتوانند درصدی از حق مردم را احقاق کنند و به بالندگی دزفول و مردم با صفا آن کمک کنند و ظرفیت هایی ایجاد کنند که دزفول مثل همیشه در تاریخ کشور بدرخشد.