هورنیوز – افزایش تقاضا برای محصولات پتروشیمی، پالایشگاه‌ها را قادر می‌سازد تا با نصب واحدهای اضافی تولید اتیلن، پروپیلن و مشتقات آن‌ها، محصولات متنوعی را تولید کنند. در حقیقت ادغام واحدهای پالایشی و پتروشیمی با توجه به نوع و میزان نیاز محصولات پایین دستی صورت می‌گیرد. در حال حاضر شرکت‌های بزرگ نفتی دنیا مانند سینوپک[۱]، پتروچاینا[۲]، شل[۳]، اگزون موبیل[۴] و توتال[۵] در یکپارچه سازی واحدهای پالایشی و پتروشیمی پیشگام هستند.

ایجاد ارزش افزوده بیشتر با تبدیل مستقیم نفت خام به محصولات شیمیایی
تبدیل مستقیم نفت خام به مواد شیمیایی ([۶]COTC) یکی از مهمترین فناوری‌های موجود در بخش پایین دست نفت و گاز است. این فناوری باعث می‌شود نفت خام به جای تبدیل شدن به سوخت‌های سنتی، مستقیماً به محصولات پتروشیمیایی با ارزش تبدیل شود. در حقیقت شرکت‌های فعال در حوزه پالایش نفت از طریق فناوری COTC قادر هستند که ارزش افزوده بیشتری را برای هر بشکه نفت خام ایجاد کنند.

شرکت‌هایی همچون اگزون موبیل، شل، توتال، سینوپک و آرامکو دارای واحدهایی هستند که با استفاده از فناوری مذکور قادر است ۵۰ تا ۶۰ درصد از نفت خام ورودی به واحد پالایشی را به مواد شیمیایی تبدیل کند. در پالایشگاه های معمولی بین ۵ تا ۲۰ درصد از نفت خام ورودی به واحد به مواد شیمیایی تبدیل می‌شود. ضمن اینکه در حال حاضر شرکت اگزون موبیل با توسعه فناوری توانسته نفت خام سبک را مستقیماً به واحد استیم کراکر[۷] تزریق و هیدروکربن‌های سبک و کوچکتری تولید کند.

همکاری رهبران صنعت نفت و گاز دنیا در راستای ارتقای فناوری واحدهای پالایشی
در بخش پایین دستی همکاری‌های راهبردی بین رهبران صنعت نفت و گاز برای ارتقای فناوری‌ها وجود دارد. به عنوان نمونه شرکت آرامکو و شرکت ملی نفت عربستان سعودی، همکاری خود را با شورون لوموس[۸] و سی بی اند آی[۹] با هدف سرعت بخشیدن به تجاری سازی فناوری «تبدیل حرارتی نفت خام به مواد شیمیایی» آغاز کرده است.

همچنین آرامکو قصد دارد فناوری‌های خود را برای دستیابی به تبدیل ۷۰ درصد نفت خام به مواد شیمیایی ارتقا دهد. در حال حاضر بخش پتروشیمی و مواد شیمیایی به شدت مورد توجه است و بازیگران مهم نفتی دنیا نظیر اگزون موبیل و شل به تحقیق و توسعه در این حوزه با هدف به حداکثر رساندن بازده فرآیندی و افزایش حاشیه سود، مشغول هستند.

نظارت بر عملکرد و شناسایی بهتر خطاها با دیجیتالی شدن پالایشگاه ها
پالایشگاه‌ها و واحدهای پتروشیمی از تعداد زیادی ابزار استفاده می‌کنند تا معیارهای مختلف را به صورت پیوسته رصد و اندازه‌گیری نمایند. این ابزارها برای اطمینان از اینکه شاخص‌های اصلی عملکرد در حد تعیین شده هستند، نیاز به نظارت مکرر دارند. این فرآیند اکنون با تحول دیجیتالی شدن پالایشگاه‌ها بسیار ساده شده است. علاوه بر این دیجیتالی شدن پالایشگاه‌ها، اپراتورها را قادر می‌سازد تا میلیون‌ها داده را با استفاده از سنسورها، برای نظارت بر عملکرد و شناسایی خطاها ضبط کنند.

در پالایشگاه‌های دیجیتالی این امکان وجود دارد تا تمام شاخص‌های عملکردی تأسیسات در لحظه ردیابی و با مقادیر پایه مقایسه شود و در صورت لزوم اقدامات اصلاحی به سرعت صورت پذیرد. ضمن اینکه به کمک این پالایشگاه‌ها امکان افزایش سودآوری و بهره‌وردی پالایشگاه وجود دارد.