استقلال خوزستان باز در خانه؛ سر درگم و بی‌برنامه
استقلال خوزستان در سومین دیدار خود در لیگ برتر به مصاف نفت تهران رفت اما باز هم نتوانست و بدون کسب نتیجه در خانه بازی را به تیم تهرانی واگذار کرد.
آنچه طی سه هفته‌ای که از لیگ پشت سر گذاشته و به وضوح شاهد آن بوده‌ایم این است که سیر نزولی استقلال خوزستان از همان هفته اول آغاز شده و همچنان ادامه دارد و کم کم باید منتظر ماند تا این تیم اختلاف امتیاز خود را در انتهای جدول با سایر رقبا بیشتر کرده و در نهایت سرنوشتی همچون سقوط به دسته پایین‌تر را برای خود رقم بزند.
هیچ کدام از علاقه‌مندان به فوتبال در خوزستان فراموش نمی‌کنند که از سالیان دور همیشه بهره‌مندی از گرمای هوا برای تیم‌های خوزستانی به عنوان یک امتیاز ویژه در تقابل با سایر رقبا به حساب می‌آمده و در این آب و هوا بهترین تیم‌های فوتبال کشور و حتی آسیا را با زدن گل‌های فراوان به مقصد خانه‌های خود بدرقه می‌کردند.
اما امروز کار به جایی رسیده که نمایندگان فوتبال خوزستان از جمله استقلال صنعتی خوزستان به جای بهره‌مندی از شرایط میزبانی و درجه حرارت بالای ۵۰ درجه، خود از اواسط نیمه دوم از نظر بدنی تحلیل رفته و آنچه در خور نام خوزستان است را به نمایش نمی‌گذارند.
عدم‌هماهنگی خط هافبک و حمله و فاصله زیاد این دو خط با هم و خلاصه شدن تمام برنامه‌های هجومی تیم، به ارسال توپ‌های بلند از جناحین، آن هم در حالی که خلأ یک هافبک نفوذی باهوش و یا یک تمام کننده و سرزن زبده در خط حمله که بتواند از توپ‌های برگشتی استفاده لازم را ببرد به روشنی و وضوح احساس شده و کار را برای کادر فنی استقلال صنعتی خوزستان سخت کرده است.
به واقع نبود این روند منسجم از مشکلات آشکار در روند حرکتی تیم استقلال صنعتی خوزستان به شمار می‌رود.
حال با آغاز لیگ، دیگر نمی‌توان انتظار افزایش توان بدنی این تیم را داشت و با وجود اردوی خارج از کشور، شرایط بدنی بازیکنان این تیم همچنان آرمانی به نظر نمی‌رسد.
از سوی دیگر میل و اشتهای برد در این تیم دیده نمی‌شود و بازیکنان شاید آن تعصب و غیرت خوزستانی را که ما در بازیکنان قدیمی دیارمان سراغ داریم را به فراموشی سپرده‌اند.
آنچه عبدالله ویسی سرمربی استقلال صنعتی خوزستان، در کوتاه مدت باید چاره‌ای برای آن بیندیشد حل مشکل استقلال در خط هافبک است، جایی که باید با خلاقیت و دوندگی هدفمند بازیکنان آن، توپ‌های سالم از عمق و جناحین وارد محوطه جریمه حریف شده و به خط حمله استقلال صنعتی خوزستان طراوت لازم را هدیه کند.
گل استقلال خوزستان به نفت تهران نیز بیشتر زاییده اشتباه فردی بازیکنان نفت بود و از برنامه‌های هجومی تیم خوزستانی نقشی در آن دیده نمی‌شد؛ از سوی دیگر موقعیت‌های ایجاد شده هر چند کم اما با بی‌اشتهایی به گل و پیروزی بازیکنان بی‌حاصل بودند.
به هر حال امیدواریم این تیم به سطحی که کادر فنی و دوستداران فوتبال خوزستان از آن انتظار دارند برسد و بازیکنان استقلال بدانند در کجا و چه شهری بازی می‌کنند؛ از سویی دیگر تجربه عبدالله ویسی و اعتماد به نفس این مربی بومی، راه نجاتی برای این تیم خوزستانی که از بازیکنان بومی کمی در ترکیب اصلی استفاده می‌کند در هفته‌های آتی باشد.