مجریان صدا و سیما در فیسبوک جولان میدهند +تصاویر
پیجهای مجریان مشهور همچون علی درستکار مجری برنامه «این شبها»، نادر طالبزاده مجری «راز»، محمدحسین رنجبران مجری «دیروز امروز فردا»، رسالت بوذری مجری «آیینه خانه»، میثم زمان آبادی مجری خط قرمزی «ورزش از نگاه دو»، منوچهر اکبرلو مجری «مجله تئاتر» و نیز فرزاد حسنی، امیر جوشقانی، محمود شهریاری، امیرمهرداد خسروی و محمد صالح علاء مجری برنامه بیادماندنی «دوقدم مانده به صبح» در شبکه اجتماعی فیس بوک فعالیت داشته و ارتباطات گستردهای را با مخاطبان برقرار کردهاند.
گزارشگران صداوسیما به ویژه خبرنگاران برون مرزی هم در این میان از کاربران پروپاقرص فیس بوکاند. این خبرنگاران که در سوریه، لبنان، مالزی، لندن مشغول تهیه گزارش هستند سر خود را به پیج خود گرم کردهاند. حسن شمشادی، محمدرضا طلاجوران، حمید امامی، اسماعیل فلاح از آن جملهاند که برخی از آنها در مناطق جنگی مستقر هستند.
حسن سلطانی، بابک بابان، سوسن حسنی دخت هم از مجریان خبر به همراه محمد صابری، امیر شجاعی، علی ظریفی خامنه، جعفر عزیزی، فهیمه کوه خضری و میترا لبافی از خبرنگاران مشهور رسانه ملی هستند که کم و بیش در فیس بوک خود را مشغول کردهاند.
کامران نجفزاده را میتوان از قدیمترین این کاربران نام برد که از زمان حضور در پاریس دارای پیجی به نام خود بود که این صفحات در حال حاضر به چند پیج افزایش یافته که تنها یکی از آنها متعلق به شخص اوست.
همچنین داریوش فرزیایی (عمو پورنگ)، هومن حاج عبدالهی، ابراهیم شفیعی مهریار از مجریان کودک و نوجوان هم بینصیب نماندهاند و خود را به قافله فیس بوکیها رساندهاند.
رسانه ملی در بستههای خبری و برنامههای بررسیهای اجتماعی و اخلاقی خانوادهها به شکل گسترده به اثرات تخریبی شبکههای اجتماعی به ویژه فیس بوک مشغول است. حال، چگونه دست اندرکاران این برنامهها خود از کاربران این رسانه نزدیک به محافل صهیونیسم هستند و به قول معروف «رطب خورده کی منع رطب کند؟!»
آقایان در توجیه عملکرد خود هدف استفاده از این رسانه را بالاتر از هر مسائلی میدانند. اما پرواضح است، در جهانی که هدف وسیله را توجیه میکند، نمیتوان انتظار دیگری از عملکرد این فرهیختگان داشت. آقایان اگرچه در زبان میرانند که «هدف وسیله را توجیه نمیکند» اما خود به گونهای دیگر عمل کرده و از بیرون این شبکه اجتماعی را مورد آماج حملات خود قرار دادهاند و در عمل خود رونقی به این شبکههای اجتماعی دادهاند.
اینک باید به دنبال پاسخ مدیران رسانه ملی بود که کدام حرکت را مورد تایید قرار میدهند؛ یا این رسانه صهیونیستی است و حضور در آن به خانواده و حریم خصوصی ضربه میرساند، یا استفاده از آن مفید و در جهت پیشبرد اهداف متعالی سودمند است.
آنچه پیدا است، فیس بوک و شبکههای اجتماعی یک وسیله ارتباطی و یک رسانه است که میتواند هم مخرب و هم سودمند باشد. جالب است که فیس بوک در جریان بیداری اسلامی به ویژه در تونس و مصر نقش ویژهای ایفا کرد و مردم ستم دیده این کشورها با استفاده از شبکههای اجتماعی حرف خود را به کرسی نشانند. همانگونه که مردم بحرین، یمن و اردن هم از این رسانه بهره کافی برده و حاکمان جور را کلافه کردند.
از طرفی فیس بوک در ایران و سوریه هم عملکرد گستردهای داشت که در جریان فتنه ۸۸، عوامل آن توانستند حرکت اعتراضی مردم را به آشوب مبدل کرده و خواست عوامل اصلی فتنه گران را عملی کنند.