به گزارش هورنیوز ؛ شیوع پاندمی کووید۱۹ باعث شدن تا جامعه درمان در سراسر جهان با تحولات عمیقی رو به رو شود و نگاه ها به سمت و سوی آنها جلب شود. شاید در گذشته و پیش از شیوع کرونا بسیاری از ما به ارزش و اهمیت کار پزشکان و پرستاران توجهی نمی کردیم اما این روزها قهرمانان زندگی ما نه سلبریتی ها  بلکه پزشکان و پرستارانی هستند که در شرایطی دشوار و سخت به مردم خدمت می کنند.

با شیوع کرونا نگهداری از بیماران چه در مراکز درمانی و چه در منازل سخت تر از گذشته شده است به همین دلیل بازار “پرستاری در منزل” به مراتب داغ تر از گذشته شده و افراد زیادی به دنبال کسب منافع از شرایط بوجود آمده هستند.

در حال حاضر در استان خوزستان فقط ۵ “مرکز پرستاری در منزل” وجود دارد که مجوز خود را از معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی اهواز اخذ کرده اند، اما در و دیوار بیمارستان ها بخصوص در اهواز پر است از تبلیغات مراکز غیرمجاز که آزادانه به فعالیت می پردازند.

این مراکز بدون هرگونه مجوزی و در حالی که برخورد آنچنانی با آنها صورت نمی گیرد به فعالیت خود ادامه می دهند و آزادانه به تبلیغات می پردازند و خدماتی مانند نگهداری از سالمند و پرستاری در منزل را ارائه می دهند.

“در همین خصوص معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی اهواز به خبرنگار هورنیوز گفت: ما نمی توانیم وجود مراکز غیرمجاز پرستاری در منزل را انکار کنیم اما رویه جاری به این گونه است که هر ماه بازرسانی از سوی معاونت درمان از کلیه مراکز درمانی اعم مطب ها و امثالهم بازدید می کنند و در صورت مشاهده تخلف پرونده آنها به کمیسیون ماده ۱۱ ارجاع داده شده و با آنها برخورد می شود.”

“دکتر فرهاد سلطانی افزود: خواسته ما از شهروندان عزیز این است در صورت مشاهده هرگونه تخلف با سامانه ۱۹۰ تماس بگیرند تا همکاران ما در معاونت درمان برخوردهای لازم را با متخلفان انجام دهند.”

هرچند معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی اهواز مدعی برخورد با این مراکز است اما تعدد چنین مراکز غیرمجازی گویای این واقعیت است که این برخوردها به هیچ عنوان کافی نیست.

ایراد کار اینجا است که در صورت بروز هرگونه مشکل و یا خطایی که کاملا هم محتمل بوده و دور از انتظار نیست، خدمت گیرندگان وارد پیچیدگی مراحل شکایت از این مراکز می شوند در صورتی که معاونت درمان باید از فعالیت این مراکز غیرمجاز جلوگیری کرده و یا آنها را وارد فرآیند اخذ مجوز نموده و صلاحیت و توانمندی آنها را برای این کار بسنجد.

برای آگاهی عمومی از وجود مراکز دارای مجور باید اطلاع رسانی های لازم و کافی در این زمینه یا صورت بگیرد که تبلیغات چندانی در این خصوص نمی شود اما از سوی دیگر مراکز غیر مجاز تبلیغات خود را به صورت گسترده انجام می دهند؛ اگر به فروشگاه های اطراف بیمارستان ها دقت نماییم به خوبی صحت این موضوع مشخص می شود.

متاسفانه بسیاری از شهروندان نیز از روی بی اطلاعی به این مراکز به صرف تبلیغاتشان اعتماد می کنند و از آنها خدمات دریافت می کنند غافل از اینکه نمی دانند آیا این مراکز صلاحیت و توانمدنی خدمات مورد ادعا را دارند یا خیر زیرا بسیاری از این مراکز افراد کاملا بی تجربه و با مدارک غیرمعتبر را به کار می گیرند که شدیدا باید مورد مواخذه و برخورد قرار بگیرند.

روی دیگر این ماجرا تعرفه های اختیاری و بالای این مراکز است در حالی که نرخ مراکز دارای مجوز نسبت به آنها پایین تر بوده و از کارکنان کارآزموده ای بهره می برند.

تعدادی از این مراکز توسط کارکنان بیمارستان ها اداره می شوند و از آنجایی که از چم و خم پرستاری در منزل و نیازمندی های جامعه هدف اطلاع دارند سودهای قابل توجهی را به جیب میزنند.

این که چرا چنین مراکزی به دنبال اخذ مجوز نیستند خود جای پرسش دارد اما قطعا رشد قارچ گونه آنها به خصوص در حال حاضر و با توجه به شیوع کووید۱۹ که نیاز به دریافت خدمات پزشکی را بیش از پیش بالا برده است، می تواند سلامتی و حتا امنیت بیماران و دریافت کنندگان خدمات را با خطر مواجه کند.

کیماس نوروزی پور