یکی از اعضای تیم مذاکره کننده هسته‌ای از احتمال حضور وزرای خارجه ۶ کشور در آخر هفته جاری در وین خبر داد و در عین حال گفت که حضور آنها به معنای دستیابی به توافق نیست.

یکی از اعضای تیم مذاکره کننده هسته‌ای از احتمال حضور وزرای خارجه ۶ کشور در آخر هفته جاری (جمعه، شنبه و یکشنبه) در وین خبر داد و در عین حال گفت که حضور آنها به معنای دستیابی به توافق نیست.

این منبع جزییات بیشتری در این زمینه ارائه نکرد که کدام یک از وزرا حضور خواهند داشت.

این عضو تیم مذاکره کننده با بیان اینکه حضور وزرای خارجه برای کمک به توافقنامه صورت می‌گیرد، خاطرنشان کرد: وزرای خارجه بعد از آن به پایتخت‌هایشان باز می‌گردند و مذاکرات ادامه پیدا می‌کند.

ششمین دور مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ درباره راه‌حل جامع هسته‌ای (برنامه اقدام مشترک جامع) از روز پنجشنبه ۱۲ تیر ماه در شهر وین در جریان است. تیم مذاکره کننده ایرانی به ریاست محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران روز چهارشنبه ۱۱ تیر ماه به منظور شرکت در این نشست وارد شهر وین شد و در اولین روز حضور رایزنی‌هایی را با برخی از اعضای ۱+۵ از جمله روسیه، چین و آمریکا انجام داد.

رئیس دستگاه دیپلماسی ایران ضمن دیدار با کاترین اشتون در نشست سه جانبه با حضور اشتون و ویلیام برنز قائم مقام وزیر خارجه آمریکا به رایزنی پرداخت.

جلسات مربوط به ادامه نگارش پیش نویس توافقنامه جامع هسته‌ای از روز جمعه ۱۳ تیر ماه به ریاست سید عباس عراقچی و مجید تخت روانچی معاونان ظریف و هلگا اشمیت معاون کاترین اشتون آغاز شد که هفت ساعت و نیم به طول انجامید.

از آن زمان تاکنون چندین دور رایزنی بین ظریف و اشتون و همچنین معاونان آنها در راستای نگارش این توافقنامه صورت گرفته است. امروز نیز ظریف و اشتون دو بار با حضور معاونانشان به رایزنی در این زمینه پرداختند.

در پنجمین دور مذاکرات ایران و گروه ۱+۵ درباره گام پایانی توافقنامه ژنو که در روزهای آخر خرداد ماه در شهر وین برگزار شد، نگارش پیش نویس توافقنامه جامع هسته‌ای آغاز شد و ظریف در پایان این مذاکرات در جمع خبرنگاران ایرانی اعلام کرد: در این دور از مذاکرات وارد مرحله نگارش شدیم. البته هنوز نمی‌توانیم بگوییم متن مشترکی وجود دارد. در بعضی موارد ممکن است روی قسمت‌هایی از متن توافق وجود داشته باشد، اما در بسیاری از موارد، اختلاف نظر هم در مورد محتوا و هم در مورد نحوه نگارش وجود دارد.

رئیس دستگاه دیپلماسی درباره متن پیش نویس توافقنامه جامع نیز عنوان کرد: این متن بیش از کلمه پرانتز دارد. تعداد پرانتزها در متن در این مرحله بسیار طبیعی است. در بسیاری از موضوعات این پرانتزها (براکت‌ها) وجود دارد و اینگونه نیست که در موضوع غنی‌سازی باشد. ما در موضوعات اساسی هنوز به تفاهم نرسیدیم، در برخی موارد می‌توانیم زمینه‌هایی برای دستیابی به تفاهم ببینیم.

وزرای خارجه ایران و گروه ۱+۵ (آلمان، انگلستان، فرانسه، روسیه، چین و آمریکا) به همراه کاترین اشتون سوم آذرماه سال گذشته (۱۳۹۲) در خصوص برنامه هسته‌ای ایران به توافقی تحت عنوان «برنامه اقدام مشترک» دست یافتند که از ۳۰ دی ماه وارد مرحله اجرا شد و ۲۹ تیرماه زمان پایان شش ماهه گام اول توافقنامه ژنو است.

در مقدمه برنامه اقدام مشترک آمده است: «هدف این مذاکرات رسیدن به یک راه حل جامع مورد توافق و بلند مدت است به نحوی که تضمین کند برنامه هسته‌ای ایران کاملاً صلح آمیز باقی خواهد ماند. ایران اعلام می‌نماید تحت هیچ شرایطی به دنبال دستیابی یا گسترش سلاح هسته‌ای نیست. راه حل جامع مذکور مبتنی بر این اقدامات اولیه بوده و به یک گام نهایی منجر خواهد شد که دوره زمانی آن مورد توافق قرار گرفته و به رفع نگرانی‌ها می‌انجامد. این راه حل جامع، ایران را قادر می سازد تا به طور کامل از حقوق خود در بهره گیری از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح آمیز بر اساس مواد مرتبط در معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و با رعایت تعهدات خود بر طبق معاهده از آن برخوردار شود. این راه حل جامع متضمن یک برنامه غنی سازی با تعریف مشترک و محدودیت‌های عملی و اقدامات شفاف ساز به منظور تضمین ماهیت صلح آمیز برنامه هسته‌ای می‌باشد. این راه حل جامع به مثابه یک مجموعه منسجم خواهد بود که هیچ بخشی از آن مورد توافق قرار نمی‌گیرد مگر آنکه در مورد تمامی بخش‌های آن توافق حاصل شود. این راه حل جامع شامل یک فرایند متقابل و قدم به قدم می‌باشد و به رفع همه جانبه تمامی تحریم‌های شورای امنیت، تحریم‌های چندجانبه و تحریم‌های ملی مربوط به برنامه هسته‌ای ایران می‌انجامد.»