یکی از تصمیمات مهمی که شورای المپیک آسیا گرفته برگزاری هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی در سال ۲۰۱۹ است تا این بازی‌ها همچون دوره‌های گذشته با فوتبال در یک سال برگزار نشود. علاقه مردم به فوتبال در سراسر دنیا را نمی‌توان کتمان کرد، اما به نظر می‌رسد با توجه به حضور تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ توجه مسئولان ورزش، رسانه‌ها و مردم ایران به این رقابت مهم جلب شده، به طوری که بعد از حذف ایران و عدم صعود به یک‌هشتم همچنان بحث‌‌های فوتبالی داغ است.

تا زمانی که ایران در جام جهانی بود توجه همه معطوف به بازی‌های ایران بود و حالا که آنها برگشته‌اند کانون همه توجهات ماندن و یا نماندن کی‌روش است، به طوری که حتی رسانه‌ها هم هنگامی که یکی از مسئولان ورزش کشور را می‌بینند در نخستین سوال خواهان پاسخ به همین پرسش هستند، اما موضوعی که در این بین نادیده گرفته شده و البته در سایه فوتبال شاید مورد غفلت و فراموشی قرار گرفته بازی‌های آسیایی است.

* تلاش رقبا برای گرفتن جایگاه چهارمی از دست ایران

۷۲روز تا هفدهمین دوره بازی‌های آسیایی فرصت باقی است تا کشورها در این رقابت بزرگ آسیا هرچه در چنته دارند به معرض نمایش بگذارند. رقابتی حساس که کشورهای آسیایی به ویژه آنهایی که در فوتبال جایگاهی ندارند در تلاش هستند تا در اینجا خودشان را نشان دهند. همان‌هایی که مهمترین رقیب ما به شمار می‌روند تا با درایت جایگاه چهارمی را از چنگال ایران بربایند!

خاطره چهارمی آسیا را در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ فراموش نمی‌کنیم و همین طور صحبت‌های محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری وقت که در مراسم تقدیر از ورزشکاران به گرفتن سکوی سوم و حتی تلاش برای کسب جایگاه دومی آسیا اشاره کرد. صحبتی که شاید در آن برهه زمانی و با موفقیت‌های ایران دور از دسترس نبود، اما شرایط به همین صورت باقی نماند و همه چیز آن طور که می‌خواستیم پیش نرفت.

کم کم و با نزدیک شدن به المپیک لندن روی کار آمدن محمد عباسی در وزارت ورزش بازهم مشکل همیشگی کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش پیش آمد. البته این مشکلات به اینجا محدود نشد و بحث‌های داخلی بین اعضای کمیته ملی المپیک و همچنین خطر تعلیق کمیته و فدراسیون‌ها به دلیل دخالت دولت در انتخابات برخی از فدراسیون‌ها همه چیز را خراب کرد. دیگر کسی به فکر بازی‌های آسیایی نبود، دیگر کسی به فکر حفظ چهارمی و تلاش برای صعود نبود. حالا همه به فکر قدرت بودند. مسئولان کمیته می‌خواستند خودشان بر مسند قدرت باقی بمانند و مسئولان وزارت ورزش هم چشم‌شان به کمیته ملی المپیک برای ادامه قدرت بود؛ همین موضوع باعث شد تا ۱۵ ماه انتخابات کمیته ملی المپیک به تعویق بیفتد. در حالی که باید انتخابات کمیته بلافاصله بعد از المپیک لندن برگزار می‌شد، اما این اتفاق رخ نداد و نوشتن اساسنامه جدید و ارسال آن به IOC عملاً برگزاری انتخابات را به تعویق انداخت و در نهایت بعد از کشمکش‌های زیاد برای ورود برخی‌ها در نهایت انتخابات ۳۰ دی‌ماه برگزار شد.

* مشکلی همیشگی به نام پول

بعد از روی کار آمدن گروه جدید در کمیته، کارهای مربوط به بازی‌های آسیایی آغاز شد، اما باز هم یک مشکل اسامی وجود داشت به نام “پول” که بنا به گفته شاهرخ شهنازی دبیر کل کمیته نقش ملموسی در ورزش دارد. اگرچه رایزنی با دولت برای دریافت بخش عظیمی از بودجه بازی‌های آسیایی صورت گرفت و قول حمایت داده شد، اما مسئله این است که بودجه در نظر گرفته شده با توجه به افزایش ارز نسبت به ۴ سال گذشته بسیار کم است. هرچند کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش با دریافت بودجه آن را بلافاصله در اختیار فدراسیون‌ها قرار می‌دهند، اما همچنان خبر می‌رسد که برخی از اردوها به دلیل مشکل مالی تعطیل می‌شود. به دلیل مشکل مالی برخی از اعزام‌ها صورت نمی‌گیرد و حتی امکانات مناسب در اختیار برخی رشته‌ها مانند تیراندازی قرار نمی‌گیرد. قایقرانان را به اردو راه نمی‌دهند و به ورزشکاران می‌گویند باید خودتان پول اردو را بدهید. مشکلاتی که در آستانه بازی‌های آسیایی حل نشده باقی مانده است.

* فدراسیون‌های بدون تکلیف و سفر سجادی به برزیل

مشکل دیگری که در این بین نباید نادیده گرفته شود، این است که شورای المپیک آسیا تا ۲۴ مرداد به کشورهای شرکت‌کننده فرصت داده تا اسامی نهایی ورزشکاران را اعلام کنند، این در حالی است که برخی از فدراسیون‌های ما هنوز تکلیف‌شان مشخص نیست و بدون حضور رئیس کارشان را دنبال می‌کنند.

نصرالله سجادی معاون قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش در ابتدای کارهای خود تکلیف بسیاری از فدراسیون‌ها را مشخص کرد، اما باز هم تعدادی از آنها که در بازی‌های آسیایی مدال‌آور هستند، بدون رئیس رها شده‌اند. فدراسیون‌های قایقرانی و تیراندازی مدت‌هاست بدون اینکه انتخابات‌شان برگزار شود کارشان را انجام می‌دهند که در بازی‌های قبلی ۸ مدال را در کارنامه کاروان ایران به نام خود ثبت کردند، در حالی که این روزها مشکلات زیادی دارند و مشخص نیست که بتوانند همان نتایج دوره قبلی را تکرار کنند.

سجادی زمانی که ایران در جام جهانی بازی داشت راهی برزیل شد، این در حالی بود که اینجا هنوز تکلیف برخی رشته‌های بازی‌های آسیایی مشخص نبود.

اگرچه علاقمندی مردم دنیا به بازی فوتبال را رد نمی‌کنیم، اما به نظر می‌رسد به همان اندازه که برای فوتبال ارزش قائل می‌شویم تا فقط بازی خوبی ارائه دهد و در آن خبری از مدال نیست و از همه مهمتر نقشی در جایگاه ایران در بازی‌های آسیایی ندارد، باید در کنار آن به سایر رشته‌ها هم توجه کرد.

والیبال ایران این روزها با نتایج خوب در لیگ جهانی راهی مرحله نهایی شده و جایگاهش را در جهان پیدا کرده، در دوومیدانی، ورزش‌های رزمی، بسکتبال، تیراندازی و قایقرانی نتایج خوبی در آسیا داشته‌ایم و ورزشکاران این رشته فقط کمی توجه می‌خواهند نه مانند فوتبال تا دوباره حماسه بیافرینند.

* اما حرف آخر

فوتبال به دلیل جذابیت خاص خود هیچ زمانی طرفدارانش را از دست نمی‌دهد. جام جهانی، لیگ برتر، جام ملت‌های آسیا، لیگ قهرمانان و انواع مسابقه‌های مختلف در فوتبال و در رده‌های مختلف برگزار می‌شود، اما بازی‌های آسیایی یک بار آن هم هر ۴ سال یک‌بار برگزار می‌شود و تا مدت‌ها نتایجش در اذهان باقی می‌ماند.

جام جهانی برای ایران تمام شده، حالا وقت توجه به بازی‌های آسیایی است. حالا باید این بازی‌ها مرکز توجهات مسئولان قرار بگیرد تا بتوانیم آن طور که شایسته و زیبنده نام کشورمان است بدرخشیم.